ราชันย์ปีกทมิฬ 1 : นครผู้พิทักษ์แห่งฝัน

ดวงตาของมิคาเอลได้เบิกกว้างและตกตะลึงกับสิ่งที่ตนเองกำลังเห็นอยู่ เขาทำตัวไม่ถูกมิคาเอลทำได้แค่ยืนนิ่งอ้ำอึ้งอยู่เช่นนั้น และเขาก็ได้ล้มลง ตุ้บ! แต่จู่ๆเสียงปริศนาก็ได้แทรกเข้ามาในหัวของมิคาเอล มิคาเอลสะดุ้งและตกใจเป็นอย่างมาก

มิคาเอล ปักษาทมิฬหรือ?

ข้าสัมผัสได้ถึงสายเลือดของเจ้า...ทูตสวรรค์ตัวน้อย...

เจ้าก็ถูกเนรเทศมางั้นหรือ

ใน1แสนปีมานี้เห็นทูตสวรรค์หลายร้อยตนมายังที่แห่งนี้

และยังมีปีกสีดำเช่นเจ้า

ไหนๆเจ้าก็ถูกขับไล่มายังที่แห่งนี้เจ้าอยากจะแก้แค้นหรือไม่

ถ้าอยากงั้นเจ้าก็จงมาเป็นสาวกของข้า! ท่านบาฮามุทผู้นี้......

จู่ๆดวงเนตรนั้นก็มีท่าทีตกใจ และน้ำเสียงก็เริ่มเปลี่ยนไปการพูดเริ่มดูตะกุกตะกักและดูสั่นกลัวในตัวของมิคาเอล

หืม!?

ท..ท่านคือ...ท่านราชั-

มิคาเอลได้ลืมตาตื่นขึ้นและพบว่าตัวเองนอนสลบอยู่หน้าถ้ำ เขาได้แหงนหน้ามองขึ้นไปที่จันทร์สีเลือดดวงนั้น และได้คิดในแง่ดีว่ามันอาจจะเป็นเพียงแค่ฝันร้าย มิคาเอลได้เอ่ยขึ้นในสภาพสะลึมสะลือ

ฝันงั้นหรอ....

สงสัยคงเหนื่อยจากม้าเวรนั่นเกินไป..

ไม่คิดว่าเลยว่าตัวข้าจะสลบไปเลย

หรือว่าข้าจะนอนน้อย? นั่นสินะไม่ได้นอนมาตั้ง 14 ปี ฮ่าๆ..

แต่ฝันนั่นก็แปลกอยู่ดีแฮะ....

ช่างมันเถอะ~ทำตามแผนเดิมดีกว่า...

มิคาเอลไม่ได้คิดสิ่งใด และได้ทำตามเป้าหมายเดิม เขาได้เข้าไปในถ้ำ และเขาได้ใช้พลังจิตแปรรูปดินเหนียวและหินให้กลายเป็นที่กั้นทางเข้าและได้ใช้พลังของเขาในการขยายถ้ำ และได้ทำการควบแน่นพลังจิตทำให้เกิดแสงและจุดไฟที่แค่รอบๆมีพลังจิตก็จะไม่มีวันมอดดับ

มิคาเอลไม่รอช้าเขาได้นั่งลงตรงกลางถ้ำและทำการตั้งสมาธืและรวบรวมพลังจิตมาไว้ที่หน้าผากและทำการดูดซับด้วยทักษะดูดซับระดับ หัวใจพลังจิต ทักษะ ทะเลพลังจิตหมุนเวียน ด้วยทักษะนี้ทำให้เขาดูดซับเร็วขึ้นอีกสี่เท่า ทำให้เป็นยี่สิบสี่เท่าจากผลของสถานที่แห่งนี้เขาได้ฝึกแบบนี้มาเรื่อยๆยาวนานกว่าสี่ปีแต่ไม่มีทีท่าว่าจะทะลวงขั้น และเขาได้บ่นกับตัวเองอย่างที่เป็นอยู่ทุกครา..

นี้มัน 4 ปีแล้ว...

ข้ารู้สึกว่าภายในตัวข้ามันเกิดการสะสมของพลังจิต

มันสะสมเอาไว้แต่มันกลับไม่เอามาทะลวงขั้น เพื่อ!?

หรือว่าจะมีข้อจำกัดของวิญญาณ?

ไม่...เป็นไปไม่ได้...

อืม...ช่างมันเถอะๆ ข้าว่าข้าควรออกไปได้แล้ว

ตอนนี้ข้าอายุ 18 แล้วใช่มั้ยนะ?

มิคาเอลได้ทำการลุกขึ้นหลังจากบ่นกับตัวเองจบและได้ทำการทลายกำแพงถ้ำและบินออกไปสำรวจและปิดบังตนจากเหล่าอสูรด้วยพลังจิตถึงจะปกปิดแทบไม่ได้ต่อหน้าพวกมันอย่างน้อยก็เพื่อแสดงถึงความนอบน้อมของเขา...

(ไอพวกเวรเอ้ยอย่าคิดนะว่าข้าจะยอมพวกเจ้าแบบนี้ไปตลอด)

ไอพว-

สายตาของมิคาเอลได้กวาดไปทั่ว และหางตาของเขาได้สังเกตุเห็นสิ่งปลูกสร้างปริศนามิคาเอลได้ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก และได้บินไปที่นั่นแบบไวจี๋ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นอารยธรรมหลังมายัง ห้วงลึกแห่งนี้และคิดไปเรื่อยเช่นเคย

(เมืองหรอ?)

(ไม่คิดเลยว่าจะมีสิ่งมีชีวิตที่สร้างเมืองแบบนี้ได้ในที่แห่งนี้~)

(แต่เมืองนี้อยู่ได้ยังไงในสภาพแวดล้อมแบบนี้?)

มิคาเอลได้ลงจอดและได้ทำการเข้าไปในเมือง ก่อนที่เขาจะเข้าเมืองได้ถูกทหารเฝ้าประตูทางเข้าที่เป็นปีศาจได้ห้ามเขา แต่จู่ๆเขาก็ทำตัวนอบน้อมและดูเคารพอย่างกระทันหัน และพวกทหารก็ได้ทำการพูดกับมิคาเอลด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อมความยินดีและเคารพ

เอ่อ..เชิญครับเรายินดีต้อนรับท่านทูตสวรรค์เสมอมา~

ว่าแต่ท่านต้องการชุดหรือไม่เข้าไปทั้งที่โป๊แบบนี้คงไม่เหมาะนัก..

ของเล็กแบบนั้นอย่าโชว์เลยดีกว่านะขอรับ( ตัดออกๆ555 )

มิคาเอลได้มองหน้าของนายทหารและมองกล้วยน้อยของตนเองและได้หน้าแดงและได้ถอยหลังไปหลบที่หลังต้นไม้ที้ไร้พลังชีวิตหน้าเมืองแล้วได้ใช้พลังจิตขยายเสียงเขาใช้น้ำเสียงออดอ้อนน้อนรนและขอร้องด้วยสีหน้าเขินอาย

ข้าขอเร็วๆล่ะ...

( แค่ทหารเฝ้าประตูก็ยังอยู่ระดับ พลังจิตก้องกังวานงั้นรึ!!)

(แต่ดูเหมือนว่าข้าจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่สูงส่ง)

(และพวกเขาดูเหมือนจะเคารพข้ามาก)

(ทูตสวรรค์งั้นสินะ!โชคดีจริงเชียว!!)

หลังจากมิคาเอลได้รับชุดเขาก็ได้รีบใส่ทันทีและเตรียมตัวเข้าเมือง และได้ขอบคุณเหล่าทหารและได้ถามเกี่ยวเสื้อเหล่าทหารได้ตอบไปด้วยความรู้สึกผิด"พวกเราขออภัยท่านทูตสวรรค์ขอรับ!!พวกเราไม่มีเสื้อที่สามารถใส่ร่วมกับปีกของท่านได้!!!"

หลังจากถูกเบรกเอาไว้เขาก็ได้เข้าไปเสียทีดวงตาของเขาได้เบิกกว้างผู้คนทุกคนในเมืองเป็นมิตรเป็นอย่างมากเป็นกันเองสุดๆสังคมดูไม่ต่างจสกมนุษย์มากนักดีไม่ดีสังคมอาจดีกว่ามนุษย์ด้วยซ้ำ แต่ดูเหมือนทุกคนจะดูให้เกียรติตัวของมิคาเอลเป็นพิเศษและทุกคนที่ผ่านสายตาก็ล้วนมีสายตาที่แสดงถึงความเครารพอย่างชัดเจน มิคาเอลได้เดินไปตามทางเดินเรื่อยๆและอยุดเดินอยู่หน้ารูปปั้นๆหนึ่งและได้คิดไปเรื่อยตามประสาคนโง่บรม..

(ทูตสวรรค์หรือ?)

(ใยถึงมีแปดปีกกัน)

(ถ้างั้นอาการของทุกคนก็สมเหตุสมผล)

(เพราะเหล่าทูตสวรรค์น่าจะทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ต่อคนพวกนี้มาก)

(แต่ทำไมรูปปั้นนี้ช่างดูคุ้นเคย....)

มิคาเอลก็ไม่ได้สนใจสิ่งใดมาก และได้เที่ยวชมเมืองต่อไปเรื่อยๆจนได้เจอที่พักที่หนึ่ง ที่อยู่แถวกลางเมืองและได้ตัดสินใจจะพัออยู่ที่นี่ซักพัก แต่ถ้าถามว่ามิคาเอลมีเงินซะที่ไหนเขารู้ว่าต้องใช้เงินในสักวันเขาจึงได้ค้นหาแร่ต่างๆก่อนออกมาจากถ้ำ มิคาเอลได้เข้าไปในที่พักและได้เข้าไปหาเจ้าของที่พัก และได้ขอเช่าห้องและถามว่า

เอ่อท่านเจ้าบ้านแร่เหล่านี้พอจะจ่ายแทนได้หรือไม่?

เอ่อ...ท่านเจ้าบ้าน

เจ้าของที่พักทำสีหน้าตกใจอย่างมากและเธอได้รับเอาไว้ ได้ให้ที่พัก สามปี โดยไม่ขัดอะไรเลยแม้แต่นิด มิคาเอลตกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากและได้ขึ้นบันไดได้แปปนึงเสียงตะโกนที่เต็มไปด้วยดีใจก็ได้ดังขึ้น "แร่หินพลังจิตสีม่วงเรามีโอกาสส่งลูกเรียนใน ซีออนแล้ว!" มิคาเอลไม่ได้ใส่ใจอะไรมากและได้มุ่งหน้าไปที่ห้องเช่าของตนและเตรียมตัวนอนพักทันทีเพื่อเตรียมตัวสำรวจเมืองต่อ จู่ๆมิคาเอลได้เข้าสู่ห้วงแห่งฝัน และในฝันนี้มิคาเอลก็ได้พบเขาชายผู้นั้นเขามีลักษณะเป็นชายวัยกลางคนมีตาและผมสีน้ำตาลใส่ชุดสูทและหมวกหัวสูงสีดำพร้อมกับไม้เท้าและได้ทำการเริ่มบทสนทนาขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูดีใจแปลกๆ

ยินดีต้อนรับสู่ นครผู้พิทักษ์แห่งฝัน~

ข้าได้ยินว่ามีเผ่าทูตสวรรค์มาเยือนยังนครแห่งนี้

ท่านอาจจะมึนงงว่าข้าเป็นใครตัวข้านั้นคือ เดย์วอรดรอว์ เกรทซินส์

หัวหน้านักสืบของ ศูนย์นักสืบผู้พิทักษ์แห่งฝัน

ที่อยู่ในนอกเครื่องแบบฮ่าๆ...

มิคาเอลตกอยู่ในอาการมึนงงอย่างมาก และได้สงสัยในตัวตนของคนที่ดูลึกลับผู้นั้น และสิ่งที่ทำให้มิคาเอลแปลกใจมากที่สุดคือชายผู้นี้คือเผ่ามนุษย์และยังใช้ภาษาที่มิคาเอลคุ้นเคย

(มนุษย์!?)

(แถมยังใช้ภาษาอังกฤษ!?)

ท่านเป็นมนุษย์รึ?

แล้วท่านเข้ามาในฝ้นข้าได้เช่นไร?

ชายผู้นั้นทำหน้าตายิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลาจนน่าขนลุก เขาค่อยๆตอบคำถามที่ตัวมิคาเอลได้ถามไปโดยไม่ได้คิดอะไรเลย

ใช่แล้วตัวข้านั้นเป็นเผ่ามนุษย์อย่างที่ท่านพูดมา...

และข้าเข้ามาในฝันท่านได้เช่นไรนั้น...

เป็นเพราะข้าได้รับ บทบาทสวรรค์ ผู้ส่องฝัน จากเทพฝันนิรันดร์

ไม่รู้เกี่ยวกับบทบาทสวรรค์...

ท่านคงจะเร่ร่อนและถูกทอดทิ้งใช่หรือไม่ท่านจึงไม่รู้

ตัวมิคาเอลก็ตอบไปตรงๆ"ใช่ข้าถูกทิ้ง...." ชายผู้นั้นขำเล็กน้อย"งั้น...."และตัวของชายผู้นั้นได้ยื่นมือให้กับมิคาเอล

ดูเหมือนว่าท่านจะติดอยู่ในระดับ 7 สินะ

และพวกเราจะอธิบายเกี่ยวกับบทบาทสวรรค์ให้แบบละเอียดเลย

ให้พวกเราจะช่วยท่านเอง~

มิคาเอลก็ไม่ได้คิดสิ่งใดและได้ยื่นมือไปจับและมือของพวกเขาที่จับกันก็ได้เปล่งแสงส่องสว่างจนเป็นภาพสีขาว และตัวของมิคาเอลก็ได้สะดุุ้งตื่นขึ้น

อืม....หืม!?

ตื่นแล้ว...

พลังแห่งสรวงสวรรค์นั่นคือชื่อเรียกของมันสินะ....

ข้าว่าแล้วว่ามันไม่ใช่พลังจิต...

เอ๊...ทำไมฝ่ามือของข้าถึงรู้สึกอุ่นๆล

มิคาเอลได้ยกมือขึ้นและได้มีข้อความข้อความนึงปรากฏขึ้นบนฝ่ามือของมิคาเอลข้อความนั้นถูกเขียนโดยพลังจิตที่ถูกควบแน่นให้เป็นแสงและเขียนเป็นข้อความมันเขียนว่า "อีก 1 อาทิตย์เจอกันที่ศูนย์นักสืบผู้พิทักษ์แห่งฝัน"

1 อาทิตย์หรือ......ดี..

ดูเหมือนว่าข้าจะหวังในการทะลวงระดับแล้วสินะ..

1 อาทิตย์ผ่านไป เร็วเหมือนโกหก...มิคาเอลได้ออกจากที่พักและได้สอบถามผู้คนแถวนั้นเกี่ยวกับที่ตั้งของ ศูนย์นักสืบผู้พิทักษ์แห่งฝัน ผ่านไปไม่นานเขาก็ได้ที่ตั้งและได้มุ่งหน้าไปทันที ผ่านไป 2 นาทีเขาก็ได้มาถึง ข้างหน้าของมิคาเอลคือสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่พอๆกับปราสาทของราชวงศ์ของเมืองนี้กันเลยทีเดียว และชายผู้นั้นก็ออกมารอต้อนรับข้างหน้าทางเข้า ตัวของมิคาเอลได้ทักทายด้วยการก้มหัวลงเล็กน้อยตัวของชายผู้นั้นก็เช่นกัน ชายผู้นั้นได้เชิญชวนให้มิคาเอลเข้าไปข้างใน "อาหารจานนี้ข้าอยากลองแทบจะรอไม่ไหวแล้วสิคิ๊กๆ" ตัวของ เดย์วอรดรอว์ ได้พูดกระซิบแปลกๆคนเดียว และแสยะยิ้มแบบมีเลห์นัยเหมือนวางแผนอะไรบางอย่าง จู่ๆดวงตาของเขาก็ถูกปกคลุมด้วยสีดำและนัยตาสีขาวก็ได้ปรากฏขึ้น ออร่าพลังแห่งสรวงสวรรค์อันชั่วร้ายปกคลุมร่างกายของเขาไปทั่วร่าง

ท่านหัวหน้านักสืบมีอะไรหรือเปล่า?

(เมื่อครู่ทำไมข้าถึงเสียวสันหลังแปลกๆ)

เดย์วอรดรอว์ก็ตอบไปตามปกติ"ไม่มีอะไรหรอกรีบเข้าไปกันเถอะ"ทั้งสองคนเดินเข้าไปในศูนย์นักสืบแห่งนี้ต่อไปโดยไม่ได้มีปัญหาอะไร มิคาเอลพยายามรักษาระยะห่างเพิ่มขึ้นระหว่างตัวของเขากับเดย์วอรดรอว์เพราะตัวของมิคาเอลเริ่มรู้สึกแปลกๆกับบรรยากาศรอบๆตัวเดย์วอรดรอว์ที่เต็มไปด้วยความหิวโหยและบ้าคลั่งอยู่ตลอดเวลา มิคาเอลพยายามคิดในแง่ดี

(ข้าคงแค่คิดไปเอง...)

(แต่ถ้าความรู้สึกนั้นมันเป็นของจริง...)

(ไอจะขยี้ยูให้แหลคคึ!)

ระหว่างทางเข้าได้มีนักสืบมากมายนับร้อยคนรอต้อนรับและปรบมือตลอดทางเดินที่ปูด้วยพรมแดง

หืมข้างนั่นมันรูปปั้น?

จนถึงหน้ารูปปั้นๆหนึ่งรูปร่างเป็นชายหนุ่มที่มีปีกทั้งหมดแปดปีก จู่ๆดวงตาของรูปปั้นนั้นก็ได่เปล่งแสง...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***