ในเช้าวันหนึ่งของผมตามปกติแล้วผมก็จะมาถึงโรงเรียนแต่เช้าและถูกเคนกับเพื่อนใช้ไปซื้อของรวมถึงไถเงินแต่วันนี้มันจะต้องต่างออกไปจากเดิมเพราะผมที่มีความั้นใจว่าจะต้องปกป้องตัวเองได้แล้วนั้นเงอที่ทำให้ผมต้องึดผิดเพราะในวินาทีแรกที่ผมมาถึงและเดินเข้าห้องเรียนมาผมก็ได้ยินเสียงเคนตะโกนมาหาผมว่า"แถวตรง!"ผมที่ตกใจและทำไปตามความกลัวก็ยืนตรงและนั้นเองที่ทำให้เคนและเพื่อนหัวเราะเยาะผมกันและที่เคนทำแบบนั้นก็เพราะเคนกำลังจีบสาวข้างห้องอยู่เธอชื่อจีน่า สไตร์ซึ่งเธอก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบการที่เคนทำแบบนี้กับผมและเธอก็พูดออกมาว่า"เคนไอ้ทุเรศ"และเดินออกไปเคนที่ได้ยินก็โกรธและก็เอามาลงกับผมแม้จะไม่ใช่ความผิดผมเคนกำลังจะต่อยมาที่ผมด้วยความโกรธแต่คนที่มาห้ามไว้ก็คือ
คามิลที่เพิ่งมาถึงและนั้นเองที่ทำให้เคนโรกธมากยิ่งขึ้นและพุ่งไปต่อยใส่คามิลแต่ผมที่เห็นและอดทนไม่ไหวก็ต่อยไปที่หน้าของเคนจนเคนถึงกับหยุดนิ่งไปเพื่นๆของเคนเห็นก็เดินมาหาเรื่องผมแต่ผมที่กำลังติหลุดก็ต่อยพวกนั้นไปไม่ยั้งจนคามิลต้องเข้ามาห้ามและสิ่งที่ทำให้ผมหยุดก็คือเสียงอันอ่อนนุ่มของคามิลที่พูดว่า"หยุดเถอะทอมนายจะไปเป็นสวะแบบพวกนั้นไม่ได้"ผมที่ได้ยินก็หยุดนิ่งลงและหันไปกอดคามิลและพูดว่า"ฉันขอโทษ"แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้นเคนหยิบขวดแก้วขึ้นมาและทุบเข้าไปที่หัวของคามิลแต่ก็ยังดีที่เขาหลบได้และเตะกลับไปที่หน้าของเคนจนเคนล้มลงไปและนั้นเองที่เป็นจุดเปลี่ยนของเรื่องทั้งหมดวันนั้นผมไม่น่าไปสู้กับพวกเคนเลยไม่งั้นเรื่องร้ายๆเหล่านี้คงไม่เกิดขึ้นผมอยากย้อนกลับไปเพื่อหยุดตัวเองจากการทำแบบนั้นไม่งั้นคามิลกับผมคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ผมขอโทษนะคามิล
ตอนต่อไปจะเป็นตอนจบของเรื่องราวนี้แล้วขอให้สนุกกับตอนจบของ (ชีวิตก็งี้แหละ)จากผมนักเขียนicเองครับ
....โปรดติดตามตอนต่อไป....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments