เทพผู้นำทาง

ฉันชื่อว่าอลิซต้า ชื่อเล่นว่าอีฟ ฉันอาศัยอยู่กับยาย ในแถบชนบทแห่งหนึ่ง บ้านเรือนที่สร้างขึ้นต่ำกว่ามาตรฐาน ความสกปรกรุงรัง และการขาดการรักษาความปลอดภัยที่มั่นคง

แม่ของฉันท้องโดยที่ยังไม่พร้อม แม่ก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป สนุกเฮฮา ไม่ค่อยฟังผู้ใหญ่ มั่วสุมทั้งเหล้ายาปาร์ตี้ ครบสูตร จนไม่รู้ว่าจริงๆแล้วใครเป็นพ่อของฉันกันแน่

ที่จริงแม่จะไปทำแท้งแต่ยายไม่ยอม ยายบอกกับแม่ว่าจะเลี้ยงฉันเอง ถ้าไม่ได้ยายฉันคงไม่ได้เกิดมาแล้วล่ะ

พอแม่คลอดฉันแล้วก็ทิ้งฉันให้ยายเลี้ยง ยายมีอาชีพขายอาหาร อาหารทุกอย่างที่พอจะเลี้ยงชีวิตของทั้งสองคนได้ พอฉันโตขึ้นพอที่จะช่วยเหลือยายได้บ้างแล้ว ฉันก็ตื่นเช้ามาช่วยยายทุกวันก่อนที่จะไปโรงเรียน เสาร์อาทิตย์ก็ไม่ได้ไปเล่นที่ไหน ไม่ได้สนุกเหมือนเด็กคนอื่นๆเขา

ชีวิตมีแต่งานและงานมาตั้งแต่เด็ก ฉันช่วยยายขายของ หาบของขายในตลาด โตขึ้นมาหน่อยก็ไปรับจ้างช่วยงานโต๊ะจีน ชีวิตทรหดทำให้ฉันเป็นเด็กก๋ากั่นคนนึงเลยก็ว่าได้

ตอนนี้ฉันมีอายุ 18 ปีแล้ว และเป็นช่วงของการปิดเทอมกลางภาค ปีหน้าฉันก็จะได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัย จะเป็นสาวมหาลัยก็คงต้องมีค่าใช้จ่ายมากมาย งั้นเรื่องเงินก็ต้องเป็นสิ่งสำคัญ งานอะไรที่ได้เงินฉันก็ทำหมด แต่ตอนนี้งานหลักที่ทำก็คือการช่วยยายขายของ

ฉันช่วยยายขายของ เราเลิกจากการหาบของไปขายในตลาดเปลี่ยนมาเป็นขายอาหารหน้าบ้าน มีทั้งข้าวแกง อาหารตามสั่ง และบางวันก็เป็นขนม มีบริการส่งอาหารถึงหน้าบ้าน แต่จะรับส่งแค่ช่วงเสาร์อาทิตย์เพราะยายอายุมากแล้วคงไม่สามารถไปส่งอาหารถึงที่ได้

"อีฟ วันนี้มีหลายเจ้าเลยที่ต้องส่ง เหนื่อยหน่อยนะลูก" หลังเตรียมอาหารใส่กล่องเรียบร้อยแล้วยายนิด ก็เอ่ยพูดกับหลานสาวที่กำลังเตรียมตัวใส่หมวกกันน็อค

"ไม่เหนื่อยหรอกจ้ายาย สนุกดี ยายทำเสร็จแล้วก็พักได้เลยนะจ๊ะยาย เดี๋ยวหนูจะไปซื้อของเอง"

อลิซต้าเตรียมตัวไปส่งอาหาร รอบนี้น่าจะเป็นเที่ยวสุดท้ายแล้ว มันเย็นมากแล้วเธอคิดว่ายายควรจะพักผ่อนบ้าง เธอจึงจะอาสาไปซื้อของเตรียมเอาไว้สำหรับขายวันพรุ่งนี้

"ขับรถระวังๆ นะลูก...อย่าซิ่งให้มันมากนักล่ะ ยายยิ่งฝันไม่ดีอยู่"

ยายนิดเอ่ยเตือนด้วยความเป็นห่วง เมื่อคืนแกยิ่งฝันว่าวิ่งตามหาหลานสาวจนเหนื่อย แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ

"มันก็แค่ฝันนะยาย อย่าคิดมากเลย....โบราณบอกไว้ว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดีนะ" อลิซต้าเอ่ยแซวผู้เป็นยายแล้วขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปทันที

แต่ตอนที่เธอกำลังไปส่งอาหารกับมีรถบรรทุกเสียหลักพุ่งมาชน

"เจ็บ...เจ็บจัง ฮึก!ฉันกำลังจะตายแล้วงั้นหรอ ขอโทษนะจ๊ะยายจ๋า"

แล้วทุกอย่างก็ดับมืดไป

"นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย โรงพยาบาลงั้นหรอ" อลิซต้าลืมตาขึ้นมาในห้องสีขาว

: ที่นี่คงจะไม่ใช่โรงพยาบาลหรอก 

ระหว่างที่เธอกำลังมองไปรอบๆ ก็มีเสียงชายปริศนาพูดขึ้นจากด้านหลังของเธอ อลิซต้าหันมาเห็นผู้ชายรูปหล่อแต่งชุดสีขาว

"คุณเป็นใครคะแล้วถ้าที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาลแล้วฉันอยู่ที่ไหน" 

ท่านเทพ : คำถามเดิมๆ ที่นี่ที่ไหน คุณเป็นใคร และข้าต้องตอบเจ้าว่า ที่นี่คือโลกหลังความตาย 

"ฉัน...ฉันตายแล้วหรอ!!" อลิซต้าตกใจเมื่อได้รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน

ท่านเทพ : ใช่ เจ้าตายแล้วเด็กน้อย และข้าคือเทพผู้นำทางวิญญาณ ข้าจะให้เจ้าไปเกิดใหม่ในโลกนิยายที่เจ้าชอบ มันชื่อว่าอะไรนะ?? harry potter ใช่ๆ

"ไปเกิดใหม่ในโลกนิยายได้ด้วยหรอคะ?" อลิซต้าไม่รู้ว่าต้องดีใจหรือเสียใจดีเมื่อรู้ว่าตนเองนั้นตายไปแล้ว แต่ว่าจะได้ไปเกิดใหม่ในนวนิยายที่ตนชอบ

ท่านเทพ : ใช่ 

  "งั้นขอไปเกิดใหม่ค่ะ แต่เดี๋ยวนะคะ?  ทำไมคุณดูใจดีแบบนี้ล่ะค่ะ ไม่ใช่ว่าต้องตรวจสอบก่อนหรอว่าฉันเคยทำสิ่งที่ไม่ดีมาก่อนหรือเปล่า?" อลิซต้าสงสัย มันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ

"แบบว่าทำดีขึ้นสวรรค์ทำชั่วลงนรกอะไรประมาณนี้นะคะ"

ท่านเทพ : ....!!!

ท่านเทพ : คือว่า...ข้าสารภาพตามตรงที่จริง เจ้ายังไม่ถึงเวลาที่จะต้องตายแต่....เกิดความผิดพลาดนิดหน่อย 

อลิซต้า : ......🤨😒

ท่านเทพ : อย่ามองข้าแบบนั้นเลยข้ารู้ว่าข้าทำผิดแต่ถ้าจะให้เจ้ากลับไปตอนนี้ก็ไม่น่าได้แล้ว เจ้าคงไม่อยากเห็นสภาพตัวเองหรอก มันออกจะ...แย่ แล้วอีกอย่างนะ ศาสนาต่างๆที่มนุษย์นับถือ บอกพวกเจ้าว่าหลังจากตายไปแล้วจะได้เจอกับนรกหรือสวรรค์อย่างใดอย่างหนึ่ง แต่พวกข้าอยากจะบอกว่า มันไม่มีหรอกนะ การพิพากษาครั้งสุดท้ายนำไปสู่การลงโทษชั่วกับชั่วกันหรือการให้รางวัลชั่วกลับกาละปาวสาน

ท่านเทพ : ความตายไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวแต่อย่างใดเลย เพราะสิ่งที่พวกเจ้าเรียกว่าความตายน่ะมันคือการเกิดใหม่ เพื่อไปสู่โลกแห่งความเป็นจริงที่ยิ่งใหญ่กว่า เพราะโลกที่พวกเจ้าจะไปเกิดคือการเกิดในโลกแห่งความเป็นจริงในกายภาพ จะมีความสุข ความเจ็บปวดและทุกข์ทรมาน  เพราะงั้นการเกิดใหม่คือการชดใช้กรรมนั่นเอง

"โลกที่ฉันกำลังจะไปเกิด ก็คือนรกหรือสวรรค์ สินะคะ" เรื่องราวที่ได้ฟังนั้นดูแตกต่างกับสิ่งที่เธอรู้มาก

ท่านเทพ : คงจะเป็นเช่นนั้น

"งั้นฉันคงไม่มีทางเลือกมากนักหรอก ไปเกิดใหม่ก็ได้ แต่คุณควรจะ.....ให้พรหนูสักหน่อยนะคะ ไหนๆคุณก็เป็นคนทำให้หนูตาย" มาถึงขั้นนี้แล้ว อลิซต้าคิดว่าควรจะต่อรองสักหน่อย

ท่านเทพ: เจ้าเล่ห์จริงๆเลย แต่ก็ช่างเถอะข้าผิดเอง ที่ที่เจ้าจะไปเกิดยังไงมันก็เป็นโลกเวทมนต์ โลกเวทมนต์อะไรก็เกิดขึ้นได้ ข้าจะให้พรเจ้าแล้วกัน แค่ 3 ข้อพอนะ 

"ขอบคุณค่ะ~"

ท่านเทพ: รีบ ขอ ได้แล้ว

ครั้งแรกเลยที่ได้ลองแต่งนิยาย ถ้าไม่ดียังไงขอโทษด้วยนะค่ะ

แต่ถ้าชอบ ก็ฝากกดติดตาม กดหัวใจ❤️ หรือคอมเม้นต์เพื่อเป็นกำลังใจด้วยน้าาา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***