เมจิ : เออ...โรคหัวใจกำเริบค่ะ
เฟรย์ : วางน้องบนเตียงเลย เดี๋ยวน้าจะรักษาให้
เมจิ : ค่ะ ( วางเรจิ )
เฟรย์ : ( ใช้เวทมนตร์รักษา ) เมจิวันนี้หลานพักที่นี่นะเพื่อจะได้เฝ้าดูอาการน้อง น้าจะไปคุยเรื่องสงครามต่อ
เมจิ : ค่ะ " เลียมจะว่ามั๊ยนะไม่ได้ขออนุญาตซะด้วยสิ "
ตัดภาพไปที่เลียม
เลียม : ( เดินวน )
ไลย์ : เลียมนายเป็นอะไร
เลียม : ก็ยัยเมจิน่ะสิบอกว่าจะไปฝากน้องไว้กับน้าตอนนี้ยังไม่กลับมาเลย
ไลย์ : เลียมนายไปพักผ่านเถอะ วันนี้ยัยนั่นอาจจะติดธุระก็ได้
เลียม : ครับ ( เดินขึ้นห้อง )
วันต่อมา
เมจิ : หนูกลับก่อนนะคะ
เฟรย์ : รักษาสุขภาพนะ
เรจิ : พี่ไม่อยู่กับผมเหรอ ( คว้ามือเมจิ )
เมจิ : คงไม่ได้หรอก พี่มีความฝันที่จะเรียนให้จบ
เรจิ : ( ปล่อยมือ ) ผมเข้าใจแล้วครับ
ย้อนกับไปเมื่อคืน
เมจิ : ( นั่ง + อ่านหนังสือ )
เรจิ : ( สะดุ้งตื่น ) พี่
เมจิ : เรจิตื่นแล้วเหรอ
เรจิ : ไอหมอนั่นปล่อยพี่มั๊ย
เมจิ : ปล่อยแล้วจะ " มีแค่คำโกหกเท่านั้นที่ทำให้เรจิมีความสุข ลึกๆก็รู้สึกผิด "
เรจิ : ( ยิ้ม )
ปัจจุบันที่คฤหาสน์
เลียม : กว่าจะกลับมาได้นะ
เมจิ : โทษทีพอดีติดธุระน่ะ
เลียม : งั้นเหรอ ( หันหลัง + เดิน ) ไปทานข้าวกัน
เมจิ : " โชคดีที่ไม่มีปัญหา "
ที่ห้องทานอาหาร
ไลย์ : เมจิ
เมจิ : มีอะไรเหรอคะผู้อำนวยการไลย์
ไลย์ : ต่อไปเรียกพี่ไลน์เถอะ เราอายุไม่ได้ห่างกันมาก
เมจิ : ค่ะ พี่ไลย์
ไลย์ : เลียมเรื่องที่นายสมัครสภาบุรุษอวุโสไว้เรื่องไปถึงไหนแล้วล่ะ
เลียม : ยังไม่ถึงไหนเลย แล้วอีกอย่างสุดสัปดาห์นี้ก็มีงานเลี้ยงเต้นรำด้วยฉันไม่มีคู่เลยน่ะสิ
เมจิ : ( ค่อยๆ + ย่องออกไปช้าๆ )
เลียม : เมจิไง เมจิไปงานเต้นรำนั้นกับฉันมั๊ย
เมจิ : ขอบคุณที่นึกถึงกัน
ไลย์ : งั้นเธอก็ไปซ้อมเต้นรำกับเลียมสิ
เมจิ : ค่ะพี่ไลย์
หลังทานข้าวเสร็จ
เลียม : ไปซ้อมเต้นรำกัน
เมจิ : อืม
ที่ระเบียงจองคฤหาสน์
เลียม : ( ยื่นมือให้เมจิ )
เมจิ : ( จับมือเลียม )
หลังจากเต้นรำไปสักพัก
เลียม : เธอมีพัฒนาการที่เร็วอยู่นะ
เมจิ : ฉันเคยเห็นพ่อกับแม่เต้นรำด้วยกันตอนเด็กๆ
เลียม : หลังจากที่เอาน้องชายไปฝากน้า น้องเธออาการดีขึ้นมั๊ย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 36
Comments