สวัดดีผมดิวอี้ คาเมรอนตอนนี้ผมกำลังรอเพื่อนของผมเมฟ ไวรี่ผ่าตัดอยู่ผมรออยู่กับคนที่ผมแอบชอบเบลพวกเรากำลังรอเมฟออกจากห้องผ่าตัดตามที่บอกแต่สิ่งที่ทำให้ผมตกใจก็คือเมฟไม่มีครอบครัวทำให้ผมกับเบลต้องช่วยกันจ่ายค่ารักษาแต่ว่าสิ่งที่ผมรอมาตลอดก็เกิดขึ้นไฟหน้าห้องผ่าตัดเป็นสีเขียวซึงแปลว่าเมฟรอดและหมอก็เดินออกมาพร้อมพูดว่า"อาการเธอไม่เป็นอะไรมากนอกจากเสียเลือดมากก็แทบไม่มีอย่างอื่นเธอสามารถกลับบ้านได้วันนี้เลย"ผมที่ได้ยินก็รู้สึกโล่งใจมากๆแทบเหมือนยกภูเขาออกจากอกมันสบายใจมากแต่คนที่ดูเคลียดกว่าก็คือเบลเธอดูเหงื่อไหลเหมือนมีเรื่องบางอย่างผมเลยถามไปว่า"เธอโอเครึป่าวเบล"เบลก็ตอบมาว่า"ฉันสบายดีนายพาเธอไปพักที่บ้านนายก่อนนะฉันต้องรีบกลับแล้ว"เธอรีบวิ่งไปเหมือนมีเรื่องบางอย่างทำให้ผมต้องพาเมฟมาที่บ้านของผมและสิ่งแรกที่ผมทำก็คือพาเธอมาที่เตียงและให้เธอนอนลงบนเตียงเมฟที่กำลังดูเหนื่อยๆผมก็บอกไปว่า"เธอนอนพักเถอะฉันจะไปนอนที่ห้องนั่งเล่นมีหมอนว่างอยู่"ผมเดินออกมาและก่อนที่ผมจะไปก็พูดว่า"ฝันดีเมฟ"เมฟก็ตอบมาว่า"ฝันดีดิวอี้"ผมเดินมาที่ห้องนั่งเล่นและนอนลงบนโซฟาและก็นอนหลับไปแต่ผมก็ต้องตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเพราะกลิ่นเหม็นไหม้แสบจมูกผมตกใจและรีบลุกขึ้นพร้อมพูดว่า"เมฟรีบไปเร็วไฟไหม้!!!!!"แต่สิ่งผมพบก็คือเมฟที่กำลังทำอาหารเช้าหรือพูดให้ถูกก็คือมันเคยเป็นอาหารเช้ามาก่อนเธอพูดแก้เขินว่า"ไฟไม่ได้ไหม้แต่มื้อเช้าแบบว่า..."ผมก็ยิ้มและบอกเธอไปว่า"เธอไปนั่งพักเถอะฉันทำเอง"เมฟก็เชื่อฟังเลยไปนั่งลงบนเก้าอี้ที่โต้ะกินข้าวและมองมาที่ผมด้วยความเขินอายและประหม่าผมก็พูดไปว่า"อยากได้ไข่ดาวหรือไข่คน"เธอก็ตอบมาว่า"คะ...คน!"ผมก็เริ่มทำหารเมฟก็ยังมองมาที่ผมจนผมทำอาหารเช้าเสร็จและเอามาวางที่โต้ะและตอนที่พวกเรากำลังกินเมฟก็พูดออกมาว่า"เราเหมือนคู่รักที่เพิ่งแต่งงานกันเลย"ผมที่ได้ยินก็สำลักนั้นทำให้เมฟหัวเราะและพูดว่า"ฉันล้อเล่น"ผมก็รีบกินและถามเธอว่า"วันนี้วันหยุดเธอพักอยู่ที่นี่ก่อนก็ได้หรือมีที่ๆอยากไปมั้ย"เมฟก็ตอบมาว่า"ฉันมีที่ๆอยากให้นายพาไป!"ผมก็ตอบไปว่า"ตกลงไว้เราจะไปกันหลังจากที่เธอพักก่อน"เมฟก็ยิ้มและพูดว่า"ได้เลย"และดูเหมือนที่นั้นก็คือ...งาน...แถว...คลอง?
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments