จุดเริ่มต้น

'กลับมาคบกันนะยู พี่จะไม่ทำให้เราเสียใจแล้ว' ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวด้วยความคาดหวังว่าเขานั้นจะได้ยินคำตอบที่ต้องการ

'....' ไม่มีแม้แต่เสียงตอบรับใดๆกลับมาจากหญิงสาวเลยแม้แต่น้อย

'ให้โอกาสที่อีกสักครั้...'

'โอ๊ยย ก็บอกว่าไม่กลับไปแล้วไงคะ เมื่อไหร่พี่จะเลิกยุ่งกับยูสักที' เขานั้นยังพูดไม่ทันจบยูก็พูดตัดในสิ่งที่เขาจะพูด สีหน้าของเธอเริ่มไม่พอใจ

'ยูจะปฎิเสธพี่กี่ครั้งพี่ก็จะไม่ยอมแพ้ พี่จะพยายามจนกว่าจะชนะใจยู ให้โอกาสพี่อีกสักครั้งนะยู' เขาก็ยังตื้อไอยูไม่เลิก ยูเริ่มจะส่ายหัวพร้อมทั้งถอนหายใจออกมาดังเฮือก ยูปฎิเสธเขาไปตั้งหลายรอบแต่ไม่มีทีท่าว่าเขาจะเลิกตามตื้อเธอ

'เมื่อไหร่พี่จะเลิกยุ่งกับยูคะ'

'พี่จะเลิกยุ่งกับยูก็ต่อเมื่อยูมีคนใหม่ แต่ตอนนี้ยูยังไม่มีใครให้พี่ตามจีบยูหน่อยนะ' เขายังคงยืนยันคำเดิมที่จะตามตื้อยู ยูเดินหนีไม่รับฟังในสิ่งที่เขานั้นพูด ตอนนี้เธอรู้สึกรำคาญเขาเป็นอย่างมาก

'ยูจะไปไหน ฟังพี่ก่อนสิยู..'ยูไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองเขาพร้อมทั้งเดินจากมา

ไอยูมานั่งฟุบลงบนโต๊ะไม้หินอ่อนใต้ต้นไม้ข้างโรงอาหาร ข้างเธอมีใบเฟรินเพื่อนสาวของไอยูที่นั่งอยู่ด้วย ใบเฟรินมองหน้าของไอยูเห็นสีหน้าของเพื่อนเธอไม่ค่อยดีนัก

"เป็นอะไรยู" ใบเฟรินถามเพื่อนสาวด้วยความห่วงใย

"มีเรื่องอะไรรึป่าว หน้าบึ้งเชียว"

'ไปเจอแฟนเก่ามา...'

"พี่คนนั้นอะหรอ"

'อืม' ยูถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

"เขายังตามตื้อแกไม่เลิกอีกหรอ งี้แสดงว่าเขารักแกจริงอะดิ"

'รักบ้ารักบอไรกัน ถ้าเขารักฉันจริงนะเขาไม่มีทางนอกใจชั้นไปคบกับพี่ฟ้าหรอก ยังมีหน้ามาขอคืนดี บอกขาดฉันไม่ได้นะ พี่ต้องการหนูจริงๆ โอ๊ยยย ได้ยินละขนลุก' ยูทำหน้าตาหยี๋ให้เพื่อนเธอดูประหนึ่งว่าเธอเห็นสิ่งที่น่าขยะแขยง

"แล้วแกจะทำไงต่อไป"

'ไม่รู้สิ'

"เด็ดขาดไปเลย ไม่งั้นพี่เขาจะตามแกไม่เลิกนะ"

'ถ้ามันได้ผลฉันไม่มานั่งหน้าบึ้งบอกแกหรอกนะใบเฟริน'

"มันก็จริง.."

'เห้อ..' เธอถอนหายใจออกมาอีกแล้ว

"เอาหนาๆ เออนี่ๆได้ข่าวรึยังกำลังมาแรงเลยน้าาาาาาาาาาา"

'ข่าวอะไร' ใบเฟรินมองหน้าเพื่อนด้วยความสิ้นหวัง เธอรู้สึกเหนื่อยใจที่เพื่อนสาวของเธอเคยตามข่าวอะไรทันกับเขาบ้าง

"ก็มีลูกไฮโซย้ายมาเรียนโรงเรียนเราไง หน้าตาหล่อมากเลยนะแกกกก แถมยังรวยด้วยอีกนะ พ่อของเขาเป็นเจ้าของบริษัทด้วยยทั้งหล่อทั้งรวยยยย" ใบเฟรินยิ้มแก้มปรินึกภาพจินตนาก ารว่าถ้าเธอได้เขาคนนั้นเป็นแฟนคงเหมือนได้ขึ้นสวรรค์เป็นแน่ ไอยูมองหน้าเพื่อนสาวด้วยสีหน้ามึนงงว่าเพื่อนสาวของเธอเริ่มจะอาการหนักแล้ว

'อ่อหรอ อืมๆ'

"นี่แกฟังชั้นปะเนี่ย"

'ก็ฟังอยู่วว มันก็แค่เรื่องผู้ชายบลาบลาบลาบลา โอ๊ยหิวข้าวอะไปหาอะไรกินละ'พูดจบปุปยูก็รีบลุกละเดินหนีจากใบเฟรินไปในทันที ทิ้งไว้ให้เพื่อนสาวของเธอนั่งอยู่โดดเดียวเดียวดายใต้ต้นไม้

"เดี่ยวเถอะนะ ไอยู!"

ไอยูครุ่นคิดถึงอาหารมื้อกลางวันว่าวันนี้จะกินอะไรดีพร้อมกับเดินมุ่งหน้าตรงไปโรงอาหาร แต่เดินไปไม่ทันไหนเธอก็ได้้ไปพบเข้ากับชาบหนุ่มแฟนเก่าของเธอคนเมื่อเช้า เขาหันมาส่งสายตายิ้มให้ไอยูก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอ ไอยูมองหน้าเขาด้วยความเบื่อหน่าย เธอไม่รู้จะทำไงให้นั้นเลิกยุ่งกับเธอสักที

'ยูกินไรมารึยัง อยากกินอะไรไหมเดี่ยวพี่ซื้อให้' เขายังไม่ลดละในความพยายาม

'....'หญิงสาวไม่ตอบกลับใดๆเธอเพียงแต่เดินหนีเขาแต่เขาก็ยังเดินตามเธอมาไม่เลิก

'อยู่จะไปไหนหรอให้พี่ไปด้วยสิ'

'...'

'ทำไมทำหน้างั้นอะไม่สบายรึป่าว เธออะไรบอกได้นะ'

'ยูรำคาญพี่อะค่ะ เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับยูสักที'ไอยูชักสีหน้าใส่เขาแต่ดูเหมือนจะไม่มีผลอะไรกับเขาเลย

'พี่บอกแล้วว่าพี่จะเลิกยุ่งก็ต่อเมื่อยูมีคนใหม่แล้ว ตอนนี้ให้พี่ได้จีบยูก่อนนะ' ไม่มีทีท่าว่าเขาจะลดละ

ยูเริ่มจะไม่ไหวกับการที่เขามาตามตื้อแล้วเธอได้แต่คิดหาทางว่าจะทำไงให้หลุดพ้นไปจากเขาได้เธอเดินมาไม่ทันมองเกือบจะชนเข้ากับเด็กหนุ่มร่างสูง ดูดีมีสไตล์ ผมขาวเงินสลวย หน้าตาดีใช้ได้ ไอยูนึกปิ๊งไอเดียขึ้นมาก่อนจะเข้าไปกอดแขนชายหนุ่มตรงหน้า เด็กหนุ่มโดนกอดรู้สึกงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อยู่ดีๆก็มีสาวหน้าไหนไม่รู้มากอดแขนเขาเอาไว้ ไอยูเริ่มแผนการที่เธอคิดขึ้นมา

'นี่ค่ะ คนใหม่ของยู ทีงี้พี่ก็เลิกยุ่งกับยูได้รึยังคะ' ยูกอดแขนของเด็กหนุ่มแน่นเป็งเชิงนัยบอกว่านี่คือคนใหม่ของเธอ

'ไม่จริง ยูโกหกพี่บอกสิว่ามันไม่จริง' เขามองหน้าไอยู ทั้งส่งสายตาคาดหวังในคำตอบที่ออกมาว่าไม่ใช่ แต่ไอยูยันคงตีเนียนยืนยันในสิ่งที่เธอนั้นพูดว่าเป็นมันคือความจริงละเธอก็อยากจะให้เขานั้นเลิกยุ่งกับเธอได้แล้ว แต่เมื่อเขานั้นจะไม่ยอมละยังคงพูดจากระแทกแดกดันไอยูจนเริ่มมีปากเสียงกัน

'โอ๊ยยยยย ก็บอกว่าจริงไงเลิกยุ่งกับยูสักที!'

'ไม่จริง!! ไม่ใช่ ยูโกหกพี่'

'ประสาทแดกรึไง' ตอนนี้เหตุการณ์เริ่มไม่สู้ดีนัก คนที่อยู่ระแวกนั้นต่างเข้ามามุงดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

'ถ้าเป็นจริงก็ให้ไอหมอนั้นพูดออกมาสิว่าเป็นแฟนของยู' ไอยูชะงักเมื่อได้ยินคำท้าทายของเขาตอนนี้ยูไม่รู้จะเอาไงต่อกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเธอเพียงได้แต่มองหน้าเด็กหนุ่มพยายามส่งซิกให้เขานั้นช่วยเธอ แต่เหมือนเด็กหนุ่มจะยังมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้อยู่

'.....'

'ทำไมไม่พูดละ หรือว่ามันไม่จริง?' สถานการณ์ตอนนี้เริ่มจะไม่เป็นไปอย่างที่ไอยูคิดไว้ ใบเฟรินที่อยู่ระแวกนั้นเห็นคนมุงดูอะไรกันก็เกิดอยากจะเข้าไปดู เธอฝ่าหมู่คนเข้าไปเห็นเพื่อนของเธอไอยู แฟนเก่าของยูและเด็กหนุ่มหน้าใหม่ เมื่อสังเกตดีๆเธอก็ตกใจขึ้นมาอย่างมากเหมือนเธอจะรู้ว่าคนที่ยืนอยู่ข้างไอยูนั้นเป็นใคร

สถานการณ์เริ่มตึงเครียดขึ้นมาไอยูที่ไม่รู้จะทำไงต่อไปเธอจึงตัดสินใจจะพูดความจริงออกไปแต่ดูเหมือนสถานการณ์จะเปลี่ยนไปกับมาเมื่อเด็กหนุ่่มที่อยู่ข้างเอามือมากอดคอไอยู

"คับ คนนี้คือแฟนของผมเองคับ" 

' !!!!! ' ไอยูตกใจที่เด็กหนุ่มนั้นช่วยเธอ

'......'

"พี่มีไรกับแฟนผมรึป่าวคับ อ่ออออหรือว่าเป็นแฟนเก่าของแฟนผม"

'.....'

"ถ้าเป็นงั้นก็ช่วยเลิกยุ่งกับเธอทีนะคับ เพราะว่าตอนนี้เธอมีผมแล้ว เพราะงั้นมีขอบเขตกันหน่อยนะคะ" ดูเหมือนว่าเด็กหนุ่มจะแสดงออกมาได้ดีเลยทีเดียว ตอนนี้ทุกคนรอบข้างเริ่มมีเสียงซุบซิบกันเลยทีเดียว

'จริงสินะไอยู...'

'......'

'ถ้างั้นพี่ก็ขอให้โชคดีนะ พี่จะเลิกยุ่งกับยูให้'

' ( พล่ามจบอะไรของมัน ) '

'พี่จะไม่ไปยุ่งกับไอยูแล้วแต่ถ้ายูไม่เหลือใครพี่จะกลับมาหายูนะ'

' ( ม่ายยยย ต้องการรร ) ' สิ้นคำพูดของเขาเขาก็เดินจากไปดูเหมือนว่าจะผิดหวังไม่น้อย ไอยูรู้สึกโล่งใจขึ้นมาสุดๆ แต่เหมือนคนที่อยู่รอบๆเริ่มซุบซิบกันราวกับว่ามีเรื่องที่น่าประหลาดใจ

อะไรกันนะ..... ใบเฟรินวิ่งปรี่เข้ามาหาไอยูด้วยท่าทางราวกับมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น

'ไอยู!!! มาคุยกับฉันเดี่ยวนี้เลยเรามีเรื่องต้องคุยกัน!!' 

"โอ๊ยยย อะไรฉันเจ็บนะะะ"

'มานี่เลย! ขอตัวเพื่อนไปก่อนนะคะ^^'ใบเฟรินดึงแขนของไอยูไป

'โอ๊ยยย ฉันเจ็บนะยะ มีอะไร'

'ไม่ต้องมาตีหน้าซื่อ แกบอกฉันมาเลยนะว่าแกเป็นแฟนกับคนนั้นจริงหรอ!!'ใบเฟรินทำตาโตใส่ไอยู

'อ่ออ คนนั้นหรอ แน่นอนแฟนฉันเอง( แฟนปลอมอะนะ ) ฮ่าฮ่าฮ่า'

'อย่ามาทำเป็นเล่นนะ นี่มันเรื่องใหญ่เชียวนะะนี่แกคบกับภูริก็ไม่บอกฉัน อร๊ายยยย'เธอกรี๊ดกร๊าดดีใจประหนึ่งว่าเพื่อนของเธอได้โชคที่ยิ่งใหญ่มา

'อะไรของแก ภูริอะไรแล้วมันทำไม' เหมือนว่าไอยูจะยังไม่รู้เรื่อง

'แกนี่! เป็นแฟนของภูริสะป่าว ภูริก็คนเมื่อตอนกลางวันที่ฉันเล่าให้ฟังไง ที่ว่าเป็นลูกไฮโซย้ายมาเรียนอะะะ โห้นี่แกโชคดีมากเลยนะได้แฟนทั้งหล่อ ทั้งรวย ทำบุญวัดไหนมาเนี่ยบอกฉันบ้างสิ' ใบเฟรินทำตาเป็นประกายคะยั้นคะยอไอยู

'........ ( ชิบหายแล้ว ) ' ดูเหมือนว่าเรื่องราวที่แสนจะว้าวุ่นกำลังได้เกิดขึ้นแล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***