

พ่อเป็นทูตสวรรค์แต่ลูกๆเป็นปีศาจ

 

เวททูตมหาพ่อลูก ซีซั่น 1 ตอนที่ 4

...

*//ในห้องฉัน//*

"เฮ้อ..."

"เอาล่ะลูก"

"ได้เวลาเข้านอนแล้ว มันมืดดึกแล้วและพ่อก็เลิกอ่านหนังสือแล้วเพราะมันเกิน 21:00 แล้ว"

"ไป.."

"ไปเข้านอนได้แล้วนะลูกๆ ฝันดีล่ะ"*//ห่มผ้าและดับตะเกียง//*

Simon of Hell: "ครับพ่อ ฝันดีนะครับพ่อ"*//ออกจากห้องฉันและเดินไปเข้าห้องตนเอง//*

Kim king hell: "ครับพ่อ"*//อุ้มนกแก้วไปที่ห้องนกแก้วและปล่อยไปและเดินกลับเข้าห้องตนเอง//*

"เฮ้อออ...ประตูก็ไม่ปิดให้.."*//ใช้เวทมนตร์ปิดประตู//*

*//ในเวลา 22:34 นาที//*

*//ฉันกำลังหลับอยู่ในห้องของตนเอง//*

*//จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงอะไรซักอย่างเหมือนเสียงขนมที่ถูกเคี้ยวมาอย่างกรอบๆมาจากห้อง Kim king hell//*

"?!"

"นั้นมันเสียงอะไร"*//จุดตะเกียงและหยิบตะเกียงไปด้วย//*

*//เดินไปที่ห้อง Kim king hell//*

ลูก..ลูกชายพ่อ...นั้นมันเสียงอะไร?..เสียงเหมือนกระดูกพ่อตอนตกมาจากสวรรค์เลย..."*//เปิดประตูเข้าไปดูและเห็นว่า..//*

*//พบว่าเจอ Kim king hell กับ Simon of Hell และนกแก้วกำลังนั่งปาร์ตี้กินขนมกันอยู่อย่างสนุกสนานและเมามันส์//*

"โอ้ยยยยย!!"

"กินอะไรกันเนี่ย?!"

"มันใช่เวลาไหม!!~ >∆<"

Kim king hell: "ใช่ครับ"

>∆<\=🌘_🌘...

T∆T

*//ร้องไห้ :_3//*

T∆T

Simon of Hell: "พี่ทำพ่อร้องไห้ทำไม :c"

Kim king hell: "ซิ..ขอโทษครับพ่อ"

"ไม่เป็นไรหรอกลูก :_3"

"เอาล่ะ ถ้าจะปาร์ตี้ ปาร์ตี้กันได้แต่..อย่าเสียงดังและออกไปเล่นอะไรข้างนอกนะ"*//กลับเข้าไปในห้องตนเอง//*

*//ในเวลา 00:06 นาที//*

"โอ้ยยยยย"*//เอาหมอนปิดที่หู//*

"อะไรของลูกกูว่ะเนี้ย!!"*//เอาหัวมุดเข้าไปในหมอน//*

*//ในห้องลูกชาย #1//*

*//ไฟ LED ทั้งห้อง และมีรถสายไหม และคอมพิวเตอร์//*

Kim king hell: "วูหู่!!!! ได้เงินมาอีกแล้วโวยยย!!"*//เต้นฉลอง//*

Simon of Hell: "กินสายไหมไหม?"*//กินสายไหมอย่างอร่อย//*

*//นกแก้ววิ่งไปมาในห้อง//

*//เวลา 06:00 ตรง//*

...

*//ฉันหัวฟูมากและคอบตาดำมากและซึมมาก//*

"โอ้ยยย...!!"*//ปาหมอนลงกับพื้นและลุกขึ้นและลงไปที่ชั้นล่าง//*

*//ไปอาบน้ำ//*

*//พวกเองทุกคนลงมาที่ชั้นล่างและออกไปเล่นที่ข้างนอก//*

...

"แม่งเอ่ย...ทำไมพวกมันมีแรงเล่นเยอะกันจังเลยว่ะ..."*//อาบน้ำและสระผมต่อไป//*

*//ผ่านไป 5 นาที อาบน้ำเสร็จและก็เดินออกมาใส่เสื้อผ้าที่ห้องใส่เสื้อผ้า//*

"ฉันไม่เคยแปลงเป็นเพศหญิงเลยนอกจากไปข้างนอกเพียงคนเดียว.."*//แต่งตัวเสร็จ//*

"เฮ้อ..โทรหาฮาเดสหน่อยล่ะกันนะ...มันน่าเบื่อแปลกๆ.."*//ไปเอาโทรศัพท์มีสายและกดเบอร์ของฮาเดส//*

"ทำไมฉันต้องโทรหาเขาด้วยเนี้ย..แต่ก็ช่างเถอะ..โทรก็แค่...แก้เหงาไปแบบนั้นแหละ..."

*//ฮาเดสรับสาย//*

ฮาเดส: "ฮัลโหล?~😏"

"เอ่ออออ...ไงฮาเดส..ที่ฉันโทรมาหานายเพราะว่า......ฉันแค่เหงานิดหน่อยก็เท่านั้นเอง..."

ฮาเดส: "อ๋อ~😏"

ฮาเดส: "น่ารักจังเลย~😏 โทรหาฉันเนี้ย~~😏"*//ทำเสียงเจ้าเล่ห์และยั่วมาก//*

"ฮาเดส..ฉัน...อยาก...กอดนาย...เพราะว่าฉันชอบกอดแหละ..แต่มันเหงามาก..จนฉันรู้สึกอยากจะกอดใครซักคน..ตามจริงฉันอยากกอดลูกชายของฉันแต่...พวกเขาออกไปข้างนอก"

"และฉันก็อยู่เพียงตัวคนเดียวมาโดยตลอด...แต่พอมันนานและเริ่มรู้ตัวก็เป็นแบบนี้..เศร้ามาก...ฉัน..รู้สึก..เสียใจนะฮาเดส!..."*//ร้องไห้//*

ฮาเดส: "โอ๋ๆ นะที่รัก~😏 คุณน่ารักเสมอ..คุณอย่าลืมสิว่า..."*//เอาปากเข้าไปใกล้กับโทรศัพท์มีสายและพูดว่า//*

ฮาเดส: "คุณมีผัวในอนาคตของคุณอยู่~😏♥️"

*//ฉันหน้าแดง//*

"เออๆ..มันใช่เรื่องเดียวกันไหมเนี้ย.."*//หยุดร้องไห้แต่ยังคงสะอื้นนิดหน่อย//*

"ฮาเดส...พวกเราออกไป..เที่ยวด้วยกันไหม? หรือไป..เดตกันดี?

ฮาเดส: "ฮะ!😏 แกคงจะหลงเสน่ห์ของฉันแล้วซินะ~😏✨♥️"

"เอ่อออ...ก็นิดหน่อย..."

"ฮาเดส...ฉันคงต้องวางสายของนายก่อนนะ...ไว้เจอกันล่ะ..✨"

ฮาเดส: "ครับ~~😏♥️"

"เฮ้อ...ไปนั่งอ่านหนังสือในห้องสมุดมินิของตนเองดีกว่า..."*//เดินไปที่ห้องสมุดมินิของตนเอง//*

จบแล้ว👁️✨♥️