ตอนที่1

ติ้ก..//เสียงคลิกเเป้นพิมพ์ // "เอื้ออ~ในที่สุดก็อ่านจบสักที" //ทำท้าดีใจ// "ในที่สุดก็ไม่มีงานค้างให้อ่านสักทีจะได้นอนฝันดีเเล้วว~~~" //ถอนหายใจ+หยิบน้ำโค้กขึ้นมาดื่ม// เพล่ง... เสียงเเก้วเเตก //ตกใจ// " เอ๊ะ..ต*ยละน้ำหกหาผ้ามาเช็ดเเปป..เอ้..อ้อนี้ไงเจอละ" //หยิบขึ้นมาเช็ด//

ตื้ดดด.....ตื้ดด..เเปะๆ"เสียงไฟดูด//สลบไป//

"อือ....ปวดคอจังเลย..เอ้ะที่นี้ที่ไหน

//คิดในใจ+ตกใจ// "อ้าว..คุณชาย เหลิงเห่อถ้าง่วงก็นอนต่อได้นะเพค่ะ"เชียเสี่ยวอวี๋คนรับใช้

"คุณคือใคร...หรอครับ" //ทำท่าทางไม่รู้จัก//

เเกร๊กก..เสียงเปิดประตู"อาเหลิง..ลูกฟื้นเเล้วหรอ"

เหลิงเสี่ยวเสี่ยวเเม่ของเหลิงเห่อ//ทำท่าทางดีใจ//

"เสี่ยวอวี๋ลูกของฉันเป็นยังไงบ้าง"//ทำท่าทางเป็นห่วง//"ฮองเฮามาพอดีเลยจ้าค่ะคุณชายจำกระหม่อมไม่ได้เจ้าค่ะ"//สตั่น//นั้นอาจจะเป็นอาการชั่วคาวคน

ของคนที่พึ่งหายเป็นไข้ก็ได้นะ"//พูดด้วยท่าทางตกใจ+เครียด// //กระสิบ// "ไปตามมหาเทพคนนั้น

มาสิ" "ฮองเฮามันจะดีเหรอเจ้าค่ะถ้าเราโดน..."

ไม่ต้องพูดเเล้วเรียกเขามาถ้าเขาหลอกเราเราก็เเค่สั่งประหารมหาเทพคนนั้นเเค่นั้นเองเสี่ยวอวี๋"

เหลิงเสี่ยวเสี่ยวพูด นายเอก //คิดในใจ// "เอ้ะทำไมชื่อคนพวกนี้ถึงคุ้นๆกันนะ...เอ้หรือว่าคนพวกนี้คือ.......

ตัวละครจากนิยายมหาเทพผู้น่าเกรงข่ามกันนะ

เเต่จะว่าไปเหลิงเห่อเป็นชื่อที่ฉันคุ้นจริงๆนะ"

//พูดกับตัวเอง// "เออ.....อ่อ..เหลิงเห่อเป็นชื่อของตัวร้ายนิยายเรื่องนี้นิหน่าไม่น่าละฉันถึงคุ้นๆชื่อนี้

เเต่เมื่อกี้เขาเรียกฉันว่าเหลิงเห่อเเสดงว่าฉันโดนไฟฟ้าดูดเเล้วก็ต*ยมาเกิดเป็นตัวร้ายของเรื่องเว*รนี้หรอ

เเถมฉันยังจะต้องต*ยตอนที่2ด้วยเห้อพูดเเล้วฉันท้อจังเอ่ะไม่ได้ๆฉันต้องห้ามไปเจอพระเอกมหาเทพนะเมื้อกี้ฉันได้ยินคนพวกนี้พูดด้วยฉันจะต้องห้ามพวกเขาไม่ให้พามหาเทพนั้นมาให้ได้เลย"

"เออคุณเออย..ไม่ใช่..เออท่านเเม่ข้าไม่เป็นอะ..."

"มหาเทพเสด็จ" นายเอก//ทำท่าตกใจ😰//"ใครกัน

ที่เรียกข้ามา" ซือห่วนหนานพระเอกผู้สังหารเหลิงเห่อ" "ข้าเอง...พอดีลูกข้าเขาทำตัวเหมือนไม่ใช่ตัว

เองท่านมหาเทพช่วยเช่กอาการลูกของข้าที"

"ได้สิ"//เอามือไปเเตะชีพจอนนายเอก//"เหอะ..."

เป็นยังบ้างเจ้าคะ?" //สงสัย+ตกใจ//

"ลูกของท่าน....." "ลูกของข้าเป็นอะไรรึท่าน"

"ลูกของ...ท่าน...สิ้นพระชนไปนานเเล้วขอรับ

เเต่มีจิตอื่นที่คาดว่าน่าจะมีดวงสมพงกับองชาย

ถูกย้ายเข้ามาในร่างนี้เเต่ฮองเฮาไม่ต้องตกใจไป

ความทรงจำจิตใหม่ถูกลบไปเเล้วนี้คือลูกท่านเเน่นอนเเค่จิตเปลี่ยนร่างกันเชอยๆขอรับพักสัก3สัปดาร์องชายก็จะกับมาเป็นจิตเดิมเเล้วขอรับ" "อ่อท่านมหาเทพนี้เก่งจังเลยนะเจ้าคะนั้นท่านกลับไปได้เเล้วเจ้าค่ะก่อนท่านจะกลับท่านไปรับเหรียญทองได้เลยนะเจ้าคะ"//ถอนหายใจ+โล่งอก// "ไม่ว่าอย่างไรมีสิ่งหนึ่งที่ข้ายังไม่ได้บอกท่านคือ....."

"องชาย....อ่าน...ใจ..คน.....ธรรมดา..ได้......เเละองชายก็ไม่ใช่ลูกท่านพักนานเเค่ไหนองชายก็ไม่หาย" "หึชักหน้าสนใจเเล้วสิ....ว่าเขาคนนั้นจะทำอะไรต่อ

หึ..หึ" //ยิ้ม+หัวเราะ//🥀🌹💐

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***