

ฉันชอบนายนะ

 

EP.2

พักเที่ยง

"เห้ย คาสุมะ"

"มีอะไรมิสึ"

"ไปกินข้าวข้างนอกกันป่ะ"

"ไม่เอาอ่ะ"

"อ่าวทำไมล่ะ"

"ขี้เกียจขับรถเข้าออกโรงเรียน"

"โถ่ ใกล้ๆนี่เอง"

"ไม่!"

"เออๆ กินที่โรงอาหารก็ได้"

"เย่~"

"มายงมาเย่นะ-_-"

"555 ดูทำหน้าเข้า"

"ไปกันได้ละหิวข้าว"

"จ๊ะๆ"

คนที่คุยกับผมคนนี้คืออเพื่อนสนิทผมเองคับบ เห็นแบบนี้มันตามใจผมตลอดเลยล่ะ เราคบเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.1จนถึงตอนนี้มีเรื่องอะไรก็จะเล่าให้กันฟังทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องในครอบครัว โครตสนิทแบบสนิทเอามากๆอ่ะถึงขั้นเล่าเรื่องภายในครอบครัวให้กันได้แล้วเราแทบไม่มีเรื่องปิดบังกันมีปัญหาก็ช่วยกันแก้ ตอนผมไม่มีตังกินข้าวมันก็เลี้ยง ผมทะเลาะกับพ่อแม่มันก็ให้ผมไปอยู่ด้วย มันเป็นเพื่อนคนเดียวที่ผมสนิทมากๆ อย่าคิดนะว่าผมมีเพื่อนคนเดียววผมมีเป็นสิบแต่คนที่ผมไว้ใจมีแค่มิสึ อ๊ะจริงสิลืมบอกชื่อมันไปเลยมันชื่อ คาโอรุ มืสึริ อยู่ชั้นเดียวกับผมนี่แหละผมรักมันเหมือนครอบครัวใครคิดจะทำร้ายมันต้องผ่านศพผมไปก่อน!!

"🕺"

"มึงทำท่าอะไรของมึงอ่ะคาสุมะ"

"..."

"อย่าบอกใครนะ"

"555555555555555"

"อย่าขำดิ้"

"มันหยุดไม่ได้55555"

"ไอ่สั*"

"อุ๊บ 555555"

"จะหยุดไม่หยุดห๊ะ!!"

"ขอโทษค้าบบ" วิ่งหนี

(ที่หลังต้นไม้)

"..." แอบมอง

ืที่โรงอาหาร

"กว่าจะมาถึง แฮ่ก"

"ใครใช้ให้วิ่งล่ะ"

"ก็มึงจะตีกูอ่ะ"

";-;" ทำไม่รู้ไม่ชี้

"-_-"

"ป่ะไปแดกข้าวๆ"

"เออๆ"

"กูไปจองโต๊ะนะส่วนมึงไปซื้อข้าว กูเอาน้ำซุบไก่"

"เออๆ"

"สั*"

"อะไรเล่า"

"พูดเป็นแต่เออรึไง"

"อ่าว กูผิด"

"ไปซื้อข้าวได้ละ"

"-_- อะไรวะ"

เอ เอาโต๊ะไหนดีน้า

ตุ๊บ!

"โอ๊ะ!"

"โอ้ย!?"

"ขอโทษคับ"

"นี่ นายไม่มีตารึไงห๊ะ"

"ก็ขอโทษไปแล้วไง"

"ฉันไม่ยอม!"

"?"

"ก้มกราบฉันซะ"

"มันจะมากไปแล้วนะ กะอีแค่เดินชน"

"มึงกระกราบไม่กราบ!!"

ฮือฮา

'อะไรอ่ะ'

'เกิดอะไรขึ้น'

'นั่นพี่คาสุมะไหมแก'

'นั่นน้องใหม่นี่'

'ทำไมไปว่าพี่คาสุมะแบบนั้น ไม่รู้รึไงว่าพี่แกโหดขนาดไหน'

'นั่นดิ'

"จะกราบไม่กราบ!"

"กู ไม่ กราบ!"

"กล้าขึ้นเสียงเหรอ!"

เพี๊ยะ!

'ว๊าย พี่คาสุมะ!'

"..."

"หึ รู้ยังใครให..."

เพี๊ยะ เพี๊ยะ ตุบ เพี๊ยะ เพี๊ยะ

"กรี๊ดดดดด"

"กูอ่ะพี่มึงอิสั* คิดว่ามาใหม่จะห้าวได้อ๋อ!!"

"มะ...มึงเป็นพี่?"

"เออดิ!"

"..."

"คิดว่ามาใหม่จะห้าวได้เหรออิสั*อิเหี้*คิดว่าตัวเองสูงส่งมาจากไหนกูไม่ต่อยมึงก็บุญขนาดไหนละถ้ากูหมดความอดทนนะฟันมึงหักแน่อิดอ*อิสันดานอิจังไ*อิสถุ*!!!"

"คาสุมะ!!"

"อะไร"

"มันเกิดอะไรขึ้น?"

"ก็อิเด็กนี่ดิ กูเดินแล้วจะให้กูกราบขอโทษ!?"

"ห๊ะ?"

"มะ...มะใช่นะคะ"

"แหม่ เปลี่ยนเสียงเลยนะ"

'รุ่นพี่มิสึคะ ผู้หญิงคนนี้มาหาเรื่องพี่คาสุมะก่อนค่ะ พี่คาสุมะขอโทษแล้วแต่นางจะให้พี่เขาก้มกราบไม่พอยังตบหน้าพี่เขาก่อนด้วยค่ะ'

"มะ...ไม่จริงนะคะ!"

'หนูเป็นพยานให้ได้ค่ะ'

'ผมด้วย'

'หนูด้วย'