ประตูไม่ได้ล็อค!?

พี่บอสเข้ามาได้ยัง?!ภาพที่ผมเห็นคือพี่บอสที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ตัวผม

ก็ประตูบ้านมันไม่ได้ล็อคอะก็เลยเข้ามา

อ๋อ..แล้วพี่รู้ที่อยู่บ้านผมได้ไง!!

อืมมบอกไม่ได้

ซิมอยากรู้มั้ยว่าฆาตกรที่เคยฆ่าร้างบางห้างดังเป็นใครพี่ตามสืบเรื่องนี้มาละ

อยากสิใครก็ไม่รู้คอโหดเหี่ยมขนาดนี้ผู้เสียชีวิต102ผู้รอดชีวิต34คนเองอะเพื่อนผมชวนไปห้างนั้นดีนะที่ผมไม่ไปไม่งั้นตายแน่...ตอนนั้นผมตอบไปอย่างไม่คิดอะ

ก็..คนนี้ยังไงล่ะ

ห๊ะ?คนนี้?คืออะไรหรอผมที่ตกใจและสงสัยในเวลาเดียวกันจึงถามออกไปแต่อย่าให้เป็นฆาตกรคนนั้นละกัน

ก็...คนที่ชื่อบ อ ส ไงล่ะครับ

...ตอนนั้นผมทำตัวไม่ถูกเลยได้แต่อั้มอึ้งอยู่อย่างนั้นแต่ทันใดนั้น

5555พี่พูดเล่น

โธ่พี่ตกใจหมดเลย!!!

(ตอนแรกก็คิดว่าพี่บอสเป็นคนเย็นชาแต่พอรู้จักจริงๆก็ตลกนี้นะ คิคิ)

(แต่พี่เขาเล่นแรงเกินไปหรือป่าวนะยิ่งกลัวๆอยู่..เอ๊ะ แต่ทำไมถ้าพี่บอสเหมือนฆาตกรคนนั้นเลย...แต่คงไม่ใช่หรอกมั้ง ตอนนั้นผมเหม่อคิดแล้วคิดอีก)

เห้ย ! เหม่ออะไร

ผมที่สดุ้งเฮือกเพราะตกใจเสียงของบอส

สดุ้งอะไรขนาด****นั้นเป็นไรป่าว****

ปะ..ป่าว..ครับ

อ๋องั้นพี่กลับก่อนนะ

เอ๊ะนี่ก็ดึกแล้วนะพี่กลับได้หรอไม่กลัวฆาตกรหรอ

-01:25-

กลัวสิครับแต่บ้านพี่อยู่แค่ปากซอยเองเดินไปเดี๋ยวก็ถึงน่ะครับ

อ่ออโอเคงั้นพี่เดินทางภัยนะ

ครับ:)

(รอยยิ้มอะว่ะหลอนจัง)

ร่างหนาได้เดินออกไปจากบ้านหลังนั้น

จิ๊! โง่เสียจริงฉันพูดขนาดนี้แล้ว..เจ้าหนูยังไม่รู้ได้ยังไงกันนะถ้าฉันลงมือ...เจ้าหนูตัวเล็ก..จะมีแรงสู้ฉันมั้ยน้าาตัวก็เล็กเอวก็บางบางราวกับกระดาษแหนะ ฉันนึกไม่ออกเลยถ้ามันมาอยู่ในกำมือของฉันแต่ถ้าแยกออกเป็นชิ้นๆจะดูดีกว่ามั้ยนะขนาดยังไม่แยกยังดูสดใหม่ชวนหลงไหลขนาดนี้แต่ถ้าแยกจะดูน่ากลืนกินกว่ามั้ยน้าาคิดแล้วก็อยากให้มาอยู่ในกำมือของฉันเสียจริงอีกใจหนึ่งฉันก็อยากจะฆ่าเหลืออดแต่อีกใจหนึ่งก็อยากเก็บไว้ดอมดมจนเจ้าสิ้นกลิ่น ยังไม่ทันเข้าใกล้เลยก็ได้กลิ่นของความหอมหวานแล้วมันหอมจนอยากจะได้มาอยู่ในกำมือ หึ! ไอเด็กนั้นต้องเป็นของฉันคนเดียว ใครหน้าไหนมาแตะที่ไม่ใช่ฉัน ศ.พไม่สวยแน่:)

อ่าา~ล็อคประตูเรียบร้อยยหน้าต่างล็อคแล้วโอเคนอนได้!

เด็กหนุ่มร่างบางได้วิ่งขึ้นเตียงอย่างเร่งรีบเพราะรู้สึกเย็นหลังยังไงไม่รู้

อ๊ะ! ลืมปืดไฟปิดไฟก่อนนน ฮึบ! โอเคนอนได้!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เช้าอันแสนสดใส

บทต่อไป

นั้นนายหรอ..

