ครั้งแรก

เนื้อหาในเรื่องมีการกล่าววาจาไม่สุภาพและมีการประพฤติกรรมที่ผิดเพี้ยนไปบ้าง หากใครไม่อยากบ้าไม่ควรอ่าน55 (แอดหยอกเล่นหนา555+) 

"สวัสดีครับผมเตมินทร์ เพิ่งจะเข้าโรงเรียนใหม่กลางเทอม ยินดีที่ได้รู้จักน่ะครับ"

เพื่อนๆในห้องต่างมองด้วยความสงสัยว่ามากลางเทอมแบบนี้น่าจะทำอะไรไม่ดีแน่ๆ

"มากลางเทอมแบบนี้ คงไปก่อเรื่องอะไรไว้แน่ๆอ่ะ" เพื่อนผู้ชายต่างมองเตมินทร์ด้วยสายตาที่ไม่ต้อนรับ

"พวกมึงอ่ะหุบหากไปเหอะ ถึงเค้าจะมากลางเทอมแบบนี้มันก็ไม่ได้แปลว่า ที่โรงเรียนเก่าเค้าทำอะไรไม่ดีใส่สักหน่อย" เพื่อนผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ได้กล่าวว่าผู้ชายที่คิดไม่ดีกับเตมินทร์

"อ่าๆ พอๆหยุดเถียงกันได้แล้ว เตมินทร์เข้าไปหาที่นั่ง นั่งได้เลยน่ะ" คุณครูพูดแทรกออกมาเพื่อให้เด็กๆทั้งสองฝ่ายหยุดเถียงกัน

เตมินทร์เดินหาที่นั่ง แต่มีที่นั่งอยู่หนึ่งที่ เขาได้เดินเข้าไปหาเด็กผู้ชายที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ

"นายๆ เราขอนั่งด้วยได้ไหม"

"อืม เอาดิ" เด็กผู้ชายคนนั้นอนุญาตให้เตมิทร์นั่งด้วย 

เตมินทร์ได้นั่งโต๊ะข้างๆกับเด็กชายคนหนึ่ง แต่อยู่ๆ เขาก็ได้อยากรู้จักเพื่อนคนนี้ เพราะเขาจะได้ปรึกษากับเด็กในห้องนี้ได้

"นาย เราถามอะไรหน่อยได้ไหม" เตมินทร์ได้กล่าวคำถามที่เขาสงสัย

"มีอะไรอ่ะ"

"นายชื่ออะไรหรอ"

"กูชื่อคิมหันต์ ยินดีที่ได้รู้จักแล้วกัน" เด็กชายคนนั้นได้บอกชื่อที่ตนเองให้เตมินทร์ได้รู้

"งั้นเราขอเรียกนายว่าคิมได้ใช่ไหม"

"ได้ดิ ยังไงคนในห้องนี้ก็เรียกกูว่าคิมอยู่แล้ว"

ทั้งสองคนได้ทำความรู้จักกันพักใหญ่ อยู่ๆคิมหันต์ก็ได้มองเตมินทร์ด้วยสายตาที่ตกอยู่ในภวัง หลังจากนั้นเตมินทร์หันมามองคิมหันต์ที่กำลังมองตัวเองอยู่

"นายเป็นอะไรหรือป่าว"

"ป่าวนะ"

"แน่ใจนะ"

"แน่สิ นายหนะรู้แล้วยังว่าจะต้องเรียนวิชาอะไร"

"ยังเลยอ่ะ"

"งั้นเดี๋ยวเราส่งตารางสอนไปให้นะ"

"แล้วจะส่งยังไงก่อน นายมีแอ็คเคาท์เราแล้วหรอ"

"ไม่มี ก็กำลังจะขอนี้ไง"

"อ่ะ" เตมินทร์ยื่นให้คิมหันต์ดูแอ็คเคาท์ของตน

"โอเคร รับเราเป็นเพื่อนด้วยนะ"

"อืม" 

เสียงข้อความเข้ามาจากโทรศัพท์ของเตมินทร์ หลังจากนั้นเตมินทร์ก็ได้รับตารางสอนจากคิมหันต์ เตมินทร์ได้ดูตารางสอนของวันนี้

"วันนี้เรียนคณิตคาบเช้าเลยหรอ แค่คาบแรกก็ต้องใช้สมองละ"

"บ่นมากจริงๆ คนที่ควรบ่นคือกูนี้! เรียนมา3ปีเจอแต่ครูเดิมๆ"

"จริงดิ! โรงเรียนไม่เปลี่ยนครูหน่อยหรอ"

"จริงๆนะ เค้าเปลี่ยนทุกปี แต่ครูนี้นะสิขอจะมาสอนห้องนี้อยู่อย่างเดียว"

"เอาหนาปีหน้าแกคงไม่อยากสอนเองแหละ" เตมินทร์พูดปลอบใจเพื่อนของตน

หลังจากที่ทั้งสองคุยกันเสร็จก็มีอาจารย์ที่คิมหันต์ได้พูดถึงได้เดินเข้ามาสอนในห้องเรียน หลังจากที่อาจารย์ได้เข้ามา อาจารย์ได้เรียกเตมินทร์เข้าไปหาที่โต๊ะอาจารย์นั่งอยู่

"เอิ่ม..นายเตมินทร์มาหาครูหน่อยสิ"

ก่อนที่เตมินทร์จะเดินไปหาครูคนนั้น เขาได้หันมองคิมหันต์ก่อนชั่วขณะ

"คับจารย์" เตมินทร์ได้เดินมาอยู่ตรงหน้าของอาจารย์

"นายเพิ่งมาวันนี้วันแรก ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะ เรื่องงานเดี๋ยวจารย์จะหมอบหมายคนในห้องมาสอนเรานะ"

"ได้คับ"

"งั้น นายกลับไปนั่งที่ก่อนได้เลย"

"คับ ขอบคุณคับอาจารย์" เขาได้คุยกับอาจารย์เสร็จก็ได้เดินมาที่โต๊ะ

"จารย์ว่าอะไรบ้าง"

"แกไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย"

"นายคิมหันต์ อาจารย์ฝากนายพาเตมินทร์เข้ากลุ่มห้องด้วยนะ" อาจารย์ได้ตะโกนบอกคิมหันต์

"คับ! โดนสั่งอีกแล้วกู"

"เอาหนา นิดเดียวเอง พาเข้ากลุ่มห้องหน่อยดิ"

"อืมได้ๆ"

หลังจากนั้นอาจารย์ก็ได้เริ่มสอนนักเรียนตามปกติ แบบที่เข้าสอนอยู่ประจำ พอเวลาใกล้จะหมดคาบนักเรียนทุกคนได้ขออาจารย์ให้ปล่อยก่อนสัก5นาที เพื่อที่จะได้พักเข้าห้องน้ำ หรือพักตามอัทยาศัยของตนเอง 

หลังจากที่ทุกคนพักก็ได้เข้าเรียนกันอีกรอบ

"เราต้องเรียนคาบเช้า4คาบติดหรอเนี่ย"

"ใช่ หิวหรอ"

"ก็นิดหน่อยนะ ตอนเช้ายังไม่ได้กินอะไรมาด้วย"

"วันหลังก็หัดกินข้าวเช้าบ้างนะ ทีหลังจะได้ไม่ต้องเจ็บท้องบ่อยๆ แล้วนี้เป็นแบบนี้มานานเท่าไรแล้ว"

"น่าจะประมาณ 2\-3ปีได้แล้วอ่ะ"

"นั้นไงเป็นแบบนี้บ่อยๆมันไม่ดีนะรู้ใช่ไหม แล้วนี้เป็นโรคกระเพาะด้วยใช่ไหม"

"รู้ คิมรู้ได้ไงว่าเราเป็นโรคกระเพาะ"

"ไม่รู้เลยมั้ง อาการเจ็บท้องแบบนี้ แถมในกระเป๋ามียาด้วยอีก"

"รู้เก่งจริงๆ โอเครๆวันหลังเราจะกินข้าวเช้า และจะกินข้าวตามเวลา!"

"เก่งมาก" คิมหันต์เอามือเผลอมาลูบหัวของเตมินทร์

พอทั้งสองรู้สึกตัว ก็รีบเอาตัวออกห่างเพราะเขินอายกันทั้งคู่ และทั้งสองก็ต้องขยับมานั่งใกล้กันเพราะอาจารย์ได้เข้าห้องมาแล้ว ทำให้ไม่มีใครกล้าพูดเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัว

ตอนเที่ยงทั้งสองคน ได้ไปทานข้าวด้วยกันแต่ก็พูดกันน้อยมากๆ จนถึงคาบบ่าย เตมินทร์กลัวว่าจะไม่ได้พูดคุยกับคิมหันต์อีก เขาจึงเป็นคนเริ่มทักก่อน

"เออ...คิมหันต์เราขอโทษเรื่องก่อนหน้านี้ด้วยนะ"

"ไม่ต้องขอโทษหรอก คนที่ต้องขอโทษควรเป็นกูมากกว่า ขอโทษนะที่เผลอเอามือไปลูบหัวนาย"

"ไม่เป็นไร" ระหว่างที่พูดอยู่เตมินทร์ก็เขินไปด้วย

หลังจากผ่านไปได้ไม่นานกลุ่มของเกรทก็ได้เดินเข้ามาหาเตมินทร์ที่กำลังจ้องมองหนังสืออยู่ตรงหน้า และทำให้เตมินทร์รู้สึกว่ามีคนกำลังมองเขาอยู่เลยทำให้เตมินทร์หันมองไปหาเกรททำให้เกรทหันกลับไปอย่างรวดเร็ว เตมินทร์เอะใจว่าทำไม เขาต้องมองมาที่เราด้วย ทำให้เตมินทร์ยังคงสงสัยแบบนั้นอยู่จนหมดคาบไป

"นายนั้นและที่มอง หันไปทีไรก็หลบตาตลอด" เตมินทร์ได้กล่าวออกมา

"มึงหรือป่าวที่มองกู กูทำอะไรให้มึงโกรธหรือไม่ชอบกันแน่ห่ะ!" เกรทได้พูดออกมาอ้างไว้ก่อน

คิมหันต์ที่กำลังมองทั้งสองคนเถียงกันอยู่เลยเข้าจะไปห้าม

“หนิ! หยุดเถียงกันได้ป่ะ ทั้งสองคนนั้นแหละ มองไปมองมามีอะไรก็พูด” คิมหันต์ระเบิดอารมณ์ตัวเองออกมา

“มึงหุบปากไปเลย!! กูไม่ได้อยากได้ความคิดเห็นมึง” เกรทผู้เป็นคนไม่ฟังความคิดเห็นใครง่ายๆ

“แล้วมึงละ มองกูทำไม” เกรทหันมาคุยกับเตมินทร์อีกครั้ง

“ก็นายมองเรา เราจะมีเหตุผลอะไรมองนายในเมื่อนายมองเราก่อน” เตมินทร์ทำหน้าสงสัย

“เออ! กูมองมึงก่อน ทำไมว่ะ มองไม่ได้รึไง “

”ก็มองได้ ไม่เห็นว่าอะไรเลยหนิ แต่เราก็แค่สงสัยว่าทำไมนายถึงมอง" เตมินทร์ก็ได้สงสัยแบบนั้น จนกระทั้งเกรทได้ยอมรับทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใครผิด 

ทั้งสองคนมองหน้ากันอยู่สักพัก ต่างคนต่างไม่พูดอะไรกัน เตมินทร์หงุดหงิดมากๆที่สถานการตอนนี้มันดูเหมือนคนหาเรื่องกันส่ะงั้น ส่วนเกรทมีอะไรอยู่ในใจแต่ก็ดันไม่กล้าที่พูดออกมาให้คนตรงหน้าและคนอื่นๆได้ยิน คิมหันต์มองทั้งสองที่กำลังมองหน้ากันอยู่ก็งงว่าทำไมไม่มีใครยอมพูดอะไรออกมาก่อนเลย เขาจึงเป็นคนเริ่มพูดเพื่อปรับเปลี่ยนสถานการตอนนั้น

“ยังจะมองกันอีกหรอ มองไปสถานการตอนนี้ก็ไม่ดีขึ้นหรอก” คิมหันต์พูดออกมาให้ทั้งสองหยุดมองหน้ากัน

“ถ้านายไม่มีอะไรแล้ว งั้นเราขอตัวก่อนนะ” เตมินทร์เดินออกไป ซึ่งอีกฝ่ายยังไม่ให้คำตอบเตมินทร์ก็พุ่งตัวออกไปทันทีและเกรทก็ยังมองเตมินทร์ตลอดจนพ้นสายตา

“ยังไม่ตอบเลยก็ไปแล้วหรอว่ะ”สินเพื่อนรักของเกรทได้เดินเข้ามาหา และพูดต่อท้ายว่า “ชอบมันหรอว่ะ” เกรทได้ยินแต่ไม่รู้ว่าเป็นใครแต่ก็ตอบกลับไปว่า “ก็นิดนึง” พอรู้ตัวอีกทีก็หันไปหาเพื่อนที่อยู่ฝั่งด้านหลังของตน

“มึงมาตอนไหนเนี่ย” เกรทถามไปด้วยความสงสัย

“ก็ตั้งแต่คำถามแรกอ่ะ”

“ชอบจริงๆหรอ” สินเอียงคอเล็กน้อย

“มึงนี่!! ขี้เสือกจังว่ะ” เกรทรีบตอบกลับเพื่อบอกว่าเขาไม่ชอบไอเด็กใหม่นั่น

เกรทเดินออกไปเพราะเขาไม่อยากเห็นหน้าสิน

------------

เรื่องแรกที่แต่งบรรยายเลยนะเนี่ย  ถ้าเเอดแต่งผิดพลาดตรงไหนขออภัย ณ ที่นี้ด้วยละเด้ออ\~😜

ฝากเรื่อง"ด้วยนะค่ะ🥰🥰

หากใครที่ยังไม่ได้อ่านสามารถเข้าหน้าโปรไฟล์ของไรท์ไปอ่านได้เลยนะค้าบบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***