ไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร

ตอนที่ 1 ปีศาจแมมมอธยักษ์ที่ชอบทำลายกระจกในยุควิคตอเรียน

ฤดูหนาวนั้น ผมเดินเตร็ดเตร่อยู่ในลานจอดรถของโรงแรม

ห้าดาว ผู้คนมากมายฉีกยิ้มทักทายกันอย่างเป็นมิตร ราวกับต่างฝ่ายต่างเชื่อมโยงกันด้วยด้ายสีแดงที่เรียกว่าคอนเน็กชัก ตึกมัชคิมที่ตั้งอยู่อีกฟากยังคงปรากฏแสงไฟสีขาวสว่างจ้าในบางชั้น ผมถอดหายใจไอเย็นพวยพุ่งกระทบฝ่ามือ ฤดูปีนี้หนาวกว่าทุกครั้ง อุณหภูมิลดฮวบหลายองศา กรุงเทพมหานครในตอนสองทุ่มครึ่งถูกปกคลุมไปด้วยฝนหิมะล่องหน ปีศาจร้ายกำลังคืบคลาน ไม่มีใครมองเห็นมันยกเว้นผมเจ้าแมมมอธยักษ์บนอากาศ ขนยาวสีน้ำตาลขุ่นเกาะกุมด้วยเกล็ดน้ำแข็งทั่วร่าง ดวงตาสีแดงกํ่าซุกซ่อนไปด้วยมนต์สะกดที่อาจทำให้คนมองเกิดอาการคลุ้มคลั่ง มันลอยคว้างส่งเสียงครึกครื้นจนก้อนเมฆเกือบถล่ม ถ้ามองไม่ออกอาจคิดว่านั่นคือไรฝุ่น แต่จริงๆ แล้วคือแมมมอธ สัญลักษณ์แห่งความโชคร้าย อาถรรพ์กำลังมาเยือนผมอมยิ้มแล้วเดินเข้างานไปด้วยหัวใจอันพองโต

รับเครื่องดื่มอะไรดีครับ

บริการเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่ม ผมส่ายหน้า โน้นริมฝีปากกระซิบหูเขาว่า

ไม่เป็นไร อีกเดี๋ยวทุกคนก็ตายแล้ว

เขาตัวแข็งทื่อ เสี้ยววินาทีที่ผมเดินผ่าน แก้วแชมเปญมากมายบนถาดสเตนเลสก็ร่วงกระทบพื้นจนแตกกระจาย เศษซากบางส่วนกระเด็นไกลมาจนถึงรองเท้าหนังขัดมัน ไวน์สีม่วงเข้มหกเลอะพื้นกระเบื้องหินอ่อน หญิงมีอายุคนหนึ่งเดินเข้ามาทักทาย เธอไถ่ถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า พนักงานโรงแรมนี้ซุ่มซ่าม เสร็จงานคงต้องคอมเพลนกันชุดใหญ่ ผมอมยิ้มตอบ ไม่เป็นอะไร ก่อนฝ่ามือของเจ้าหล่อนจะผายไปยังหน้าเวที

เขาเหมาะสมกันมากเลยใช่ไหมจ๊ะ

เธอคงหมายถึงคู่บ่าวสาวที่กำลังยีนโอบกอดเป็นเป้าสายตา

อยู่กลางงาน เพลงบลูอินกรีนของไมล์เดวิสที่ฝ่ายหญิงโปรดปรานถูกบรรเลงด้วยวงดนตรีแจ๊สมืออาชีพคลอไปทั่วฮอลล์ของโรงแรม ผมตอบคำถามโดยการพยักหน้ารับเบาๆ ยิ้มการค้าตัดบทสมทบนา ครู่หนึ่งก็ถูกทิ้งร้างให้ยืนอยู่คนเดียวตามพึ่งปรารถนา พิธีกรเริ่มกล่าวนำเข้าสู่วิดิโอพรีเซนเทชัน ผมยังยืนตรงนั้น สบประสานสายตากับใครคนหนึ่งบนเวที เขารู้ ดวงตาของเราสะท้อนภาพของกันและกันแทบไม่กะพริบตามาตั้งแต่เมื่อตะกี้แล้ว

ติดตามตอนที่ 2 ใหม่นะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download