EP 5

''นี้กล่องจับฉลากเพคะ''โซเวียนำกล่องจับฉลากมาให้

''ผู้ที่จะเป็นชายาขององค์หญิงเมมโมรี่คืออออ''

''องค์ชายเฮนรารี่เพคะ''โซเวียกล่าว

''ขอเชิญองค์ชายเฮนรารี่ขึ้นมา ณ ที่นี้เพคะ''โซเวียกล่าวเชิญ

ขณะที่องค์ชายเฮนรารี่เดินขึ้นมา เมมโมรี่ก็ชะงัก

((ตานั้น!! ไม่จริงน่าาาา))เมมโมรี่ทำท่าเศร้านิดๆ

''ถวายบังคมขอรับ''องค์ชายเฮนรารี่เดินมาและก้มหัวถวายบังคมต่อหน้าเมมโมรี่

''หม่อนชั้นเช่นกันเพคะ''เมมโมรี่ฟื้นยิ้มและก้มหัวลงเช่นกัน

ขณะที่เฮนรารี่กล่าวแสดงความยินดีต่อทุกๆคนเมทโมรี่ก็ได้คิดแผนการชั่วร้ายออกมา

โดยที่เธอจะวางยาพิษในแก้วน้ำตัวเองแต่ทุกคนไม่ต้องกลัวนะ เมมโมรี่มีภูมิต้านทานต่อพิษนี้อย่างมาก เธออาจสลบไปแค่ประมาณ1-2วันซึ่งนั้นน่าจะทำให้เฮนรารี่เป็นห่วง ล่ะมั้งนะ...?

เอาเถอะเรามาเริ่มแผนการกันเถอะ

จ๋อม เสียงยาพิษที่หล่นลงในถ้วย

''ขอเชิญทุกท่านดื่มม''เมมโมรี่ตะโกนเสียงดัง

ทุกคนที่อยู่ในนั้นยกแก้วขึ้นดื่มเมมโมรี่ก็เชิญกัน

ตึ้ง เมมโมรี่ล้มลง

''ช่วยข้าด้วย แค่กๆ''เมมโมรี่ตะโกรร้องขอความช่วยเหลือ

''แมรี่ลูกเป็นอะไร''องค์ราชาเผลอเรียกเมมโมรี่ว่าแมรี่ซึ่งนั้นคือชื่อเล่นของเธอ และเธอไม่อยากให้ใครรู้

''ชะ....ช่วยด้วย...''เมมโมรี่ร้อง

((ทำไมคราวนี้มันถึงออกฤทธิ์แบบนี้หล่ะ ปกติมันไม่ได้ร้ายแรงเช่นนี้ หรือว่า!!))เมมโมรี่สลบไป

''พาองค์หญิงไปพักผ่อน'' ''ด่วน!!!''องค์ราชาร้องบอก

''พาลูกข้าไปรักษาด้วย''องค์ราชินีก็ร้องบอกเช่นกัน

((นางเป็นอะไรกันแน่))องค์ชายเฮนรารี่เดินไปที่แก้วไวน์ที่เมมโมรี่ดื่ม และ....

''ห่ะ!! ในแก้วมียาพิษ''เฮนรารี่ตะโกน

ทุกคนหันมามองที่เขา ไม่จริงน่า เสียงผู้คนคุยกัน ในแก้วมียาพิษ

และโซเวียผู้รู้เรื่องราวทุกอย่าง รู้ว่าเมมโมรี่วางยาตนเอง แต่ไม่กล้าบอกความจริงแก่ทุกคน

ผ่านไป 3 วัน

เมมโมรี่ก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมา จนเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่าจนครบ 2 สัปดาห์

''อืมมมมม''เมมโมรี่เอามือขยี้ตาพร้อมลุกขึ้น

''อ่ะ!!''((ปวดหัว))เมมโมรี่เอามือกุกหัว

((อาาา..เจ้านั้ยอยู่เฝ้าข้าทั้งคืนเลยรึ ข้าไปก่อนเขาจะตื่นดีกว่า))เมมโมรี่ลุกจากเตียง

พรึบ

((ไม่มีเเรงเดิน?))((คงเป็นเพราะเจ้าของร่างนี้ไม่มีภูมิต้านทานแน่ๆข้าก็คิดแค่ว่าข้ามีภูมิต้านทานอย่างเดียว))

''เฮ้ออออ''เมมโมรี่ถอนหายใจเบาๆก่อนจะลุกขึ้นเดินต่อ

แต่....

เธอเดินไม่ไหว

((คงต้องกลับไปนอนต่อสินะ))เมมโมรี่ขยับตัวไปหาที่นอน

จู่ๆก็มีเสียงเจานชามหลบจากห้องครัวดังขึ้น...ทำให้เฮนรารี่ที่นอนข้างๆสะดุงตื่นและพบว่าข้าได้ฟื้นแล้ว

''อ่ะ!!ท่าน...'' ''องค์ชาย''เมมโมรี่ไม่รู้จัแก้ตัวยังไงต่อดี

''ฟื้นแล้วรึ''เฮนรารี่ถาม

((ข้านั่งอยู่แบบนี้เห็นข้าตายเรอะ))เมมโมรี่ทำหน้าบึ้ง

''เป็นอะไรไปล่ะ....ที่รักของข้า''เฮนรารี่ถาม

((เฮ้ยๆ เดี๋ยว ทำไมจู่ๆเจ้านั้นถึง...))เมื่อเฮนรารี่เห็นสีหน้าตกใจของเธอก็อดขำไม่ได้

''อุ้บ...เจ้า..ตกใจเหรอ ใช่มั้ยๆ''55555เฮนรารี่หัวเราะออกมาเสียงดังทำให้เมมโมรี่ทนไม่ไหว

และเธอกำลังลุกออกไปก็..กึก เมมโมรี่สะดุดและเฮนรารี่ไปรับตัวเอาไว้

''ร่างกายยังไม่แข็งแรงดีก็อย่าเพิ่งลุกสิ''เฮนรารี่อุ้มเมมโมรี่กลับไปนอนเช่นเดิม

จบค่ะ

กรุณานะคะ กรุณา กดไลค์ให้กันหน่อยนะคะ คนเขียนจะได้มีกำลังใจแต่งต่อ (กำลังใจที่ได้จากพวกคุณคนอ่านทุกคนและคนที่กดไลค์ด้วยค่ะ)ถ้าใครไลค์ให้แล้วก็ขอบคุณนะคะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***