เจนเริ่มพูดว่า"ฉันว่าตอนนี้ที่เราอยู่น่าจะไม่ใช่ปีของเรา"โคก็ถามกลับไปว่า"ล้อเล่นใช่มั้ย"เจนก็ทำหน้าจริงจังและคิมก็ถามไปว่า"แล้วงั้นเรามาปีใหนละแม่เด็กเรียน"เจนก็ตอบไปว่า"เราน่าจะอยู่ปีเดียวกับแคปซูลเวรนั้น"และผมก็ถามไปว่า"งั้นก็แปลว่าเราข้ามมาปี1979หรอ"เจนก็พยักหน้าและโคก็ถามอีกว่า"แล้วจะทำยังไงวะ!ฉันไม่อยากติดอยู่ในยุคนี้นะ!"เจนก็ตอบไปว่า"ใจเย็นๆโคฉันว่านายน่าจะต้องใจเย็นๆและเราจะมาคิดกัน"ผมก็ตอบไปอย่างทันควันว่า"นาฬิกานั้นละ!"และผมก็พยายามหารอบตัวแต่ก็ไม่พบกับนาฬิกานั้นและพวกเราก็เดินกลับไปดูที่สนามเก่าแต่ก็ไม่พบแต่เราก็พบกับคนที่เราไม่เคยคิดจะเจอครูใหญ่คาเรนตอนสาวครูสวยมากยิ่งกว่าดาราซะอีกและเหตุการบางอย่างที่ทำให้ครูเดินมาหาผมและพูดว่า"ฉันไม่คุ้นหน้าเธอเลยนะรูปหล่อ"ผมก็ตกใจและตอบไปว่า"ผมเพิ่งย้ายมาครับ"ครูก็ยิ้มแบะเลียปากและพูดว่า"งั้นเองสินะงั้นไว้เจอกันพ่อหนุ่มรูปงาม"และนั้นเองที่ทำให้ผมเจอนาฬิกาอยู่ที่ครูและผมก็ใช้มือจังไปที่ไหล่ของครูและพูดว่า"เดี๋ยวครับครูคาเรน!"เธอหยุดและหันมาและถามว่า"มีอะไรหรอจ้ะ"ผมก็ถามไปว่า"นาฬิกานั้นครูเจอในสนามใช่มั้ยครับ"ครูก็ตอบไปว่า"ของเธอหรอจ้ะ"ผมก็พยักหน้าและพูดว่า"ใช่ครับผมขอคืนได้มั้ย"ครูก็ยิ้มและหัวเราะเบาๆและพูดว่า"แล้วเธอจะเอาอะไรมาแลกละพ่อหนุ่ม"ผมก็กำลังหาเงินในกระเป๋าแต่ครูก็ตอบไปว่า"ครูไม่ต้องการเงินหรอกนะ"ผมก็กลัวจนกลืนน้ำลายและเหมือนครูจะยังมีงานครูเลยพูดว่า"งั้นไว้เย็นนี้มาที่ห้องพักครูนะแล้วเรามาคุยเรื่องของนาฬิกาเธอกันนะ"และครูก็เดินจากไปผมที่กำลังเคลียดก็ถามไปว่า"เราจะเอาไงดี"โคก็ตอบมาว่า"นายก็ไปคุยกับครูและเอานาฬิกาคืนมาแค่นั้น"เจนก็ถามไปว่า"ถ้าครูคาเรนเป็นพวกชอบกินเด็กละ"คิมก็หัวเระาและตอบว่า"งั้นริกนายก็คงโชคดีที่ได้นอนกับครูคาเรนสุดสวยแล้วละ"ผมก็ตอบไปว่า"ฝันเถอะฉันไม่มีทางไปแน่!"
....โปรดติดตามตอนต่อไป....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments