ล่อลวงสามี

พอใกล้ค่ำเด็ก ๆ ต่างพากันเข้านอนโดยที่เหรินเหมยลี่ค่อยดํแล นางเห็นว่าทั้งสองหลับแล้วจึงเดินออกมา พอมองโดยรอบมีแสงเทียงถูกจุดรอบทั่งทุกที่ ทำให้นางนั้นยกยิ้มขึ้นนานแค่ไหนแล้วจวนไม่เคยสว่างขนาดนี้เพราะนางเป็นนายผู้เดียวจึงไม่ต้องจุดไฟให้เปลื้อง แต่วันนี้กลับแตกต่าง ทำให้ภายในจวนต่างสาดส่องสว่าง หญิงสาวกำลังสุขใจ ก่อนท่านป้านั้นเดินมาทางนาง

"เด็ก ๆ นอนหลับกันแล้วหรือ"ท่านป้าที่ยิ้มพร้อมเดินมาดูเจ้าลูกทั้งสอง

"วันนี้เล่นกันมาทั้งวันจนนอนหลับไปแล้วเจ้าค่ั"เหรินเหมยลี่เอ่ยบอกก่อนที่จะเดินข้างท่านป้า

"บุตรข้ารบกวนเจ้ามากไปแล้ว ตอนอยู่จวนก็โวยวายอยากจะมาเล่นกับเจ้ามาก"สตรีข้างกายเอ่ยอย่างเหนื่อยใจ

"ไม่เลยเจ้าค่ะ ทั้งสองเป็นเด็กดีกันมาก ทำให้ข้าสนุกไปด้วย"นางพูดมาจากใจจริง เพราะนอกจากหลานทั้งสองนางก็ไม่มีสิ่งใดให้ทำแล้ว 

"งั้นหรือ"

ทั้งสองต่างพากันเดินอย่างเชื่องช้าโดยที่มีแต่ความเงียบงัน ก่อนสตรีข้างกายจะเอ่ยบางอย่าง 

"เหมยลี่เจ้ารู้สึกยังไงหรือที่ได้เจอกับสามี"จื่อหลินนั้นเอ่ยอย่างสงสัยในความรู้สึกของทั้งสองถึงจะกล่าวว่าไม่ควรยุ่งแต่ได้เห็นท่าทีห่างเหินของสองสามีภรรยาก็อดไม่ได้ที่จะถาม

"เรื่องนั้น"นางที่คิดว่าจะตอบยังไงดี ท่านป้าหลินถามเช่นนี้รู้เจตนาดีว่าเป็นห่วงนางกับสามี จึงได้เอ่ยบอกตรง ๆ เผื่อว่าจะได้รับคำปรึกษา นางเองก็ไม่รู้ว่าต้องสานสัมพันธ์กับสามียังไง "ดีใจเจ้าค่ะ คิดถึงเขามากด้วยแต่ไม่รู้ว่าจะสนใจความรู้สึกของข้าบ้างหรือไม่"

"ทำไมจะไม่เล่า"ท่านป้านั้นตอบพร้อมกับยกยิ้ม"เพียงแต่เจ้าหลานชายคนนี้ไม่ค่อยแสดงสีหน้าเท่านั้นเอง"เพราะจะสื่อออกมาด้วยท่าทางต่างหาก นางสังเกตเห็นยามที่เหมยลี่ไปไหนมักมองตามนางตลอดหรือเวลาเล่นกับเด็กก็มักมองนางด้วยหางตา จักบอกว่าไม่สนใจก็ไม่ได้ แต่เพราะไม่เคยอยู่ร่วมกันเลยต่างหากแต่งงานมาต่างฝ่ายต่างมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ พอได้โอกาสใกล้ชิดกันจึงทำตัวไม่ถูก เป็นความรักของหนุ่มสาวที่ไร้เดียงสายิ่งนัก 

"จริงหรือเจ้าค่ะ แต่.."

"ขึ้นชื่อว่าสามีภรรยายังไงเสียก็ต้องอยู่ร่วมกันไปตลอดชีวิต เจ้าคิดว่าเขาจะไม่คิดอะไรเลยหรือ ไม่ต่างกับเจ้านักหรอก"ท่านป้าเอ่ยพร้อมมองใบหน้าอีกฝ่ายที่ยังคงกังวล 

"แต่เวลาที่เราอยู่ร่วมกันนั้นสั้นเหลือเกินเจ้าค่ะ"พอคิดมาถึงตอนนี้นางก็รู้สึกได้ถึงอุปสรรคของนางกับเขาคือความห่างไกลกัน 

"ก็ไปอยู่กับหนิงเหอซะสิ"ท่านป้าเอ่ยพร้อมยกยิ้ม แต่สำหรับนางแล้วถึงกับต้องชะงักไป 

"ไปได้หรือเจ้าคะ" 

"การไปอาศัยอยู่ในต่างเมืองใกล้ค่ายทหารอย่างไรเล่า" เพราะมีอยู่ที่หลายครอบครัวขิงเหล่าทการจะย้ายไปกับสามีที่ประจำการ หนึ่งปีนี้ถือว่าไปเปิดหูเปิดตา เมื่อก่อนเหมยลี่เป็นสตรีในห้องหอมีหรือจะเคยออกไปเปิดโลกการไปในครั้งนี้ถือว่าได้ไปพบเจอคนใหม่ๆ 

พอได้ฟังแบบนี้ก็ทำให้นางนั้นเกิดสนใจ แต่การจะขออะไรเช่นนี้เขาจะให้หรือไม่นะ แต่พอนางเอ่ยบอกไปเช่นนั้น ท่านป้ากลับยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ พร้อมเอ่ย 

"สองเดือนนี่ทำไมไม่ลองใช้มารยาหญิงดูเล่า ทำให้เขาขาดเจ้าไม่ได้จนต้องพาเจ้าไปด้วย"ท่านป้านั้นเอ่ยก่อนจะเข้าไปกระซิบข้างหูหลานสาวผู้ที่เปรียบดั่งผ้าขาดสะอาดผืนกนึ่ง จนใบหน้าของนางนั้นแดงเมื่อได้ยินสิ่งท่านป้าบอก

ชายหนุ่มที่กำลังนอนพิงกายไปมายามนี้ไม่รู้ว่าแปลกที่หรือกังวลอะไรบางอย่าง ทำไมภรรยาถึงยังไม่กลับห้องใช้เวลานานในการไปกล่อมเด็กเข้านอนหรือ แต่นี้สองเค่อ(1ชั่วโมง)เข้าให้แล้ว ความคิดที่กำลังเป็นห่วงนั้นก็ต้องคลายลงเมื่อเสียงประตูเปิดออกทำให้หลี่หนิงเหอต้องหลับตาลง จากนั้นจึงได้ยินเสียงฝีเท้าเดินไปหลังฉากกั้นและเสียงน้ำที่อยู่ด้านหลังก่อนจะเงียบลงในเวลาต่อมา

เหรินเหมยลี่เดินออกมามองดูสามีที่นอนอยู่นึกถึงสิ่งที่ท่านป้านั้นบอกก่อนทำให้นางหน้าแดงอีกครา นางจะทำได้หรือสามีที่นิ่งเฉยผู้นี้หญิงสาวเดินไปที่เตียง ร่างชายกำยำกำลังนอนหงายพร้อมเสียงลมหายใจอย่างสม่ำเสมอ เขาคงเหนื่อยกับการเดินทางมากแน่เลย คิดแบบนั้นแล้วนางจึงพยายามที่จะไม่รบกวนเขาโดยการค่อยปีนเตียงก่อนจะข้ามไปนอน เสียงไม้ที่ดังเอี๊ยดอ๊าดนางพยายามมากในการที่ข้ามเขาไปแต่เพราะเวรกรรมอะไรมือที่คล้ำไปแล้วนั้นกลับลื่นผ้าห่มทำให้นางล้มหน้าคะมำ ยังดีที่อีกมือนั้นดันไว้ตามสัญชาตญาณแต่ก็ยังรู้สึกปวด

"อะ"นางที่รู้สึกเจ็บเมื่อขมับลงกระแทกบางสิ่งนางค่อยลืมตาก่อนจะต้องตกใจเมื่อเห็นว่าตนนอนอยู่ที่สะโพกของเขาพร้อมกับมือที่กุมข้างๆบางอย่างหากแต่ใกล้มากจนนางรู้ถึงมัน

"เจ้าทำอะไร"เสียงทุ้มต่ำนั้นเอ่ยขึ้นอยู่เหนือศีรษะ ก่อนที่นางจะรีบยกและถอยหนี 

"ข้าอธิบายได้เพียงลื่นล้ม มันเป็นอุบัติเหตุเย้าค่ะ"นางพยายามเอ่ยแก้ตัว แต่ดูเหมือนไม่ได้ทำให้ฟังขึ้นเลยเพราะภาพตรงหน้าใครเห็นก็ว่านางกำลังล่อลวงสามีเป็นแน่ 

"ไหนให้ข้าดูหน่อย"เขาค่อยขยับมาใกล้ พอจะเห็นว่าใบหน้านางนั้นแดงมาก หลี่หนิงเหอกลืนน้ำลายของตนเองอย่างช่วยไม่ได้สภาพภรรยาตอนนี้ช่างหน้ามองยิ่งนัก ชายหนุ่มนั้นเริ่มรู้สึกแปลก อะไรกันเนี่ยเพราะฤทธิ์เหล้าหรือยังไงกันใบหน้าของเขาถึงเข้าไปใกล้นางโดยไม่รู้ตัวเลย อีกฝ่ายก็ตกใจไม่แพ้กัน แต่นางเองไม่ถอยเพียงนึกว่าสิ่งนี่เพียงว่าการล่อลวงสามีที่ท่านป้าบอกหรือไม่นะ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***