หลังจากที่มีเรื่องกับพวกเคนเสร็จผมกับคามิลก็ได้ใช้เวลาด้วยกันหลังเลิกเรียนและคามิลก็ถามผมว่า"ทำไมนายไม่สู้กลับละ"นั้นเป็นคำถามที่แทงใจดำและเจ็บมากแต่ผมก็ตอบไปด้วยน้ำเสียงเฉยๆว่า"ก็ผมสู้ไม่เป็นขนาดต่อยเตะยังทำไม่เป็นด้วยซ้ำ"คามิลได้ยินก็หัวเราะและพูดด้วยน้ำเสียงขบขันว่า"อะไรละนั้น"ผมก็คิดว่าการที่ได้เห็นเขายิ้มและหัวเราะก็ไม่เลวแต่สิ่งต่อไปที่เขาพูดออกมาทำให้ผมเกือบจะร้องไห้ออกมานั้นคือ"ให้ฉันสอนมั้ย"ผมที่ได้ยินก็แทบจะหัวใจวายแต่นั้นเองก็ทำให้ผมตอบตกลงไปโดนไม่รู้ตัวว่า"เอาสิ"และหลังจากตอบตกลงคามิลก็พาผมมาที่บ้านของเขาที่นั้นเป็นตึกแถวที่ดูเก่าๆและคามิลก็พาผมมาที่ดาดฟ้าและก็เริ่มถามผมว่า"นายเคยออกกำลังกายรึป่าว"ผมก็พยักหน้าตอบไปและนั้นเองก็ทำให้คามิลหยิบกระสอบทรายออกมาและพูดว่า"ต่อยมันซะ"ผมก็ต่อยไปแต่คามิลก็ทำผมตกใจด้วยเสียงดังว่า"นายต่อยผิด!"ผมก็หันมาและถามว่า"งั้นต่อยยังไงถึงถูก"คามิลก็อธิบายว่า"นายตัวเล็กกว่าเคนการที่นายจะต่อยให้มันเจ็บได้นายจะต่อยแบบมั้นไม่ได้นายต้องใช้น้ำหนักตัวของนายให้ไปตามหมัดตอนต่อยแบบนี้"และคามิลก็ต่อยให้ผมดูผมที่ลองทำตามก็เห็นว่ามันดีขึ้นและคามิลก็สอนเทคนิคการสู้แบบยิบย้อให้อีกเช่นการเตะหลังเข่าเพื่อทำให้ล้มลงรวมถึงการใช้หัวพุ่งชนเวลาโดนล็อกหรือเจ็บแขนผมก็สนุกที่ได้เรียนจากคามิลแต่นี่มันก็ดึกแล้วและผมก็กลับมาจาดบ้านของคามิลแต่ระหว่างทางผมก็เจอพวกนักเรียนโรงเรียนอริกำลังเดินผ่านและก็ใช่ผมถูกหาเรื่องแต่พวกนั้นมา2คนผมจึงกลัวจนไม่กล้าสู้แต่สิ่งที่ทำให้ผมสู้ขึ้นมาก็คือเสียงของคามิลที่เคยสอนผมดังขึ้นมาผมตั้งการ์ดแบบง่ายๆไว้กันหัวกับคอวพวกนั้นนึงพุ่งมาต่อยผมแต่ก็ถูกผมเตะหลังเข่าจนล้มลงกับพื้นและอีกคนที่พุ่งมาใส่ก็ถูกผมต่อยแบบทิ้งตัวใส่จนเลือดกบปากและล้มลงไปผมที่ตกใจก็รีบวิ่งหนีกลับบ้านและรอที่จะเจอกับคามิลพรุ่งนี้ไม่ไหวแล้วสิ
....โปรดติดตามตอนต่อไป....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments