หลังจากนั้นมาณิชาต้องดูแลน้องสาวด้วยตนเอง เพราะแม่ของพวกเธอไม่ยอมทำหน้าที่นี้อีกแล้วตั้งแต่พ่อจากไป เป็นความเจ็บปวดที่เด็กๆต้องเจอแม้จะอยากให้แม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมสักเท่าไร
"พี่ณิชาคะ แม่เราดื่มหนักมาก หนูเป็นห่วง"
ทิชาพูดกับพี่สาวอย่างสิ้นหวัง
"พี่จะดูแลน้องเอง เราจะไม่ทิ้งกันไปไหนนะ"
ณิชาให้คำมั่นสัญญากับน้องสาว
หลังจากนั้น ทั้งสองคนต้องออกไปรับจ้างทำงานช่วงวันหยุดเรียน เพื่อหาเงินมาจุนเจือครอบครัวและค่าเล่าเรียนของตัวเอง
"เราเสียใจด้วยกับทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอนะ เป็นกำลังใจให้ขอให้ผ่านเรื่องร้ายๆนี้ไปให้ได้นะ"
ภูมิเข้ามาพูดปลอบปะโลม และให้กำลังใจเพื่อนสาวของเขา
"ขอบใจนะภูมิ"
ณิชาตอบกลับด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย
ผ่านไป 3ปี ตอนนี้ณิชาอายุได้ 18ปีแล้ว เธอโตขึ้นมากๆ แต่แม่ของเธอก็แย่ลงมากๆเช่นกัน เธอดื่มไม่มีพัก ทำให้ร่างกายทรุดโทรม และเริ่มมีโรคภัยถามหา ทิชาและณิชาต้องใช้สกิลระดับสูงในการดูแลตัวเองให้ผ่านแต่ละวัน แล้วยังต้องดูแลแม่ที่ป่วยอีกด้วย
ในบางครั้งพวกเธอก็อดน้อยใจแม่ไม่ได้ ที่ในวันที่พวกเธออ่อนแอ แม่ก็ไม่สามารถเป็นที่พึ่งให้พวกเธอได้เลย ทั้งทางใจและกาย
"จบม.6แล้ว พี่อยากเรียนต่อก็ไปได้เลยนะ หนูจะคอยดูแลแม่แทนพี่เอง หนูก็โตแล้วนะ"
ทิชาเอ่ยปากพูดกับพี่สาวอย่างจริงใจ เพราะเธอรู้ดีว่าพี่สาวมีความฝันที่ยิ่งใหญ่ แต่อดห่วงผู้เป็นแม่ไม่ได้ เธอเลยเสนอเรื่องนี้ให้ณิชาสบายใจ และได้ทำตามความฝัน
ส่วนณิชา พอได้ยินสิ่งที่น้องสาวพูดออกมาดังนั้น เธอถึงกับกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ เหมือนมีเรื่องมากมายจุกอยู่ที่อกและวันนี้เธอได้เปิดให้มันไหลออกมาบ้างแล้ว น้ำตาของเธอนองเต็มหน้า ซาบซึ้งกับสิ่งที่น้องสาวอยากมอบให้เธอ
สองพี่น้องกอดกันร้องไห้ จนในที่สุดทุกอย่างก็สงบลงอีกครั้ง ทั้งคู่ได้ตกลงกันตามนั้น ทิชาอยู่บ้านดูแลแม่ ส่วนณิชาไปเรียนต่อ และทั้งสองคนยังต้องหางานทำในช่วงวันหยุดและเฉลี่ยค่าใช้จ่ายในบ้านช่วยกัน ถึงจะยากลำบากมากกว่าคนทั่วไป แต่พวกเธอคือนักสู้และผ่านมาได้เสมอ จนมาวันนึง...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments