เวททูตมหาพ่อลูก ซีซั่น 1 ตอนที่ 17

...

*//ฉันกำลังจัดวางเรียงหนังสือเล่มใหม่ที่ฉันไปซื้อมาใส่ในชั้นวางอย่างเรียบร้อย//*

"เอาล่ะ..."

"และ..."

"เสร็จ!"*//วางหนังสือเล่นสุดท้ายบนชั้นวางหนังสือ//*

"เฮ้อ...หนังสือ 100 เล่มนี้ก็น้อยไปเหมือนกันนะ..แต่กว่าจะวางได้แต่ละเล่มนี้มันก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี้ย!"*//เช็ดเหงื่อด้วยผ้าเช็ดหน้า//*

*//จู่ๆ ก็มีเสียงกริ่งมาจากที่ด้านนอกปราสาทของฉัน//*

Kim king hell: "ผมเปิดเอง! ผมเปิดเอง!"*//วิ่งไปเปิดประตูปราสาท//*

*//และคนที่มากดกริ่งก็คือ แนปปี้ //*

Kim king hell: "ใครเนี้ย?"

แนปปี้: "ผมชื่อว่า-"

Kim king hell: "พ่อ! มีเด็กหลงทางอ่ะ! มาช่วยที"

แนปปี้: "👁️_'"

แนปปี้: "ผมไม่ใช่เด็กนะ! ผมอายุ 998 ปี!"

Kim king hell: "🌘🌘"

"แนปปี้หรอ?"*//เดินมา//*

Kim king hell: "มีเด็กหลงพ่อ..."

แนปปี้: "...>:(💢"

"เขาไม่ใช่เด็กลูกแค่แคระกว่าพ่อนิดหน่อย"

แนปปี้: "... :_0"

...

...

"แนปปี้..ว่าแต่..นายมาที่นี้ทำไมหรอ?..นายรู้ที่อยู่ปราสาทของฉันได้ยังไง?"

แนปปี้: "โอ้! เอ่อ...ผมเคยแอบดูคุณเพื่อที่จะรู้ว่าปราสาทของคุณอยู่ที่ไหนนะครับ อะฮ่า~ ŬvŬ'"

Kim king hell: "ห๊ะ?! นี้แกแอบมาดูตอนที่ฉันอ่านหนังสือโป้อยู่หรอ?!"

"💀..."

แนปปี้: "มะ-ไม่ใช่นะครับ-! ผม- โอ้ยย! โอ้ยย!"*//โดน King ใช้รองเท้าแตะตีหัวแนปปี้//*

แนปปี้: "โอ้ย! โอ้ย!"

"พอเถอะลูก! หยุดเถอะ..อย่าไปตีเขาเลย.."*//จับมือ King ไม่ให้ตี//*

Kim king hell: ">:<"

"แนปปี้..นายมีอะไรกันแน่?"

"King..กลับเข้าห้องไป"

Kim king hell: "ครับ~ :<"*//เดินเข้าห้องตัวเองไป//*

แนปปี้: "...ผมอยากชวนคุณไปที่สวรรค์ครับ!"

"..."

*ในใจ\= เวรล่ะ...ถ้าไป..เราคงจะเจอรินแน่ๆ...แต่ก็ช่างเถอะ..อย่าคิดมากเลย..*

"ก็ได้"

แนปปี้: "เย้! ไปกันเลยครับ!"*//กางปีกและบิน//*

"อืมๆ"*//ฉันบินขึ้นไปบนท้องฟ้ากับแนนปี้และพวกเราก็ไปยังสวรรค์//*

!!ที่ประตูสวรรค์!!

*//และก็มี Powers 2 คนมาเปิดประตูสวรรค์ให้กับพวกเรา//*

แนปปี้: "ดูสิ! คุณ Thrones! "

"ใช่ๆ...ฉันรู้..."*//ฉันเดินไปคู่กับแนปปี้//*

*//และเขาก็พาฉันเดินไปทั่วในตัวเมือง//*

*//แนปปี้ตื่นเต้นเหมือนไม่เคยอยู่สวรรค์มาก่อน..แต่เขาก็เป็นยศเดียวกันกับพวก Powers ...แต่ไม่รู้ว่าเขาเป็นได้อย่างไร...เพราะเขาค่อนข้างที่จะ..ตัวเตี้ยและบอบบางมาก...//*

แนปปี้: "รอผมอยู่ตรงนี้ก่อนนะครับ! เดี๋ยวผมไปซื้อไอศกรีมก่อนนะครับ!"*//ยิ้ม//*

"อืมๆ"

*//แนปปี้จากไปและเขาก็ไปซื้อไอศกรีม//*

*((ผ่านไป 5 นาที))*

*//ฉันยืนรอเฉยๆมาเป็นเวลา 5 นาที แล้วแต่ก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิม//*

*//แต่จู่ๆ ก็มีผู้หญิงกับผู้ชายเดินมาหาฉันทั้ง 2 คน//*

???(ญ): "สวัสดีจ๊ะ!"

"เอ่อ..สวัสดี? มีอะไรหรอ?"

*//พวกเขาเป็นทูตสวรรค์ที่น่าเหลือเชื่อมาก.. ผู้หญิงงามมาก ส่วนผู้ชายก็หล่อเช่นกัน ฉันสงสัยว่าพวกเขาเป็นแฟนกันหรือเปล่านะ?🤔//*

???(ช): "แล้ว~ คุณมายืนทำไมกลางใจกลางเมืองแบบนี้ล่ะครับ?"

"เอ่อ...แค่รอเพื่อนไปซื้อไอศกรีมน่ะ!"

???(ญ): "โอ้! โอเค!"

???(ญ): "โอ้ใช่! พวกเรามาแนะนำตัวกันดีกว่านะ!"

???(ช): "ใช่ๆ"

...

???(ญ): "ฉันมีนามว่า 'อกาธา เซบีญ่า!' จะเรียกฉันว่า 'มาย่า' ก็ได้นะ 😊"

???(ช): "ส่วนผมมีนามว่า 'อาบาฮ่า วาเลนไทน์' นะครับ..เรียกผมว่า 'ชาเล็น' หรือ 'วาเลน' ก็ได่นะครับ -3-'"

"อืม..โอเค.."

"ว่าแต่..ชาเล็น? ทำไมตาของนายมันออกจากใบหน้าของตาล่ะ? และมันอยู่ด้านข้างใบหน้าของนาย และแถมนายมีดวงตาที่ใหญ่โตมากเลย.."

ชาเล็น: "..."

ชาเล็น: "บูบี้ผม.."

*//มาย่ากลั้นขำ//*

ชาเล็น: "แถมมาย่าก็เคยพูดแบบนี้กับผมตอนรู้จักกันใหม่ๆ 😑"

"..."

ชาเล็น: "ว่าแต่..แล้วคุณล่ะ?"

"โอ้! ฉันมีชื่อว่า...เอ่อ..เรียกฉันว่าซาลาเปาก็ได้..ไม่ก็โมจิ.."

มาย่า: "แล้วชื่อจริงของคุณล่ะ?!"

"..."

ชาเล็น: "..บางทีทูตสวรรค์ตนนี้อาจจะไม่อยากเปิดเผยตัวตนก็ได้นะมาย่า อย่าหยาบคายเลย"

มาย่า: "อืมๆ ก็ได้"

"..."

ชาเล็น: "พวกฉันขอตัวไปก่อนนะ โมจิ!"

มาย่า: "อืมๆ ใช่ๆ!"

"โอเค..บายบ่ายนะ..."

*//แนปปี้กลับมาพร้อมกับไอศกรีมที่ละลายแล้ว 2 โคน//*

แนปปี้: "ขอโทษทีนะครับ คุณ Thrones!🤧😓"

แนปปี้: "แดดมันร้อนมากเลย!...คิวก็เยอะ!🥵"*//พูดด้วยเสียงที่หอบ//*

"..."

"ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร.."

แนปปี้: "ขอโทษด้วยนะครับที่ให้รอ! และ..ไอศกรีมละลายหมดแล้ว :("

"แล้วทำไมนายไม่กินมันก่อนที่จะละลายล่ะ?"

แนปปี้: "ก็ผมอยากกินมันพร้อมกับคุณนิ! แต่ก็..วิ่งมาไม่ทัน.."*//เหนื่อย//*

"ไม่เป็นไรหรอก.."

"ฉันไม่ได้ว่าอะไรนายนิ"

แนปปี้: "โอ้ใช่!"

"หืม?"

"อะไรหรอ?"

แนปปี้: "เมื่อกี้! คุณได้คุยกับหัวหน้ากองบัญชาการกองทัพที่สูงที่สุดของ Powers ใช่ไหมครับ?!"

"เอ่อ..ใครหรอ?"

แนปปี้: "ก็ผู้ชายที่คุณคุยด้วยกับเขานิครับ!"

*ในใจ\=วาเลนสินะ...*

"โอ้ใช่..คุณ..วาเลนไทน์หรอ?"

แนปปี้: "ใช่แล้วครับ! เขาเป็นนายยศและทูตสวรรค์ทุกคนต่างเคารพเขา! และเขาก็ได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าของนายกองแล้ว!!"

"อืมๆ.."

*ในใจ\= เชิดดด~ ฉันเป็นถึงเจ้าหญิง/ชาย ยังไม่พูดเลย~😑😆*

ริน: "ไอ้น้องเล็ก! มึงไปยืนข้างอีดอกทองนี้ทำไม?!"

แนปปี้: "ห๊ะ?! ทำไมพี่ไปว่าเขาแบบนั้นล่ะครับ?! พี่!"

"โอ้~..เ*ี้ยล่ะ"

แนปปี้: "เอ้?! คุณเป็นทูตสวรรค์แต่ทำไมถึงพูดคำหยาบคายได้ล่ะ? แต่ช่างเถอะ..เขาคงได้บาปไปอีก.."

//ฉันเป็นเจ้าหญิง/ชายแห่งสวรรค์และนรก ถ้าฉันพูดคำหยาบเมื่อไหร่ก็จะไม่เป็นบาปอะไร และแถมทำให้พ่อของฉัน Satan Of Evil in HELL ภูมิใจในตัวของฉันด้วยที่ทำชั่ว//

ริน: "ออกมา!"

แนปปี้: "..."

ริน: "เดี๋ยวพี่จัดการมันเอง!!"*//เดินเข้ามาหาฉันและตบหน้าฉันอย่างรุนแรงมากจนเลือดกำเดาของฉันไหลออกมา//*

*//ทูตสวรรค์ที่เดินผ่านไปมาสังเกตเห็นและเข้ามาล้อมดู//*

แนปปี้: "พี่!!"*//ตกใจ//*

จบ🩸👼🏼

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***