ชีวิตก็งี้แหละ
สวัดดีผมชื่อทอม เพรียสเป็นนักเรียนชั้นม.5ชีวิตของผมนะหรอถ้าให้อธิบายก็เหมือนนรกแต่มันกำลังจะเปลี่ยนไปในวันนี้เพราะห้องของเรามีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาเขาชื่อคามิล เบอล์เขาเป็นหนุ่มผิวขาวตัวเล็ก
เบาะบางเขาดูเป็นคนเงียบๆในครัง้แรกที่ผมเห็นเขาก็ทำให้ผมได้รู้จักคำว่ารักแรกพบเป็นครั้งแรกในวินาทีที่เข้านั่งลงที่โต้ะใกล้ๆผมนั้นเองที่ทำให้ผมประหม่าและหัวใจเต้นเร็วจนแทบคลั่งแต่ก็มีเสียงที่คุ้นเคยเรียกผมจากข้างหลังห้องว่า"ไอ้ตาขาวเอาเงินมาหน่อยดิ๊"นั้นเป็นเสียงของชายร่างใหญ่ที่ชื่อเคน ฮาร์ทเขาเป็นนักเลงประจำห้องเขามีเพื่อนอีก5คนนั้นคือ เมส ดาวิน เอส เครี่และอลิสซึ่งพวกนั้นเป็นกลุ่มพวกชอบรังแกคนอื่นและเหยื่อเบอร์1คือผมแต่ในเวลาท่ผมกำลังตื่นเต้นนั้นก็มีบางอย่างที่มากกว่าเสียงมากระแทกที่หลังของผมและนั้นคือมือของเคนที่ตบลงมานั้นเงอทำให้ผมเจ็บมากจนถึงกระดูกดำแต่สิ่งที่ผมทำได้ก็คือกัดฟันทนเพราะถึงจะไปฟ้องครูทุกคนรอบตัวก็คงไม่ช่วยผมและก็คงแก้ต่างให้เคนกับเพื่อนๆหมดผมเลยทำได้แค่อดทนแต่คนที่เห็นสีหน้าของผมและไม่ทนก็คือคามิลเขายืนขึ้นและผลักพวกเคนถอยออกไปและถามว่า"พวกนายทำบ้าอะไรกัน!"เคนที่ได้ยินก็ไม่สบอารมอย่างมากและก็ถามไปว่า"แกเกี่ยวอะไรเด็กใหม่!"และกำลังจะต่อยไปที่หน้าของคามิลแต่เสียงเปิดประตูของครูก็ขัดไว้ได้ผมที่ยังเจ็บหลังไม่หายก็นั่งกัดฟันและตั้งใจเรียนต่อไปส่วนคามิลก็มองมาด้วยสายตาที่สงสารและเป็นมิตรอย่างมากผมก็ยิ้มตอบไปและดูเหมือนคามิลจะอยากเป็นเพื่อนกับผมผมเลยแนะนำตัวไปว่า"ไงฉันทอม เพรียสยินดีที่ได้รู้จัก"พร้อมกับยื่นมือไปให้จับและคามิลก็แนะนำตัวว่า"ฉันคามิล เบอล์ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน"นั้นทำให้ผมลดอาการตื่นเต้นไปมากแต่ก็ยังประหม่าอยู่และดูเมหือนคามิลจะรู้เขาเลยพูดออกมาว่า"นี่นายไม่ต้องตื่นเต้นก็ได้ฉันเป็นคนสบายๆ"พร้อมกับจับมือของผมแต่แล้วมือถือของผมก็ดังขึ้นผมหยิบมือถือขึ้นมาดูและพบว่าเคนทักมาเขาบอกให้ไปเจอกันในห้องน้ำหลังจบคาบผมที่กำลังสั่นกลัวก็หน้าซีดคามิลที่เห็นก็ทำหน้าสงสัยบางอย่างและนั้นเองคือจุดเริ่มต้นของผมกับชีวิตวัยเรียน
....โปรดติดตามตอนต่อไป....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments