เรื่องของผมกับคามิล

สวัดดีผมทอม เพรียสเป็นนักโทษอายุ21ผมติดคุกมา2ปีแล้วจากเหตุการนั้นและผมก็กำลังจะเข้าแดนประหารในวันพรุ่งนี้ผมเลยอยากบันทึกเรื่องราวนี้เอาไว้ขอบคุณครับ

เรื่องทั้งหมดเริ่มขึ้นใน2ปีก่อนตอนนั้นผมเป็นนักเรียนม.6และกำลังจะไปงานพรอมกับแฟนหนุ่มของผม

คามิล เบอล์พวกเราคบกันก่อนหน้านั้น1เดือนเรารักกันมากกกกกกกกถึงมากที่สุดเราเคยไปเดตกันที่สวนสนุกด้วยครั้งนึงถึงผมจะกลัวความสูงแต่คามิลกลับชอบและสนุกไปกับมันผมว่าเราออกนอกเรื่องกันไปไกลแล้วกลับมาที่งานพรอมกันดีกว่าผมขับรถไปรับคามิลที่บ้านของเขาเขาสวมสูทสีขาวสวยงามมากเหมือนนางฟ้าที่ลงมาจากสวรรค์ซึ่งมันตรงข้ามกับผมที่ใส่สีดำเรามาถึงที่โรงยิมที่โรงเรียนซึ่งเป็นสถานที่จัดงานเราเข้ามาและพบกับเพื่อนๆทุกคนใช่ผมมีเพื่อนหลังจากการที่ผมกับคามิลอัดเคนไปหมอนั้นก็ย้ายโรงเรียนไปทำให้ผมได้ใช้ชีวิตปกติมันสนุกมากและการเต้นรำก็เริ่มขึ้นผมกับคามิลเต้นกันด้วยความสนุกและความสุขที่สุดจะหาได้ในชีวิตของผมสำหรับผมที่พ่อแม่เสียไปตั้งแต่อายุ13นี่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในรอบหลายปีและผมก็พาคามิลขึ้นมาบนดาดฟ้าโรงยิมเพื่อจะได้พูดอะไรบางอย่างแต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมตกใจมากที่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้นคือเคนกับเพื่อนๆที่มายืนอยู่ข้างหลังพวกเราและดูเหมือนเคนจะมาเพื่อขอโทษกับสิ่วที่เขาเคยทำผมที่ได้ยินก็ยิ้มและเดินไปหาเขาและพูดว่า"ฉันยกโทษให้นายเคน"และเสียงของคามิลก็ดังขึ้นนั้นคือเพื่อนของเคนคนนึงเอามีดมาจ่อคอของ

คามิลไว้ผมที่เห็นก็ถามออกไปว่า"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะ!"เคนก็หัวเระาและพูดว่า"ถ้าแกขยับละก็ฉันจะสั่งให้มันฆ่าคามิลซะ!"ผมที่ได้ยินก็ยืนนิ่งๆและเคนก็ต่อยมาที่หน้าของผมและนั้นเองที่ทำให้คามิลไม่ยอมเขาดิ้นและมันก็เกิดขึ้นเพื่อนของเคนพลาดทำให้มีดแทงเข้าไปที่คอของคามิลนั้นเองที่ทำให้คามิลนอนจนกองเลือดอยู่กับพื้นที่แสนหนาวเย็นนั้นและผมที่เห็นก็รีบวิ่งมาหาคามิลและสิ่งที่คามิลทำเป็นสิ่งสุดท้ายก็คือยิ้มและจับไปที่ใบหน้าที่บาดเจ็บของผมก่อนที่คามิลจะสิ้นใจและจากไปในคืนนั้นเขาหายไปพร้อมกับสติของผมที่หลุดลอยออกจากร่างและนั้งเองที่ทำให้ผมสุดจะทนผมดึงมีดที่คอคามิลออกมาและพุ่งไปใส่เพื่อนของเคนและเอามีดนั้นแทงที่อกของเขาจนตายและนั้นเองที่ทำให้เพื่อนๆคนอื่นๆของเคนและเคนตกใจและรีบพยายามหนีไปที่ประตูแต่ดูเหมือนจะเป็นพระเจ้าไม่ก็ปีศาจที่ทำให้ประตูนั้นเปิดไม่ออกผมแทงไปที่เพื่อนของเคนคนแล้วคนเล่าด้วยความโกรธและเกรียดผมที่รู้ตัวอีกทีก็พบกับเคนที่นอนเลือดไหลอยู่กับพื้นผมที่เห็นก็ร้องไห้ออกมาและพูดว่า"ฉันขอโทษและน้นเองที่ทำให้ผมคิดจะปิดชีพตามคามิลไปแต่เหมือนกับความผิดของผมจะตามมาเร็วกว่าท่คิดเสียงร้องของพวกเคนทำให้ครูขึ้นมาดูและพบกับผมที่กำลังจะเอามีดแทงไปที่อกตัวเองและรีบเข้ามาเตะมีดออกไปและนั้นทำให้ผมรอดมาได้แต่มันจะมีความหมายอะไรคนมิลที่รักและเป็นคนที่สำคัญที่สุดของผมก็ตายไปแล้วผมจะอยู่ในโลกในชีวิตที่ไม่มีเขาได้แน่หรอ?นั้นเป็นสิ่งที่ผมคิดในหัวและไม่นานจากนั้นผมก็ถูกจับและถูกตัดสินใจให้ประหารในวันที่

คามิลตายในอีก2ปีข้างหน้าและนั้งเองคือสิ่งที่เกิดขึ้น

สวัดดีผมทอม เพรียสวันนี้คือวันประหารของผมและเป็นวันเดียวกันกับที่คามิล เบอล์จากโลกนี้ไปผมถูกนำมาที่ห้องประหารด้วยยาพิษและมันก็เริ่มขึ้นเข็มแรกผมนึกถึงช่วงเวลาที่ถูกแกล้งทั้งการที่ถูกเคนใช้ไปซื้อของหรือไถเงินและเข็มที่2ก็ทำให้ผมนึกถึงช่วงเวลาที่เกิดขึ้นในคืนนั้นเข็มที่3ทำให้ผมนึกถึงคามิลทั้งการที่เขาหัวเราะการที่เขาสอนผมสู้ทั้งการที่เราไปเที่ยวทั้งการนอนกอดกันความอบอุ่นที่มาจากตัวของเขานั้นมันทำให้ผมคิดถึงและสิ่งสุดท้ายที่ผมได้ยินก็คือเสียงของคามิลที่พูดว่า"สวัดดีทอมที่รักทำให้ฉันรออีกแล้วนะ"และมันก็จบลงชีวิตแสนยากรำบากของผมก็ได้จบลงอย่างมีความสุขกัยคามิลของผมพวกเราจะไม่แยกจากกันอีกตลอดไป

ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ By Iovecat

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***