สร้อยฟ้าของพี่..
ณ เรือนไม้หลังหนึ่ง
มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น"นายหญิงเจ้าคะ ออกมาจบนายท่านเถอะเจ้าค่ะ นายท่านต้องการพบนายหญิงเจ้าค่ะ"เสียงของผู้หญิงที่พูดคือ นางผิน'และ'นางแย้มที่เรียกนายหญิงของตน
"ได้จ่ะพี่ผินพี่แย้ม"มีเสียงผู้หญิงอีกคนพูดขึ้นมาพร้อมกับเปิดประตูห้องของตนนั้นคือ"สร้อยฟ้า"นายหญิงของนางผินและนางแย้ม "ท่านตามีกะไรรือ พี่ผินพี่แย้ม"สร้อยฟ้าหันไปถามบ่าวทั้งสอง "บ่าวมิรู้ได้เจ้าค่ะ นายท่านบอกแค่ให้มาตามนายหญิง" สร้อยฟ้าตอบ "งั้นเรารีบไปเถอะกะเดี๋ยวท่านตาจักรอนาน"สร้อยฟ้าเดินไปที่กลางเรือน ้ื้
มีชายสูงอายุนั่งอยู่บนที่นั่งไม้ นั้นคือ"ขุนตั้ว" เป็นตาของสร้อยฟ้า"มาแล้วเจ้าค่ะ"เสียงของหญิงผู้หนึ่งได้ดังไปทั้งเรือนไม้ "มาแล้วก็ดี ตาจักให้หนูหมั้นหมายกับหลานของเพื่อนตานะ" เสียงหญิงถาม "เป็นใครหรือเจ้าค่ะ"เสียงชราบอก "ประเดี๋ยวเขาก็มา" เสียงหญิงตอบ "เจ้าค่ะ"
"ข้ามาช้าไปรือเปล่า" ผู้ที่พูดคือ"ขุนเกียรติ" เป็นสหายของขุนตั้ว "ไม่ช้าไปดอกขุนเกียรติ ไหนล่ะเจ้าหลานชายของเอ็ง" ขุนตั้วถามด้วยความสงสัย "ประเดี๋ยวมันก็มา มันชอบทำตัวช้ายืดยาว" ขุนเกียรติ
ตอบด้วบความเอื้อมละอา "เอาน่ายังไงซะมันก็ชาย จักเอากะไรกับมันนัก" ขุนตั่วพูดเพื่อที่จะให้สหายของตนเข้าใจ "มันก็เป็นเยี่ยงนี้มาตั้งแต่เด็กๆ"
"หลานสาวข้า สวัสดีขุนเกียรติสิลูก" "สวัสดีเจ้าค่ะ "
สร้อยฟ้าสวัสดีด้วยความเคารพ "จ่ะๆ หลานเอ็งนี้งามนัก
ใครกันเคยบอกข้า ว่าหลานขุนตั้วไม่งามเลยสักนิดแต่ข้าว่า ถ้านางไม่งามก็ไม่มีหญิงใดในพระนครงามอีกแล้ว"
"กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ" สร้อยฟ้าพูดด้วยความเขินอาย "มาแล้วเจ้าค่ะ"เสียงบ่าวในเรือนพูด ทุกคนหกสายตามองไปตรงทางขึ้นของเรือน
มีชายหนุ่มรูปงามได้เดินขึ้นมาบนเรือน"กราบประทานอภัยที่หลานมาสาย" ผู้ที่เอ่ยออกมาคือ ขุนกร คู่หมั้นของสร้อยฟ้า ขุนกรเดินมายืนข้างที่ขุนเกียรตินั่งขุนเกียรติเอ่ยขึ้นมา"ถ้าเอ็งจะมาเพลานี้ที่หลังไม่ต้องมาดอก น้องเขารอกันและเอ็งต้องไปนั่งข้างน้อง" ขุนตั้วพูด "เอาน่าๆ ไม่เป็นไรดอกยังไงก็มาแล้ว เพลาไหนสำคัญ" ขุนตั้วปลอบเพื่อนของตน"ขอบพระไทที่ให้อภัยแก่หลานพระเจ้าค่ะ" ขุนกรพูดจบพร้องกับยกมือไหว้สหายของตาตนเอง
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองงงงงงง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่บังเอิญคิดขึ้นมา ให้เพิ่มปรับปรุงส่วนไหนบอกได้นะขอรับบบ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments