ชีวิตที่มีเธอเพิ่มมา1คนมันเป็นแบบนี้นี่เอง
''หึ'' เมมโมรี่ หัวเราะเบาๆ
''องค์หญิงเพคะ'' เสียงคนรับใช้ดังขึ้นเธอชื่อว่า โซเวีย ''อะไร'' ชั้นตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา
''องค์ราชินีกับองค์ราชาเรียกพบเพคะ'' โซเวียตอบ
''อืม'' เมมโมรี่ลุกขึ้นแล้วก็เดินออกไป
ณ พระราชวัง
''ท่านพ่อท่านแม่เรียกข้ามามีเรื่องอันใด'' เสียงเมมโมรี่ดังขึ้นในพระราชวังที่เงียบสงัด
''ตอนนี้เจ้าก็โตแล้ว'' เสียงพระราชาดังขึ้น
''ไม่'' เมมโมรี่ตะโกนแล้วลุกออกไป
''เดี๋ยวก่อนข้ายังพูดไม่จบ'' พระราชาเอ่ย
ณ สวนแห่งหนึ่งในพระราชวัง
''เฮ้อออออ'' เมมโมรี่ถอนหายใจ ''ท่านพ่อกับท่านแม่อีกแล้ว''
''ข้ายังไม่อยากแต่งงานเลย'' เมมโมรี่พูดกับตัวเอง
''ทำไมล่ะ'' มีเสียงดังขึ้น
''ท่านเป็นใคร'' เมมโมรี่พยายามทำน้ำเสียงให้เรียบและเย็นชา''
''ก็คู่หมั้นของเจ้าไง'' ชายคนนั้นตอบ
เมมโมรี่ตอบกลับไปว่า ''ข้าไม่เชื่อ''ด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหมือนเช่นเคย
''หึ'' เค้าหัวเราะ ''จะทนได้สักเท่าไรกันเชียว'' ชายคนนั้นเอ่ยพร้อมกับเอามือหยิบเส้นผมของเมมโมรี่มา
''กรุณาสำรวมด้วยค่ะ'' เมมโมรี่พูด
''สำรวมเรอะ'' ชายคนนั้นผู้ด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย ''แล้วที่เจ้าทำล่ะเรียกว่าสำรวมได้หรือไม่''
เค้าเอ่ยอีกรอบพร้อมกับดึดเส้นผมของเมมโมรี่อย่างสุดแรง
''ท่าน''เมมโมรี่พูดพร้อมกับเอามือของชายผู้นั้นออกจากผมของตนเอง
''อะไร'' ชายคนนั้นเอ่ยตอบ
''ข้าขอลา'' จู่ๆเมมโมรี่ก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป
ห้องของเมมโมรี่
''ตุ้บ'' เสียงเมมโมรี่ทิ้งตัวลงนอน
''องค์หญิงเพคะ'' เสียงโซเวียดังขึ้น
''อะไรอีกล่ะ''เมมโมรี่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
''องค์ราชาให้ข้ามาชี้แจงเรื่องที่จะพูดเมื่อครู่ให้ชัดเจนเจ้าค่ะ'' โซเวียตอบเมมโมรี่กลับ
''เรื่องแต่งงานอีกล่ะสิ'' เมมโมรี่พูดขึ้น
''ไม่ใช่เจ้าค่ะ'' โซเวียค้าน
''แล้วเรื่องอะไร'' เมมโมรี่พูดด้วยความสงสัยแต่ไม่ได้แสดงออกมาให้ใครรู้
''เรื่องที่องค์หญิงชอบเพคะ''โซเวียกล่าว
''แล้วมันเรื่องอะไร'' เมมโมรี่พูดขึ้น
''ตามข้ามาสิเจ้าคะ'' โซเวียเดินออกนอกประตูห้องไป มันชักทำให้ข้าอยากรู้ขึ้นไปอีก
เมมโมรี่จึงลุกขึ้นแล้วเดินไปตามโซเวีย
**จบค่ะ**
ให้กำลังใจคนเขียนด้วยนะคะ
😍😍😍
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
Graceเอง😊
อัพอีกๆๆๆๆ
2020-08-01
2
Am_Tha crown
หนุกดีอัพอีกน้า
2020-07-28
2