อื้อ~ปวดหัวจัง
เอ๊ะ!? ที่นี่ที่ไหนเนี่ย..อ๊ะ!..ใครเอาโซ่มาร่ามขาไว้เนี่ย
โอ้ยยปวดข้อเท้า
ตอนนั้นผมตื่นมาอยู่ในห้องอะไรไม่รู้ค่อนข้างมืดผมจึงไม่รู้ว่ามันคือห้องอะไร
(ธาม): ตื่นแล้วหรอครับ:)
เอ๋? ธามหรอ?
(ธาม): ใช่ครับผมเอง
ถามช่วยเราด้วยใครไม่รู้เอาเรามาร่ามโซ่ไว้อ่ะ!!
(ธาม): ผมนี่แหละ:)
แล้วจู่ๆไฟในห้องนั้นก็เปิดขึ้น..
สิ่งที่ผมเห็นคือธามที่กำลังถือมีด..
(ธาม): ไงครับสุดสวย
เราเป็นผู้ชายนะ!!
(ธาม): ก็สวยอยู่ดี
ตอนนั้นธามได้เดินมาใกล้ๆผมแบบระยะแทบจะจูบกันเลยก็ว่าได้และเขาก็...เอามี/ดมาจี้ที่คอของผม
อ๊ะ! ธาม!!
(ธาม): อย่าตุกติกไม่งั้นคุณตาย
งึก..
(ธาม): คุณก็รู้นี่~ว่าการทำร้ายจิตใจคนมันไม่ได้สนุกอย่างที่คุณคิดแต่คุณพูดทำร้ายจิตใจผมทั้งเหยียดผมต่างๆนาๆ
ตะ...แต่-
(ธาม):ชู่วววว เงียบแล้วฟังผมพูด
(ธาม): แล้วอีกอย่างหนึ่งคุณรู้ใช่มั้ยว่าบอสเป็นฆาตกรคุณรู้มั้ยว่าบอสเขาเริ่มรู้สึกคุณ
มะ..ไม่รู้..
(ธาม): "ฆาตกรจะไม่มีวันมีความรัก" แต่คุณกับทำให้บอสเลิกได้..?บอสมีปรมตั้งแต่เด็กเขาโดนพ่อแม่ปลูกฝังเขาให้ฆ่/าคนที่เขาเห็นและไม่ชอบหน้าหรือใครที่ทำให้เขาไม่พอใจทุกคนผ่านเขามาหมดและไม่มีใครรอดแต่คุณเป็นคนที่ทำให้บอสเลิกได้?ผมก็เป็นหนึ่งในฆาตกรที่รวมแผนร้างบางห้างดังนั่นผมทั้งเกลียดคุณและรักคุณในเวลาเดียวกันเลยนะผมอยากให้คุณมองผมแบบที่คุณมองไอบอสบ้างตั้งแต่เด็กจนโตผมอยู่เคียงข้างคุณมาโดยตลอดแต่บอสมันพึ่งรู้จักกับคุณหลังจากคืนร้างบางเองทำไมเขาถึงได้อยู่บ้านร่วมกับคุณแถมยังดูสนิทสนมกันอีกผมแอบมองคุณตลอดเวลาไม่ว่าคุณจะทำอะไร
อ๊ะ?! หมายถึง..ตอนอาบน้ำด้วยระ..หรอ
(ธาม): ใช่:) ผมอยากจะกลืนกินคุณลงไป ผมอยากจะให้คุณมาเป็นของผม ผมอยากให้คุณมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของผม แต่ก็...
เรา..ขอ..โทษ..
หลังจากจบคำขอโทษของผมเขาก็กดมี/ดลงที่หน้าท้องของผมเล็กน้อย
..อย่านะ..
(ธาม): คุณรู้มั้ย "ผมโครตเกลียดคุณเลย"
กะ..เกลียดงั้น..ระ..หรอ
(ธาม): เออ! กูโครตเกลียดมึงเลยไอเหี้ย!!
ตอนนั้นน้ำตาผมเริ่มไหลออกมาด้วยความกลัว
(ธาม): ร้องไห้?
อึก..ฮืออออ
(ธาม): เอ่อ...อย่าร้องสิ..ผมขอโทษ..ผมแค่โกรธ..
ฮืออออออ
ผมร้องไห้หนักมากยิ่งเขาพูดปลอบผมก็ยิ่งร้องไห้หนักเข้าไปอีก...แล้วทันใดนั้นเอง...ผมก็หลับและซบไหล่เขาไปด้วยความล้า
(ธาม): อะ..อ่าว...หลับ..หลับงั้นหรอ..?
(ธามที่รู้ว่าซิมหลับจึงค่อยๆวางมีดลงและยื่นมือไปปลดโซ่ที่ขาซิมแบบไม่ขยับตัวเพราะเกรงว่าซิมที่ซบไหล่ตนอยู่จะตื่นและรีบอุ้มซิมออกจากห้องนั้นและไปวางบนเตียงที่ห้องของตน)
(ธาม): เห้อออ..ฉันจะหลงรักเพื่อนที่พูดทำร้ายจิตใจและพูดเหยียดฉันในสมัยเด็กไม่ได้!!
(หลังจากนั้นธามก็ห่มผ้าให้ซิม)
(ธาม): น่ารักจริงๆเลย....ไม่ๆๆๆๆ ไม่น่ารัก!! ไอความคิดเหี้ย
หลังจากนั้นธามก็ก้มลงไปจุ๊บมุมปากของซิมและเดินออกจากห้องไป...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 19
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments