เมื่อเราเดินทางมาถึงทางขึ้นไป อารามหนานไห่ ก็ได้เจอกับประตูอารามที่ใหญ่โตโอ่อ่า สมกับที่เป็น 1 ใน 4 สำนักใหญ่ ผมที่เดินมาพร้อมกับกัดกินทุเรียน อย่างเอร็ดอร่อย แต่มีเซียนเจ๋อที่เดินปิดจมูกเดินตามมาด้านหลัง อย่างรังเกียจเสียเต็มประดา
" นี้ไป๋ชิง เมื่อไหร่เจ้าตะหยุดกินเจ้าลูกไม้หนามกลิ่นเหม็นนี้กันข้าจ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 68
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
ข้าคือพรหมยุทธ์กระบี่
62
Comments