เก้าอี้ที่ไม่มีไครนั่ง
ที่หน้าบ้านหลังเล็กหลังนึง
สกี:มึงพากูมาไหนเนี่ย?
อลิส:เอ่อน่ามึง กูได้ยินมาว่าเขาทายเวลาตายแม่น
มากกกกก
สกี:ถ้าไม่ใช่เพราะมึงตื้อให้กูมากูคงไม่อยู่ที่นี้
อลิส:เออน่า มาได้ละ
หญิงสาวจูงมือเพื่อนของเธอไปที่หน้าประตูบ้านหลังนั้น
ก๊อก ก๊อก
แอ๊ดดด
...:อ๊ะ! สวัสดีครับ ได้นัดไว้มั้ยครับ
อลิส:ค่ะ! อลิส กับ สกี ค่ะ!
...:อ้อ! เข้ามาสิครับ
ทั้งสองเดินเข้ามาในบ้านของคุณหมอดู
อลิส:คุณหมอเนี่ยบ้านสวยมากเลยนะคะ
เบียร์:555 ขอบคุณครับ อีกอย่างเรียกผม เบียร์เถอะครับ พอดีไม่ค่อยชินน่ะครับ
อลิส:โอเคค่ะ!
เบียร์:นั่งก่อนสิครับ.
.
.
นานมาแล้ว
สมัยผมเรียนม.5
ที่ม้านั่ง
เบียร์://นั่งอ่านหนังสือ
...:ฟู่~//เป่าที่ข้างหูของเบียร์
เบียร์: เหี้ย!
เบียร์หันไปมองคนที่ทำตนพลางหน้าแดงเล็กๆ
เบียร์:ไอ้เบส! มึงเล่นเหี้ยไรมึงเนี่ย!
เบส:55555555มึงนั่งอ่านหนังสือคนเดียวตลอดไม่เบื่อเหรอวะ?
เบียร์:ไม่ขนาดนั้นหรอก
เบส:น้องเบียร์โกรธซะแล้ว~
เบียร์:ไปไกลๆเลยเว้ย!
นี่เบส เขาคือเพื่อนคนเดียวของผม และแน่นอนเขารู้เรื่องที่ผมเห็นเวลาตายของทุกคน แต่เขาก็ไม่รังเกียจผมเลย ผมน่ะเกิดมาในบ้านที่ทุกคนในตระกูลมีเวทมนตร์ แม่ของผมน่ะมีพลังยั่วยวน ผมก็ไม่อยากพูดหรอกนะ แต่แม่ผมเอาเวทมนตร์ไปใช้กับงานของเธอ นั่นก็คือขายตัว และสาเหตุที่พ่อกับแม่เจอกันก็เพราะ งานของแม่นั้นแหละ แม่น่ะขายตัวให้พ่อและพลาด ทำให้เกิดมาเป็นผม ทั้งคู่เลยต้องแต่งงานกัน และชื่อของผมก็มาจากตอนที่ผมอยู่ในท้องแม่ แม่มักจะดื่มเหล้าหนักมากๆ ทำให้ตอนเกิดแม่ผมก็รำคาญเกินกว่าจะตั้งชื่อดีๆให้ สุดท้ายก็แค่ไอ้เบียร์ความผิดพลาดของครอบครัว แต่สิ่งเดียวที่ทำให้ผมยังไม่ฆตตก็เพราะ ไอ้เบสนี่แหละ มันเป็นเหตุผมที่ผมยังมีชีวิตอยู่ และดูเหมือนผมจะชอบมันไปแล้วด้วย
จนกระทั่ง
เช้าของวันนึง
2วันก่อนถึงวันเกิดผม
ผมไปรรปกติ
แต่ว่า
เบส:เบียร์! มึงมองหน้ากูแล้วร้องไห้ทำไมวะ
เบียร์: มะ ไม่มี..
อายุขัยของเพื่อนผม มันขึ้นว่าจะตายในอีก2วัน
ผมพยามอยู่กับเพื่อนผมให้นานที่สุดและสุดท้าย ผมก็คิดได้ว่าจะต้องบอกความในใจกับเขา
เพราะวันนี้คือวันสุดท้ายที่ผมจะได้อยู่กับเขา
เบียร์:ไอ้เบส ตอน17:00 มึงมาที่ต้นไม้หลังรรได้มั้ยวะ
เบส:ได้ดิ
ตอน17:00
ที่ต้นไม้หลังรร
เบียร์:เรามาตรงเวลาไปมั้ยวะ?
ตอน17:30
เบียร์:แม่งคงไม่ได้ตายห่าไปแล้วใช่มั้ย ไม่! ไม่! มันน่าจะตายตอน 18:30นี่!
ตอน18:00
เบียร์:สัตเอ๊ย!
เบียร์วิ่งไปเพื่อตามหาเบส
.
.
