ทำไมไม่บอกของคุณซันเเละเพื่อนใหม่(ตอนที่3)

หลังจบประโยคนั้นมาสก็ชวนผมเข้าผมได้เดินตามมาสเข้าบ้านมาสก็ชวนผมไปนั่งที่ห้องรับเเขกมาสก็เข้าห้องครัวไปเตรียมน้ำมาให้ดื่ม สักพักหนึ่งมาสก็ถามขึ้นมา

"เออซัน นายอยู่บ้านเเถวใช่ไหม"

"ใช่ทำไมหรอ"

"พอดีเราคิดว่านายอยู่กับเราคนละหมู่บ้านซะอีกหน้าไม่ค่อยคุ้นเลย"

"เราพึ่งมาจากต่างจังหวัดนะ เข้ามาอยู่กับพ่อเเม่ในเมืองเพราะยายเสียเราเลยต้องมาอยู่ที่นี้"

"อ่อเสียใจด้วยนะซัน"

"โอเคร เออมาสนายมาอยู่บ้านตรงนี้ได้ไงเราคิดว่าบ้านเลขที่96จะอยู่เกือบสุกท้ายไม่คิดว่าจะอยู่เกือบในป่าเเทน"

ผมขอโทษด้วยนะครับที่ต้องทักเเบบนี้เพราะบ้านมาสเค้าอยู่ในมุมป่าเเต่บ้านเค้าก็คล้ายๆบ้านคนอื่นเเหละเเต่เเปลกตรงทำไมอยู่มุมป่า

"อ่อพอดีบ้านเราเป็นบ้านในโครงการหลังเเรกเลยเลือกที่ได้เลยได้มาอยู่เเตกต่างจากคนอื่น"

"ละมาสไม่เหงาหรอ อยู่ข้างมุมป่าเเบบนี้ทั้งเหงา ทั้งน่ากลัวทนไปได้ไง"

"อ่อพอดีเราชินเเล้ว ชั่งเถอะเรามาเล่นเกมด้วยกันดีกว่า"

"ได้ๆ"

มาสเเละผมได้เล่นเกมกันจนถึง3ทุ่มเล่นกันเเบบไม่มีพักเป็นอะไรที่สนุกเเละดีมากขอบอกไว้ก่อนว่าผมพึ่งเคยเล่นขนาดนี้ปกติผมเล่นไม่ยาวขนาดนี้1-2ชม.ก็วางเเล้วเเต่พอเป็นมาสผมเล่นได้เลื่อยๆไม่เบื่อ

"เออซันไม่รีบกลับหรอ"

"ไม่ๆพอดีวันนี้พ่อกับเเม่ติดประชุมถ้ากลับไปคงไปนั่งกลัวผีเเน่"

"ซันกลัวผีด้วยหรอ"

"ใช่เรากลัวมาก เเละกลัวการอยู่คนเดียวด้วย"

"ถ้าเราเป็นผี ซันจะกลัวไหม".เเฮร่~(ทำเสียงเหมือนผี)

ผมตกใจจนกระโดดออกจากโซฟา

".ขำ ขอโทษที"

"โอ้ย..เราก็ตกใจจริงนะ"

".ขำๆ ขอโทษๆ"

"เออซันนายนอนพักบ้านเราก่อนไหมพรุ่งนี้ค่อยกลับ"

"คงไม่ได้พอดีเราต้องกลับไปให้ทันตอนพ่อเเม่เข้ามาถ้าท่าน2คนรู้นะเอาเราตายเเน่ช่วงนี้ยิ่งดุๆอยู่"

"โอเครๆ เดะเราเดินไปส่งไหม"

"ได้ๆ"

ผมกับมาสรีบเก็บของเเล้วเดินไปยังบ้านผม ผมขอบคุณมาสเเล้วเดินเข้าไปในบ้านผมขึ้นไปเก็บของเเละอาบน้ำลงไปมาหาข้าวกิน ผมทำอะไรเสร็จก็ขึ้นมานอนก่อนนอนผมเดินไปเปิดหน้าต่างคาไว้เพื่อให้ลมเข้ามา ผมนอนไปสักพักอยู่ๆก็ฝันเหมือนเดิมว่ามาเล่นกับคนเดิมๆ เเต่ครั้งนี้ผมกลับจำเค้าได้คนที่เล่นกับผมในฝันทุกคืนคือมาสเเต่ผมไม่สามารถทักเค้าได้เพียงเพราะผมกำลังฝันเเบบฝันลูซิด (Lucid Dream)

...*********คือ “ความฝันที่ผู้ฝันรู้ว่าตัวเองกำลังฝันอยู่” คนที่กำลังฝันแบบลูซิด นอกจากจะรับรู้ว่าตัวเองกำลังอยู่ในความฝันแล้ว ยังสามารถมีส่วนร่วม จัดการ สร้างสรรค์ และเนรมิตสภาพแวดล้อมและเรื่องราวในความฝันที่ว่านั้นได้อีกด้วย ความฝันแบบ Lucid Dream จะสามารถเกิดขึ้นได้อย่างสมจริงหรือแปลกประหลาดแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับสภาวะการรับรู้ของคนที่ฝันอยู่นั้นๆ*******...

ผมฝันเเบบนี้จึงไม่สามารถทักมาสหรือพูดคุยกันเหมือนความคิดผมได้ ผมนอนไปสักพักก็มีเสียงเดิมปลุกผม

"ซันๆลุกมากินข้าวได้เเล้วลูกวันนี้มีเรียน"

ผมลืมวันนี้มีเรียนไม่น่ากลับดึกเลย ผมรีบลุกมาอาบน้ำเเต่งตัวรีบลงมากินข้าวผมนั่งกินขัาวไปสักพักพ่อก็พูดกับผมทั้งพ่อไม่เคยเอ้ยปากถามหรือพูดกับผมมาก่อน ผมขอเล่าเเบบนี้นะทำไมผมถึงบอกเเบบนี้เป็นเพราะว่าพ่อผมงานเยอะพ่อทำงานตั้งเเต่ผมอยู่ในท้องเเม่พ่อทำงานหนักมาตลอดไม่พูดกับใครพูดมาตรงนี้บางคนอาจสงสัยพ่อนายทำงานอะไรถึงไม่พูดไม่จากับคนที่บ้านเลย พ่อผมเป็นทนายความที่มีคนจองตัวเยอะมากพ่อผมเลยไม่ค่อยสนใจครอบครัวหรือง่ายๆคือพ่อบ้างานสุดๆ

"เมื่อคืนซันเป็นอะไรทำไมอยู่ซันก็เดินออกมาเล่นนอกบ้านคนเดียว"

"ห้ะเมื่อคืนผมยังนอนอยู่เลยพ่อเป็นไปได้ไง"

"ก็ตอนที่พ่อไปรับเเม่กลับมาละส่งพ่อจะลงมาเปิดประตูซันก็ยืนเล่นอยู่คนเดียวพอพ่อถามเราก็เงียบสักพักเราก็วิ่งชนพ่อเข้าบ้าน"

"ผมไม่รู้เลยพ่อ สงสัยละเมอ"

"มีอะไรเครียดๆ บอกพ่อได้นะงั้นปะไปเรียน"

"ครับพ่อ"

ผมได้ขึ้นรถเเล้วไปรร.ผมขอบอกก่อนผมสอบเข้าติดรร.ชายล้วนดังเเห่งหนึ่งในกรุงเทพผมต้องตื่นมาเรียนเช้าๆทุกวันเพราะที่นี้เริ่มเรียนเร็วกว่าต่างจังหวัด

"สวัสดีนะครับพ่อ"

"เดะพ่อให้คนมารับตอนเย็นนะ"

"ได้เลยครับ"

ผมยังเล่าไม่จบมันพีคตรงที่ว่าผมสอบติดทับเเรกของสายชั้นม.4มันทำให้ผมต้องตื่นมาให้เร็วคนในรร.นี้มีเเต่พวกลูกคนรวยผมต้องไม่พยายามทำตัวรำคาญหูรำคาญตาใคร

ผมเดินหาห้องอยู่5นาทีอยู่ๆก็มีผู้ชายเเปลกหน้าเดินเข้ามาถาม