พาพี่เขาไปเถอะ

"นั่งลงเถอะ" ขุนตั้วพูด "ขอรับ" ขุนกรตอบ "นี้สร้อยฟ้า หลานสาวท่านขุน" ขุนเกียรติพูด ขุนกรมองไปที่หญิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามตน "พาพี่เขาไปเที่ยวเรือนเถิด"ขุนตั้วพูด

"เจ้าค่ะ"สร้อยฟ้าตอบด้วยหน้านิ่งๆ แก้วฟ้าหันไปยิ้มกับขุนกรและ"ไปกันเถอะเจ้าค่ะ" คุณกรพยักหน้าด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

"ตาจักพูดกับขุนเกียรติก่อน หลานไปเที่ยวเถิด" ขุนตั้วพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม "งั้นหลานไปก่อนนะเจ้าคะ" ขุนตั้วพยักหน้า "เชิญทางนี้เลยเจ้าค่ะ" สร้อยฟ้าพูด "อืม" ขุนกรพูด "อ้าวๆๆ เจ้ากรน้องพูดด้วยทำหน้าดีๆหน่อย" ขุนเกียรติพูดด้วยสีหน้าที่เอื้อมระอา

"ไม่เป็นไรดอกเจ้าค่ะข้าชินแล้ว" สร้อยฟ้าหันมาพูด

"เห็นไหมน้องเขาใจดีจะตาย ท่านตานั่นแหละจะจู้จี้อะไรกันนักกันหนา" ขุนกรพูดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว "เอาน่าๆ เอ็งก็อย่าไปจู้จี้หลานนักเลยขุนเกียรติ หลานมันโตแล้วเอ็งต้องเข้าใจ" ขุนตั้วพูดปลอบใจเพื่อนตัวเอง "แต่ถ้ามันโตแล้วทำนิสัยอย่างนี้ข้าก็ไม่เอาเช่นกันนะขุนตั้ว" ขุนเกียรติพูด

"มันเป็นวัยรุ่นแล้วนะขุนเกียรติเอ็งจะไปเอาอะไร ตอนเอ็งเป็นวัยรุ่นก็เป็นอย่างนี้ไม่ใช่หรือ" ขุนตั้วพูดเพื่อให้เพื่อนของตนใจเย็น "พอเถอะเจ้าค่ะ เดี๋ยวท่านพี่จะมิได้ไปที่เรือนนะเจ้าคะ เดี๋ยวข้าจะรีบพาท่านพี่ไปดูที่เรือนและจักรีบพากลับมา" บอกด้วยความใจเย็นเพื่อให้ทั้ง 2 ไม่สิ 3 หยุดเถียงกัน "แล้วสร้อยฟ้าจากรีบพาพี่เขากลับทำไมฤา" ขุนตั้วพูดด้วยความมึนงง "อ้าว ท่านพี่ไม่ได้กลับไปเมืองสองแควก่อนหรือเจ้าคะ แล้วกลับมาหมั้นหมายในวันที่ต้องการของพวกท่าน 2 คน" สร้อยฟ้าพูดด้วยตั้งคำถามในใจ "หึ พี่เขาจากมานอนนี่ จนถึงวันที่มั่นหมายกัน" ขุนเกียรติพูด

"ไม่สิขุนเกียรติเราจะให้ขุนกรอยู่ที่บ้านเราตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเพราะฉะนั้นคุณกรจะต้องนอนห้องเดียวกันกับสร้อยฟ้า" ขุนตั้วพูด "มันจะดีหรือขุนตั้วท่านได้ปรึกษากับสร้อยฟ้าหรือยัง" ขุนเกียรติพูดด้วยความเกรงใจ

"งั้นข้าถามเลยกัน หลานตกลงหรือไม่" ขุนตั้วพูดเสร็จหันไปถามสร้อยฟ้า สร้อยฟ้ายืนนิ่งไม่พูดอะไรในใจสร้อยฟ้าได้แต่คิดว่า(มีข้าต้องนอนกับคนที่เพิ่งเจอกันไม่ถึง 3 ชั่วโมงงั้นฤๅ เอาเถอะเพื่อความสบายใจของท่านตา)

"ได้เจ้าค่ะหลานตกลง" สร้อยฟ้าตอบตกลงด้วยจำใจเพราะไม่อยากให้ท่านตาเสียใจในสิ่งที่ตนทำ

"หลานตกลงจริงๆฤๅ" ขุนเกียรติพูดด้วยความเกรงใจแก่สร้อยฟ้าและขุนตั้ว "งั้นเดี๋ยวข้าจะให้หลานทั้งสองคนของข้าออกไปเล่นเที่ยวเล่นกันเดี๋ยวค่อยกลับมาดูว่าหลานของข้าจะตกลงอีกหรือไม่" ขุนตั้วพูด "งั้นก็ได้ออกไปเที่ยวเล่นกันเถอะ"ขุนเกียรติตอบด้วยความจำใจเพราะสงสารสร้อยฟ้า ขุนเกียรติรู้ดีว่าหลานของตนมีนิสัยเยี่ยงไร

เป็นไงบ้างทุกคน แอดแต่งตอนที่ 2 ดีไหมแอดมีตันบ้างแต่ก็แต่งต่อ

บายยยยยยย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เจอกันครั้งแรก

บทต่อไป

เป็นสุภาพบุรุษที่ไม่ใช่สุภาพบุรุษ

