ตอนที่ 3 กฏลับของทั้ง3โลก

ความเดิมตอนที่แล้ว

ฟิล์มปลดปล่อยพลังเนตะสีฟ้าน้ำ

 "ดาบน้ำแห่งความละโมบ ทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่าง!"

ดาบน้ำกำลังพุ่งตรงมาหาซิน

ซินหลับตาลงและนึกถึงพลังเนตะสีฟ้าจากนั้นเธอก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับเปิดใช้เนตะสีฟ้า น้ำแข็ง

  "พายุหิมะ!"

ดาบน้ำแห่งความละโมบกลายเป็นน้ำแข็งและฟิล์มก็ควบคุมไม่ได้เนื่องจากไม่ใช่ธาตุของตน

ซินควบคุมดาบน้ำแข็งยักษ์กลับคืนไปหาฟิล์ม

  "คราวนี้แหละจะขอเอาคืนบ้างหละนะ"

ฟิล์มหลบแต่ก็ยังโดนน้ำแข็งแตกกระจายมาโดนอยู่ดี

  'ไม่นึกว่าที่เคนพูดจะเป็นเรื่องจริงการผสมธาตุระหว่างลมและน้ำแข็งซึ่งยังใช้เนตะถึง2สี ถึงอย่างนั้นชั้นก็ต้องเอาชนะให้ได้'

ซินเอามือแตะลงที่พื้นทำให้พื้นทีรอบๆเป็นน้ำแข็งจนกระจายไปเรื่อยๆไปเกาะขาของฟิล์มทำให้ขยับตัวไปไหนไม่ได้ ซินสร้างดาบน้ำแข็งขึ้นมาจี้ไปที่คอของฟิล์ม และพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง

  "ยอมแพ้เถอะนะถ้าไม่อยากเจ็บตัวมากกว่านี้"

ฟิล์มตอบกลับด้วยเสียงที่สั่นจากความหนาว

   “ยังไม่แพ้ง่ายๆแค่นี้หรอก…สสสส..สายฝนแห่งความละโมบ!”

ฟิล์มทำให้ฝนตกหนัก ซึ่งแตกต่างจากฝนทั่วไป มีความร้อยอย่างมากทำให้น้ำแข็งละลายไปหมด

   “ถ้าคุณเอาจริงแล้ว ผมก็ต้องเอาจริงด้วยสินะ”

ฟิล์มสร้างดาบน้ำขึ้นมา และสายน้ำล้อมรอบตัวฟิล์ม 

ทั้งฝนตก ทั้งสายน้ำรอบตัวทำให้ฟิล์มเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระและรวดเร็ว

“แบบนี้สิถึงจะสูสีกันหน่อย ผู้ใช้เนตะสีฟ้า ก็ต้องเจอกับสีฟ้าสิถึงจะสนุก”

ฟิล์มจู่ก็มาอยู่ข้างหลังของซินและฟันไปที่ซิน แต่ซินรู้ทันทำให้พ้นจากการโจมตีนั้นได้

   “นึกแล้วแค่สีเนตะก็บ่งบอกถึงพลังและความสามารถไม่ได้สินะฮิๆๆ”

ฟิล์มหายวับไปในพริบตาและจะโจมตีที่ซินอีกครั้ง

ซินตั้งสติและต้องจับการเคลื่อนที่ของฟิล์มให้ได้

   ‘……..ทางนี้งั้นหรอ…ซินรวบรวมพลังทั้งหมดโจมตีไปที่ฟิล์ม…..อะไรกันตัวปลอมงั้นหรอ’

จากนั้นฟิล์มเข้ามาโจมตีที่ซิน 

เนื่องจากซินประมาทใช้พลังในการโจมตีนั้นไปเยอะแล้ว จึงต้องใช้ท่าป้องกันพิเศษ

   “…จำศีล…”

ซินสร้างน้ำแข็งป้องกันตัวไว้ทำให้ฟิล์มโจมตีไม่เข้า

ฟิล์ม

   “น้ำแข็งป้องกันตัวเองงั้นหรอ….งั้นต้องเจอกับน้ำร้อนหน่อยเป็นไง”

ฟิล์มสร้างน้ำร้อนเพื่อที่จะละลายน้ำแข็งที่ป้องกันตัวของซิน

 ซินพลังเนตะสีฟ้าจะหมดแล้วเนื่องจากเสียพลังไปมาก

   ‘คงต้องกลับมาใช้เนตะสีเขียวแล้วสินะ’

ซินกลับมาใช้เนตะสีเขียวพัดฟิล์มกระเด็นออกไป

   ‘ยังเหลือพลังเนตะสีฟ้านิิดหน่อย…งั้นผสมธาตุปิดฉากเลยก็แล้วกัน’

การผสมผสานระหว่างลมและน้ำแข็ง ซินสร้างพายุด้วยลม และเศษน้ำแข็งด้วยน้ำแข็ง

ผสมกันแล้วโจมตีไปที่ฟิล์ม ฟิล์มไม่สามารถหลบได้เนื่องจากพื้นที่รอบๆเต็มไปด้วยน้ำแข็งถ้าฟิล์มไปโดนน้ำแข็ง จะต้องโดนจับอีกครั้ง ฟิล์มโดนเข้าไปเต็มๆและสลบไป

ครูคมลานประลอง

   “….ผู้ชนะ ซิน ฟามิอัส…”

ทุกคนเฮกันใหญ่และตกใจกับเนตะ2สีของซิน

ครูคุมลานประลอง

  "สุดยอดไปเลยคับจะมีแค่1ในล้านคนเท่านั้นที่จะครอบครองพลังเนตะได้ทั้ง2สี หายากยิ่งกว่าเนตะสีทองซะอีก"

เคน

  'ในที่สุดก็เปิดเผยพลังที่แท้จริงแล้วสินะ สุดยอดไปเลยนะเนี่ยน้องสาวของเรา'

ครูเคียว

  "นี่พ่อหนุ่ม นั่นน่ะน้องสาวนายใช่ไหม

เคน

  "คับทำไมหรอคับ"

ครูเคียว

  "งั้นหรอ....เอิ่มมมม....ไม่มีอะไรแล้วหละ"

เคน

  "อ...ครูทำผมอึดอัดนะเนี่ยมีอะไรก็บอกผมมาสิครับ"

ครูเคียว

"นายอยากรู้งั้นหรอ....นั่นอาจจะทำให้นายรู้สึกไม่ดีกว่าเดิมอะระ"

เคน

  "บอกมาเถอะครับผมไม่เป็นอะไรหรอกน่า"

ครูเคียว

  "โอเค....เรื่องเกี่ยวกับเนตะ2สีหนะ ครูน่ะมีเพื่อนคนนึงชื่อเอเขาก็ใช้เนตะ2สีเหมือนกัน นั่นก็เป็นเรื่องดีใช่ไหมล่ะมีพลังทั้ง2แบบ ครูก็คิดแบบนั้นแหละ แต่อยู่มาวันนึงขณะที่ครูและเอต่อสู้กับศัตรูอยู่นั้นจู่ๆก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังไปหาเอ สิ่งนั้นทั้งมืดมนและดวงตาของมันเป็นแดงน่ากลัว คล้ายๆกับยมทูต มันไปที่เอใช้และเคียวสีดำสนิทฟันไปที่ เอ แต่ร่างกายของ เอ กลับไม่เป็นอะไรและดูดกลืนวิญญาณของ เอ ไปทั้งหมดแล้วมันก็จากไป ตอนนั้นครูพยายามไล่ตามมันไปแต่มันก็หายไปในความมืด"

เคนเริ่มกังวล

  "....จจจ...จริงหรอครับ"

เคียว

  "ครูก็ไม่ค่อยรู้แน่ชัดหรอกบางทีเออาจจะไปทำอะไรที่ผิดกฎของโลกก็ได้อะนะจึงโดนยมทูตจัดการไป ยังไงก็ระวังอย่าให้น้องของนายไปทำอะไรแปลกๆหละ"

เคนก็ยังคงกังวลยิ่งกว่าเดิม

ย้อนกลับไปในขณะที่เคนนั้นไปหมุนอะไรแปลกๆเข้าและประตูลับที่ห้องของเขาก็เปิดขึ้น

  "เอ่ออ....บ้านเรามีห้องลับด้วยหรอเนี่ย.....มีแต่หนังสือเต็มไปหมดเลย"

เคนเห็นสมุดเล่มหนึ่งมีลักษณะแตกต่างจากเล่มอื่นซึ่งเขียนไว้ว่า ****กฎลับของทั้ง3โลก**** ซึ่งมีทั้งหมด5กฎ

ข้อที่ 1 ห้ามเผยแพร่กฎให้ใครรู้

ข้อที่ 2 ห้ามคนเป็นไปโลกแห่งความตาย

ข้อที่ 3 ห้ามต่อต้านยมทูต

ข้อที่ 4 ห้ามยุ่งเกี่ยวกับเวลา(ยกเว้นเนตะสีทอง เวลา เป็นเวลาเทียมที่สร้างขึ้นในที่ที่หนึ่งไม่ส่งผลต่อเวลาของทุกสิ่ง)

ข้อที่ 5 ผู้ที่เกิดมาจากข้อผิดพลาดคือผู้ที่ผิดกฎ

ผู้ที่ฝ่าฝืนกฎจะถูกยมทูตดูดวิญญาณและพาไปสู่โลกแห่งความตาย

   "4โลก....อาจจะหมายถึงแบบนี้สินะ1.โลกมนุษย์2.โลกสวรรค์ 3.โลกแห่งความตาย นี่ก็คงเป็นแค่สมุดลวงโลกหละนะฮ่าๆๆๆ"

ณ ปัจจุบันเคนเครียดหนักและนึกถึงกฎลับข้อที่5

   ‘ผู้ที่เกิดมาจากข้อผิดพลาด….คงหมายถึงเนตะ2สีสินะ…สักวันมันต้องเกิดขึ้นกับซินสินะ’

ครูคุมลานประลอง

  "ก็มาถึงการประลองของคู่สุดท้าย ไม่ให้นักเรียนคนไหนออกทั้งนั้นจนกว่าการประลองจะจบ การประลองคู่ที่27 เคน ฟามิอัส ปะทะกับ ริล ซิมพัส เริ่มได้"

ริล

"ชั้นจะค่อยๆทรมาณแกทีละนิดๆจนแกต้องขอยอมแพ้ก็แล้วกันนะมันดูสนุกดีฮ่าๆ ชั้นจะเคลื่อนที่เร็วดั่งสายฟ้าจนแกตามไม่ทันเลยคอยดู!"

ริลใช้เนตะสีฟ้า สายฟ้า เคลื่อนที่รวดเร็วดั่งสายฟ้าพุ่งตรงไปโจมตีที่เคน

ซินเป็นห่วงเคนนิดหน่อย

'ทำไมหน้าพี่บ้านั้นดูไม่ดีซะเลย เกิดอะไรขึ้นหรอเนี่ยหรือว่าจะกลัวคู่ต่อสู้...ไม่สีหน้าแบบนั้นไม่เหมือนกับอาการกลัวเลย"

เคนโดนโจมตีเต็มๆ

ในหัวของเคนมีแต่ความกังวล

เคนมองขึ้นฟ้าและตะโกน

"ซินคือครอบครัวคนเดียวของชั้นเป็นน้องของชั้นเป็นคนสำคัญของชั้นเป็นคนที่ชั้นรักมากที่สุดชั้นไม่ให้แกพรากมันไปหรอกนะ ไอกฎบ้านั่นชั้นจะทำลายมันทิ้งเอง!"

ริล

"นี่นายโดนชั้นซัดทีเดียวแล้วเป็นบ้าไปแล้วงั้นหรอ"

ซินซินหน้าแดงและตะโกนกลับไปหาเคน

".......นี่พูดอะไรของนายเนี่ย ไอพี่โรคจิตตตต!"

เคน

"ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะซิน มันทำให้ชั้นมีพลังขึ้นมาเลยล่ะ"

เคนลุกขึ้นมาและยิ้มเล็กน้อย

"ถ้าชั้นชนะนายไม่ได้ก็ไม่มีทางที่จะปกป้องน้องสาวชั้นได้หรอกนะ"

ริล

"ดูเหมือนนายจะเป็นห่วงน้องสาวนายมากเลยสินะ ทั้งที่นายมันอ่อนแอกว่าน้องนายอีกคนที่จะปกป้องหนะคือน้องนายต่างหากหละ"

ริลชาร์จพลังเต็มที่

เคน

"อะไรของนายแค่พี่เป็นห่วงน้องสาวมากนี่มันผิดงั้นหรอ ถึงบอกว่าชั้นจะจัดการนายเพื่อแข็งแกร่งขึ้นจึงจะปกป้องน้องของชั้นได้ยังไงล่ะ"

จู่ๆนัยน์ตาขวาของเคนก็เริ่มเปลี่ยนสี

ริลโจมตีอย่างรวดเร็วจนมองไม่ทันแต่ก็ทะลุผ่านเคนไปแบบเฉยๆไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"เอ๊ะ!...อะไรกันทำไมถึงไม่โดนหละ"

ไม่ว่าจะโจมตีกี่รอบก็ไม่โดน

เคนยังตกใจเล็กน้อย

   ‘เอ๋!…ทำไมหมอนั่นถึงโจมตีแต่อากาศหละ’

ริลเหลือกไปเห็นนัยน์ตาขวาของเคนนั้นเป็นสีแดง

'เนตะงั้นหรอแถมยังสีแดงอีก...ไม่สิตาฝาดไปเองแหละหมอนี่มันไม่มีเนตะนี่นา'

เคน

“นี่นายสงสารอากาศบ้างสิตีจนอากาศพรุนหมดแล้วมั้ง”

ริลใช้พลังทั้งหมดเคลื่อนที่รอบสนามอย่างรวดเร็วคนดูต่างมองไม่ทัน

เคนรู้สึกแปลกใจ

‘รู้สึกแปลกๆรู้สึกเหมือนมีพลังขึ้นมาเต็มเปี่ยม…คงเป็นผลจากที่น้องสาวให้กำลังใจชั้นหละมั้ง'

เคนอ่านการเคลื่อนที่ของริลได้อย่างง่ายดาย

‘...มาทางนี้สินะ!'

เคนชกไปที่ริลอย่างเต็มแรง ริลกระเด็นไปยังขอบสนาม

"เอ๊ะ!…นี่หมัดชั้นแรงขนาดนี้เลยหรอ…"

ริลเริ่มเห็นสิ่งแปลกๆจากตัวของเคน

   ‘อะไรกันตั้งแค่เมื่่อกี้แล้ว ชั้นโจมตีหมอนั่นไม่โดนเลย และยังโดนซััดกระเด็นมาถึงนี่อีก ไอสีแดงน่ากลัวๆที่ตาของหมอนั่น อย่าบอกนะว่าจะเป็นเนตะ’

จู่ๆท้องฟ้าก็เริ่มมืด

   ‘ถ้าฟ้าผ่าล่ะก็…ต้องไม่พลาดเป้าแน่’

เคนหลบ

   “เอ๋ความรู้สึกแปลกๆ…..ฟ้าผ่างั้นหรอหลบได้เฉียดฉิวเลยนะเนี่ย”

ริล พุ่งมาโจมตีเคน

   “หายไปซะ!”

ริลโจมตีโดนเต็มๆ

   ‘รู้แล้วหละ ที่ชั้นเห็นคือภาพลวงตาสินะ ดีนะเนี่ยมี่ชั้นใช้ฟ้าผ่าในการตรวจสอบได้’

เคนเจ็บหนักแต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ๆเหมือนกัน

   “ตาชั้นโจมตีคืนบ้างล่ะนะ"

ริลเห็นเคนมีร่างปลอมหลายร่างมากจึงไม่รู้ว่่าร่างจริงของเขาอยู่ไหน

   'งั้นฟ้าผ่าอีกรอบหละเป็นไง"

เคนหลบฟ้าผ่าได้อย่่างง่ายดายและก็มีร่่างปลอมมาเรื่อยๆ

   “หมัดแห่งการตัดสินผลแพ้ชนะ”

เคนชกหน้าริลอย่างแรง จนริลกระเด็นไปที่ขอบสนามอีกรอบและสลบไป

   “สะใจจริงๆได้อัดหน้าพวกชอบดูถูกคนอื่นนีี่"

ครูคุมลานประลอง

   “ผู้ชนะ เคน ฟามิอัส”

มีแต่คนโห่ร้องไม่พอใจเคนว่าฟลุ๊คชนะได้

จนซินทนไม่ไหว เธอไปทีีห้องครูคุมลานประลองและพูดผ่านไมค์

   “นี่เจ้าพวกบ้าทุกคน เป็นอะไรกันไปหมด ผลก็ออกมาแล้วหนิว่า เคน ชนะ แล้วทำไมต้องโห่ร้องไม่พอใจกันด้วยหละ แสดงความยินดีสิ เป็นคนปกติอยู่รึเปล่า เขาพยายามมากนะรู้ไหมกว่าจะแข็งแกร่งขึ้นได้ ทำไมต้องแบ่งแยกกันด้วยหละ เขาไปพรากคนสำคัญของพวกแกไปรึไง”

ครูคุมสอบพยายามห้ามซิน

   “นี่หยุดได้แล้วเดี่ยวคนก็็เกลียดเธอหรอก”

ซินยังคงพูดต่อ

   “หนูไม่หยุดหรอกน่า จะเกลียดก็เกลียดไปสิคนที่สมควรโดนเกลียดน่ะ คือพวกที่ชอบด้อยค่าคนอื่นดูถูกคนอื่นต่างหากล่ะ”

ทุกคนในสนามต่างเงียบกันไปหมด

และมีเสียงนึงขึ้นมาร้องเฮแสดงความยินดีอย่างสุดเสียง

   “เฮ!……”

ครูเคียวนั่นเอง และทุกคนก็พร้อมเฮแสดงความยินดีตามกัน

ครูคุมลานประลอง

   “เอาล่ะการประลองจบแล้วผู้ที่ชนะฟังไว้ด้วยล่ะ ในวันพรุ่งนี้ 07:00 รวมตัวกันที่จุุดเข้าแถวนะ จะพาไปโรงเรียนในเมืองและแนะนำสิ่งต่างๆให้ฟังระหว่างการเดินทาง ตรงเวลาหน่อยล่ะ รถจะออก 07:30"

เคนซึ้งกับน้องสาวของเขาที่พูดออกมาให้ทุกคนฟัง

   ‘ขอบคุณนะ ซิน’

ดูไปได้นึกภาพตามไปรึเปล่า ฉากต่อสู้น่ะยิ่งนึกภาพตามยิ่งอินและสนุกกับเนื้อเรื่องนะ

                     ####To be continue####

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***