ตำหนักบัวหลวง
แซคเดินทางมาถึงตำหนักบัวหลวง
"อั้ยย้า มีแต่สระบัวเต็มไปหมด ไม่ชอบซะเลย"
"หายังไงดี หายังไงถึงจะเจอ"
เขาพยายามคิด
"หรือว่า.... จะใช้ได้รึเปล่านะ"
"เทพแห่งวายุ ข้าขอยืมสัมผัสแห่งอากาศ ขอให้ข้าได้สัมผัสถึงคัมภีร์แห่งชีวิต"
(เวทย์ลมโบราณที่สามารถรับรู้สรรพสิ่งรอบตัวได้ในระยะที่พลังของผู้ใช้เพียงพอ ปรากฏในตำนานเทพแห่งวายุ)
ทันใดนั้นเขาก็ได้รับความรู้สึกของอากาศโดยรอบสัมผัสได้ถึงผู้คน สิ่งมีชีวิต สิ่งของ ความรู้สึกของสิ่งมีชีวิตรอบๆ เขาพยายามเพ่งสมาธิไปที่คัมภีร์แห่งชีวิต
"ความรู้สึกนั้น อากาศช่างเบาบาง เหมือนกับจะ.........จมน้ำ"
"ใช่แล้ว ใต้น้ำ"
การประชุมของผู้นำกองกำลังป้องกันแห่งอาณาจักร ณ สำนักลับ ลัทธิแห่งลม
"เขาคือ ผู้สืบทอด!!"
-สมเด็จพระกนิษฐามีอาแห่งรีเพียน่า-
"เขามันแค่เด็กกำพร้า"
-ไอรีน ศิษย์เอกของปรมาจารย์แห่งลม-
"ถ้าเขาพิสูจน์ ได้ล่ะว่าเหมาะสมจะสืบทอดตำแหน่งอัศวินแห่งลม
-เปรช เจ้าสำนักลับ ลัทธิแห่งลม-
"เจ้าเด็กนั่น แค่วิชาธรรมดาของสำนักยังใช้ไม่ทันคล่องเลย"
- เทน หัวหน้าองครักษ์พายุหิมะ
(เวทย์ลมผสานน้ำแข็ง)-
"ถ้าเขาไม่เป็นที่ถูกใจของทางการขนาดนี้ ก็เป็นไปได้ที่จะโดนสลัดทิ้งที่บึงบัวมรณะ(ทีนีท)"
- ริเวอน่าหัวหน้าองครักษ์พายุฝน
(เวทย์ลมผสานน้ำ)-
"คนอย่างแซคก็ไม่ได้เห็นทางการอยู่ในสายตาอยู่แล้ว"
-เปรช เจ้าสำนักลับ ลัทธิแห่งลม-
"จะให้มีดคม มันก็ต้องลับ อีกอย่างได้ยินมาว่าเค้าสามารถใช้เวทย์ที่มาจากนิทานได้ "
- ริเวอน่าหัวหน้าองครักษ์พายุฝน
(เวทย์ลมผสานน้ำ)-
"ท่านคงหมายถึงตำนาน"
-เปรช เจ้าสำนักลับ ลัทธิแห่งลม-
"สร้างเวทย์ที่มาจากปากต่อปากได้ การสร้างจากความคิดก็เกิดขึ้นได้ง่ายสิ อย่างนี้ก็พิสูจน์ความหลากหลายในเวทย์มนต์ของเขาได้"
- ริเวอน่าหัวหน้าองครักษ์พายุฝน
(เวทย์ลมผสานน้ำ)-
"หึดูก็รู้ ว่าพวกท่านยกยอเขาขนาดกันไหน"
- เทน หัวหน้าองครักษ์พายุหิมะ
(เวทย์ลมผสานน้ำแข็ง)-
เทน กอดอก แสดงท่าทีเบื่อหน่ายอย่างชัดเจน
ริเวอน่ายิ้มกริ่ม
"เหมาะหรือไม่ ก็คอยดูเขากลับมาจากทีนีทแล้วกัน"
-สมเด็จพระกนิษฐามีอาแห่งรีเพียน่า-
ณ สระบงกชแก้ว แห่งตำหนักบัวหลวง
"แต่นี่มันน้ำสระเบ้อเร่อ"
เขาพยายามสัมผัสถึงบริเวณใต้น้ำนั้นทั้งหมดต่อ
"เฮือกกกก ทรมานมาก ช่างเป็นเวทมนต์ที่วิเศษและยากเย็น ท่านเทพแห่งวายุ"
"ลึกเป็นบ้า จากที่เห็นข้างบนเป็นแค่สระบัว"
เขาเห็นปราสาทใต้สระบัวหลังใหญ่
"ไม่อยากเชื่อเลย เจ้าพวกนี้มัน...นอกจากเวทมนต์น้ำแล้ว นี่มันวิทยาการอะไรกัน"
ทันใดนั้นเขาก็สัมผัสได้ถึงทหารคุ้มกันตำหนักที่อยู่บนสระ
เขารู้ตำแหน่งของคัมภีร์แน่ชัด จึงรีบดำลงไปใต้สระบัว โดยที่สัมผัสแห่งอากาศยังคงอยู่
เขาเร่งรีบเข้าไปในปราสาทใต้น้ำ เจอเข้ากับที่เก็บคัมภีร์ เขารวบรวมอากาศเพื่อใช้อากาศเหล่านั้นแทรกแซงและปลดล็อกกลไกเก็บคำภีร์เหล่านั้น
"โอ้...เวรล่ะ เราสัมผัสถึงมันได้ งั้นพวกมันก็รับรู้การมาของเราได้สิ"
ณ ท่าเรือบุปชาติ
"ข้าสัมผัสได้ถึงบริเวณน้ำรอบๆ สิ่งของ ที่พังทลายและกระจัดกระจาย ร่องรอยของผู้คนที่บาดเจ็บ"
"เขาคือผู้วิเศษแห่งลม!!!"
-อัศวินแห่งวารี ลัทธิแห่งน้ำ-
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments