[3]

"......ย่า.....ย่าขอโทษลูก ย่าจะไม่บังคับหนูอีกแล้ว อย่าร้องเลยนะ ย่าปวดใจเหลือเกิน" ย่ามีสีหน้าที่ดูผ่านๆ ก็รู้ว่ารู้สึกผิด

"....." ปู่หันไปมองหน้าของย่าแล้วจับมือย่าเอาไว้

"....." ป๊าที่ยืนกอดอกอยู่เงียบๆข้างหลังก็มองไปที่ย่าสลับกับฉันไปมา

"ช่างเถอะค่ะ แต่ว่าหนูขออะไรอีกอย่างจะได้มั้ยคะ?" ฉันกำมือตัวเองแน่น

"หนูอยากขออะไร" ฉันทำใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขอออกไป

"ไม่ว่าทุกคนจะให้หนูไปเรียนที่่ไหน หนูขออยู่หอนะคะ ไม่ต้องห่วง หนูสัญญาว่าหนูจะดูแลรับผิดชอบตัวเอง แล้วก็ขอรถเอาไว้ใช้ด้วยค่ะเอาไว้เวลาไปซื้อของกินของใช้"

"เซีย หนูมั่นใจใช่มั้ยว่าดูแลตัวเองได้จริงๆ ป๊าว่ามันเร็วไป หนูเพิ่งจะสิบห้าเองนะ"

"นั่นสิ อยู่บ้านเราก็ดีอยู่แล้วหนูจะออกไปอยู่ที่อื่นให้ลำบากทำไม"

ป๊าและย่าพูดขึ้นมาทันทีที่ฉันพูดจบ จริงๆ ก็คิดเอาไว้อยู่แล้วว่าจะต้องโดนท้วงแน่นอน

"ซินเซีย"

"ค่ะ ปู่"

"มั่นใจแล้วใช่มั้ยที่พูดออกมาว่าสามารถดูแลรับผิดชอบตัวเองคนเดียวได้?"

"มั่นใจค่ะ ถ้าหนูไม่ได้เริ่มตั้งแต่ตอนนี้จะให้เริ่มตอนไหนล่ะคะ ยังไงสักวันหนูก็ต้องออกไปทำงาน ถ้า่ไกลบ้านมากๆ หนูก็ต้องอยู่คนเดียวเหมือนกัน แค่เร็วกว่าที่คิดไปเล็กน้อย หนูว่าก็ไม่เสียหายอะไรค่ะ" ฉันพยักหน้าตอบปู่ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นมากพอที่จะทำให้ทุกเชื่อว่าฉันสามารถดูแลตัวเองได้จริงๆ

"ได้ ปู่จะให้ตามที่หนูขอ ถือซะว่าเป็นคำขอโทษจากปู่ ย่า แล้วก็ป๊า ที่บังคับหนูจนมากเกินไป"

"...!!!....จริงๆ เหรอคะ!!!!"

ตึกตัก

"อืม" ปู่พยักหน้าน้อยๆ เป็นเครื่องยืนยันว่าท่านอนุญาตจริงๆ

พระเจ้า......นี่ฉันกำลังฝันอยู่แน่ๆ บ้าไปแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะได้จริงๆ!!!

"แต่ พ่อครับ---" ป๊าที่กำลังจะท้วงก็ต้องเงียบลงทันทีที่ปู่ยกมือขึ้นห้ามไม่ให้พูดอะไรทั้งนั้น

"ไม่แต่อะไรทั้งนั้น ฉันอนุญาตแล้ว ซินเซีย ปู่เลือกได้แล้วว่าจะให้หนูไปเรียนที่ไหน"

"!!!"

ตึกตัก ตึกตัก

"ปู่จะให้หนูไปเรียนที่ PY ไปแต่งตัวให้เรียบร้อย จะพาไปสมัครเรียนกับหาหอพักให้หนูกัน"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***

