บทที่1

ในบ้านที่อยู่กลางหมูบเขาแห่งหนึ่งมีสามคนพ่อแม่ลูกอาศัยอยู่ด้วยกัน วันหนึ่งในตอนเช้าที่เงียบสงัดไม่มีแม้แต่เสียงของสัตว์ป่าแม่ได้เข้ามาในห้องของลูกสาวอันเป็นที่รัก "ออเรนด้าลูกแม่ แม่รักหนูนะคะ" แม่โอบกอดลูกด้วยความคิดถึงเหมือนกับว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะพบกัน "หนูก็รักแม่ค่ะ"เด็กสาวพูดทั้งยังกึ่งหลับกึ่งตื่น "ตื่นได้แล้วลูก วันนี้แม่จะพาหนูไปทุ่งดอกไม้ที่หนูเคยบอกว่าอยากไปไงลูก" แม่พูดด้วยรอยยิ้ม ภายใต้รอยยิ้มนั้นดูเศร้าหมองแต่ด้วยความที่ออเรนด้ายังเด็กจึงไม่ได้สงสัยอะไร ลุกขึ้นล้างหน้าแต่งตัวเพื่อที่จะได้ไปทุ่งดอกไม้ที่อยากไปมานานมากแล้วในที่สุดก็ได้ไปซักที "แม่คะไปกันหรือยังค่ะ" เด็กสาววิ่งสงบันไดด้วยความตื่นเต้นและดีใจ "หนูต้องทานข้าวก่อนนะเดี่ยวแม่จะพาไป "ได้ค่ะ"ออเรนด้านั่งกินข้าวกับแม่สองคนเพราะในตอนเข้าพ่อของเขาจะหายไปทุกเช้าจะโผล่มาอีกทีก็ตอนเย็นเกือบค่ำออเรนด้าเคยถามแม่ว่าทำไมพ่อไม่อยู่บ้านซักวันเลยแม่ก็บอกแค่ว่าพ่อไปทำงานและยังบอกอีกว่าไม่ต้องถามเรื่องพ่อตั้งแต่นั้นมาออเรนด้าก็ไม่ถามอีกเลยตั้งแต่เกิดมาแม่ไม่เคยพาออเรนด้าออกไปข้างนอกไปไกลสุดก็แค่สวนหลังบ้านเพราะแม่ไม่มีเวลาดูแลเวลาออเรนด้าเอ่ยปากอยากไปแม่ก็จะด่าทุกครั้งแต่จู่ๆวันนี้แม่ก็บอกว่าจะพาไปทำให้ออเรนด้าดีใจมากแต่ลึกๆก็สงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามออกไปได้แต่คิดในใจ "กินเสร็จหรือยังลูก"คำถามของแม่ทำให้ออเรนด้าสะดุ้ง"คิดอะไรอยู่ลูกดูเหม่อๆนะ"เด็กสาวรีบแก้ตัวว่า"เปล่าค่ะๆหนูแค่คิดภาพทุ่งดอกไม้ที่หนูจะได้ไปอยากรู้ว่าจะสวยเหมือนที่หนูคิดไหมแค่นั้นเองค่ะ" "แล้วกินเสร็จหรือยังจ๊ะ"ผู้เป็นแม่มองหน้าด้วยความเอ็นดูดูในคำตอบของลูก "ค่ะ กินเสร็จแล้วค่ะ" แม่เก็บจานในโต๊ะอาหารและเอาไปล้างด้วยความที่เด็กสาวนั้นยังเด็กแม่จึงยังไม่ไว้ใจให้ล้างจานเพราะกลัวทำจานแตก พอแม่ล้างจานเสร็จแล้วก็หันไปบอกกับเด็กสาวว่า "ออเรนด้าจ๊ะ หนูนั่งรอแม่ก่อนเดี่ยวแม่ไปเตรียของที่จะไปที่ทุ่งดอกไม้แปบหนึ่งนะ" "ค่ะ" เด็กสาวตอบรับด้วยความดีใจ"ไปกันลูก"หญิงสามเดินกับแม่ไปในสมองภาพยังมีแต่ดอกไม้สวยๆที่อยากจะได้ดูได้ชม เดินไปไม่นานก็ถึงทุ่งดอกไม้แสนสวยเต็มไปด้วยดอกไม้มากมายหลายสายพันธุ์ซึ่งคุณที่ปลูกก็คือแม่ของออเรนด้าเอง"ใครเป็นคนปลูกเหรอคะสวยจัง"

"แม่เองจ๊ะ ลูกชอบดอกไหนมากที่สุดไหนบอกแม่มาซิ" เด็กสาวตอบด้วยรอยยิ้ม"หนูชอบดอกฟ้าๆนี้ค่ะ"ดอกที่ออเรนด้าขอบนั้นเป็นดอกไฮเดรนเยียสีฟ้าซึ่งมีความหมายสื่อถึงหัวใจที่ด้านชาและเพราะแบบนั้นในความหมายอีกนัยคือแทนคำขอบคุณจากผู้ที่มีหัวใจด้านชากับประโยคสำคัญที่ว่า'ขอบคุณที่เข้าใจกัน'แต่ออเรนด้าไม่เข้าใจความหมายของดอกไม้แต่ผูเป็นแม่นั้นรู้ความหมายของดอกไม้ทุกชนิดที่ปลูกมองหน้าลูกแล้วถามลูก"ทำไมถึงชอบดอกไม้นี้ล่ะ"เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน"เพราะหนูมองว่ามันสวยค่ะ"เด็กสาวตอบกลับด้วยความไร้เดียงสา

"แล้วหนูรู้ความหมายของดอกนี้ไหม" เด็กสาวยิ้ม"ไม่รู้ค่ะแค่ชื่อยังไม่รู้เลย"แม่มองตาลูกและลูบหัวลูกเบาๆ"ดอกไม้ชนิดนี้แม่ก็ชอบมากเหมือนกัน"แม่พูดพลางหยิบดอกมาจากมือลูก"ดอกไม้ชนิดนี้มีชื่อว่าดอกไฮเดรนเยียสื่อความหมายถึง...." ( ปั้ง) ยังไม่ทันจะพูดจบเสียงปืนก็ดังขึ้นลูกกระสุนพุ่งมาทะลุตรงหัวของแม่ออเรนด้าเลือดพุ่งใส่เด็กสาวเลอะเสื้ผ้าใบหน้าทั้งตัวดอกไฮเดรนเยียในมือหล่นลงบนตักของเด็กสาว"แม่ๆ"เด็กสาวตกใจเรียกแม่ก่อนที่จะสลบไปและมีบุคคลปริศนาเดินมาอุ้มเด็กสาวไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***