คนร้ายตัวจริงคือคนชื่อ.จ.(จบ)

สวัดดีผมริก...อะไรนะผมเล่าค้างไว้?ตรงใหน...อ๋อที่ผมรีบวิ่งไปที่ใหนซักแห่งที่นั้นก็คือรถโรงเรียนผมรีบวิ่งไปเพื่อเชื่อมสายลำโพงและใช้เครื่องเพลงของผมเผิดเพลงBarracudaเพื่อเบนความสนใจของคนเถื่อนและผมใช้จังหวะที่หัวหน้าคนเถื่อนกำลังยืนงงอยู่รีบวิ่งไปข้างหลังมันและเอาดาบเลื่อยของผมแทงเข้ากลางรำตัวมันจะเละเป็นเศษเนื้อบดผมเอาดาบตัดหัวมันมาและรีบเอาไปบนที่สูงและชูขึ้นพร้อมประกาศเสียงดังลั่นว่า"ผู้นำแกตายแล้วพวกคนเถื่อน!!!!!!!!"ทุกคนที่เห็นก็ต่างตกใจผมนำหัวของหัวหน้าคนเถื่อนไปมิบให้กับเจ้าเฮนรี่ตามข้อตกลงและคนที่โผล่มาก็คือชายหนุ่มคนนึงเขาเดินมาและพูดว่า"แกไม่น่าทำแบบนี้เลย"ผมก็รู้ทันทีว่า"แก!ไอ้เวรตะไล!"ผมพุ่งใส่มันโดยโยนหัวผู้นำคนเถื่อนทิ้งผมใช้ดาบเลื่อยฟันใส่ชายคนนั้นแต่ก็ถูกคาตานะกันไว้และผมก็ตามไปว่า"แกเป็นใครกันวะ"ชายแปลกหน้าก็ตอบว่า"ฉันจิม เลค จูเนียร์ ผู้รอดจากเครื่องบนตกยังไงละ"ผมก็ถามว่า"ใครนะ"จิมก็ตอบมาว่า"ฉันกำลงัจะไปเรียนมหาลัยกับเพื่อนๆแต่เครื่องบนของพวกเราตกลงทะเล โทบี้ ราโมน่า สตีฟ เอเมีย โทนี่ทุกคนตายหมดรอดแค่ฉัน(จิมมาจากเรื่องนักล่าฝัน มารับเป็นตัวร้ายรับเชิญ)ฉันพยายามย้อนกลับไปเพื่อพาทุกคนออกมาแบ้วแต่พอออกจากเส้นเวลาหลักของตัวเองแล้วพวกนั้นก็หายไปกลายเป็นฝุ่นแต่แกกลับพานังนี่มาได้ถ้าฉันพาคนรักมาไม่ได้แกก็ไม่ได้!"จิมต่อยมาที่ผมแต่ผมก็กันไว้แต่หมัดก็เปลี่ยนเป็นดาบคาตานะผมก็ถามไปว่า"จดหมายนั้ย!นายเป็นคนเขียนใช่มั้ย"จิมก็ยิ้มและก็ฟันมาที่ผมแต่คิมก็ยิงสกัดไว้และคนที่เข้ามาช่วยอีกก็คือครูที่มาฟันจิมจากข้างหลังจิมที่เจ็บปวดก็ฟันกลับไปใส่ครูแต่โคก็เข้ามากันทันและเจนก็เข้ามาล็อคจิมไว้และผมก็ถามไปว่า"จะยอมแพ้มั้ย!"จิมก็ยิ้มและเตะไปที่ไข่ของผมใช่มันเจ็บมากเจ็บสุดๆและเจนที่โกรธก็หักคอจิมและสิ่งที่หลนลงมาก็คือนาฬิกาอีกอันและเศษหินสีขาวและหินก็เปร่งแสงและกลายเป็นแสงบินเข้าไปที่ครูก่อนที่ครูจะเปลี่ยนเป็นชุดเดรสสีขาวและครูก็หันมาหาผมและพูดว่า"ขอเหมือนปี1979นะที่รัก"ผมที่เห็นก็ถึงกับน้ำตาไหลและก็ชี้ไปทางวงและทุกคนก็รู้หน้าที่และรีบวิ่งไปที่รถโรงเรียนเพื่อเล่นเพลงประจำของผมI ve Had The Time of My Life และผมก็คุกเข่าลงเหมือนเคยและขอครูเต้นรำว่า"คุณหญิงจะโปรดให้ข้าได้เต้นรำกับท่านได้รึไม่"ครูก็ยิ้มและพูดว่า"แน่นอน"และพวกเราก็เต้นรำกันเหมือนที่ผ่านมาผมก็ย้มและทุกคนก็เดินกอดพวกเราและพูดว่า"กลับบ้านกัน"พวกเราเอานาฬิกาอันนึงไปฝังไว้ในปี1979และอีกอันใช้พาเรามาที่2019และผมกับครูก็ได้แต่งงานและผมก็ทำงานเป็นครูสอนดนตรีที่คานิบาลกับครูส่วนของคิมก็ไปเป็นตำรวจและไม่นานก็ขึ้นเป็นนายอำเภอร์ของมาเกรฟส่วนโคไปเป็นโค้ชของทีมคานิบาลทีมและคนสุดท้ายเจนไปเป็นสายลับหรือนักฆ่าผมก็จำไม่ได้แล้วแต่อยู่ด้ายสว่างเพราะค่อยรวมมือกัยคิมและFBIและพวกเราก็ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบซักทีแต่อยู่ๆนาฬิกาก็สั่นเหมือนมีคนโทรเข้ามาอละก็มีเสียงของหญิงสาวพูดว่า"จิมนั้นนายหรอฉันราโมน่านะ"

ขอบคุณที่ติดตามนะครับ

รอเจอกันภาคใหม่

By Iovecat

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***