.
เบส:แม่งเอ๊ย! แค่งีบหลับไหงนานขนาดนี้ว๊ะ! รอหน่อยนะ!
เบสพยามวิ่งไปที่ต้นไม้แต่ก็ต้องหยุดชงักที่ซอกให้รร
ในซอกนั้น
...:เดียวอีกซักหน่อยเราต้องไปตามหาเบียร์นะเว้ย
..:เอ่อๆ แต่มึงว่าแม้งต้องเป็นคนไงวะ พ่อแม่งถึงได้จ้างเราไปฆ่ามันวะ
...:ไม่รู้ดิ55
เบส:เห้ย!
...:ไครวะ?
..:ไม่รู้ดิ
เบส:ถ้ามึงจะฆ่าเพื่อนกูมึงฆ่ากูเลยยังจะดีซะกว่า
...:มึงปากหมาจังวะ! ได้!
นักฆ่าทั้งสองหยิบมีดขึ้นมา
เบียร์:เบส! เบส! มึงอยู่ไหน! ฮึก อย่าทำงี้ดิวะ! กูร้องจริงนะเว้ย!
เบส:ขอโทษนะเว้ย
เบียร์:เบส! ไอ้เบส!
เบียร์ได้วิ่งมาที่ซอกนั้น
เบียร์:เบส!
...://ฟันมาที่เบส
เบส://กันไว้ได้
..://ฟันมาที่เบส
แผลของเบสยาวจากหัวใจลงไปที่สะดือ
เบส:อึก
...:ถ้ามึงอยากปกป้องเพื่อนมึงนักมึงก็ตายไปด้วยกันเล-
เบียร์:เบส!
...:เหี้ย! วิ่งดิวะ!
นักฆ่าทั้งสองรีบวิ่งหนีไป
เบียร์:เบส! นี่มึง//จับแผล
เบส://กอดเบียร์
เบส:กูรักมึงนะเว้ย รักมานานแล้วด้วย
เบียร์:แล้วทำไมมึงไม่เคยบอกกู!
เบียร์:มึงรู้มั้ย! กูกลัวมาโดยตลอดว่าถ้าบอกมึง..
เบียร์:มึงจะ...ทิ้งกูไป
เบส:...
เบียร์:กูรักมึงนะเว้ย
เบส:อื้อ แต่กูขออะไรได้มั้ยวะ
เบียร์:อะไร?
เบส:ถ้ากูตาย มึงลืมกูไปเลยนะ อย่านึกถึงกู อย่าคิดถึงกู ทำเหมือนไม่เคยรู้จักกู กูไม่อยากให้มึงเศร้า ไม่อยากให้มึงจมปรักอยู่กับกู
เบียร์:...ยื่นหน้าไปเพื่อจูบเบส
เบส://เอามือปิดปากเบียร์
เบส:อย่าเลย มันคือจูบแรกของมึงนะ เพราะงั้น อย่าเอาให้คนตายอย่างกูเลย
เบียร์:อืม
เบสปล่อยกอดเบียร์อย่างช้าๆ ก่อนจะล้มลงไป
เบียร์://ทรุด
เวลา18:30
อลิส:ทำไมตอนนั้นไม่โทรเรียกรถโรงพยาบาลล่ะคะ
เบียร์://ส่ายหน้า
เบียร์:เมื่อถึงเวลาตายน่ะ ไม่ว่าจะทำยังไง เขาก็จะตายอยู่ดีน่ะครับ
สกี:เก้าอี้ตัวนั้นเอาไว้ให้เขาเหรอคะ
เบียร์:อื้ม ตอนเราเดินผ่านร้านขายเฟอร์นิเจอร์ เขาบอกว่าอยากได้ เขาจะเอาไว้จ้องมองผมในทุกเวลา ไม่ให้ผมทิ้งเขาน่ะครับ55
เบียร์:เอาหล่ะ เข้าเรื่องกันเลยนะครับ
เก้าอี้ของนายน่ะ ฉันดูแลอย่างดีเลยล่ะ
อลิสนั่งลงที่โซฟาของบ้าน
สกีกำลังจะนั่งที่เก้าอี้ไม้ตัวนึง
เบียร์:เดียวครับ!
สกี:ค่ะ!
เบียร์:ตรงนั้นห้ามนั่งน่ะครับ ไปนั่งที่โซฟาแทนได้มั้ยครับ
สกี:อ่า ค่ะ
อลิส:ทำไมถึงนั่งตรงนั้นไม่ได้เหรอคะ
เบียร์:..มันสำหรับคนๆนึงน่ะครับ..แล้วเรื่องมันก็
ยาวน่ะครับ
สกี:เล่าให้ฟังได้มั้ยคะ
เบียร์:ถ้าเรื่องนั้นมันก็ได้นะครับ...
.
.
.
นานมาแล้ว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments