ณ.โรงอาหารคณะวิศวกรรมศาสตร์
12:39 น.
'ป้าคะ หนูเอาก๋วยเตี๋ยวเส้นหมี่เหลืองหนึ่งค่ะ' เมื่อขนมปังเดินเข้ามาในโรงอาหารแล้วเธอก็ไม่รอช้ารีบตรงเข้าไปสั่งอาหารยังร้านที่เธออยากกินทันที 'จ้า ไปนั่งรอเลยนังหนู คิวเยอะหน่อยนะ'
'ค่ะ' ขนมปังว่าก่อนจะส่งยิ้มบางๆให้ป้าคนขายก่อนจะเดินหาโต๊ะเพื่อนั่งรอก๋วยเตี๋ยว แต่โต๊ะดันมีแต่คนแล้วก็คนเต็มทุกโต๊ะเลย 'เห้ย~~' ขนมปังถอนหายใจเมื่อหาโต๊ะนั่งไม่ได้
'อ้าวน้องเตี้ย'
ทุกคนคงจะไม่ต้องเดาหรอกค่ะว่าคนที่เรียกยัยตัวเล็กของเราคือใคร เพราะมันก็มีอยู่คนเดียวที่เรียกแบบนี้ ขนมปังหันควับไปพร้อมเอ่ยปากจะสวนไอ้คนปากหมาไปแต่ต้องชะงัก
'ไม่ด่าพี่แล้วหรอครับน้องเตี้ย 5555+' เจย์ว่าพร้อมหัวเราะชอบใจใหญ่
'เป็นไรยัยตัวเล็ก' เป็นฟ้าครามที่เอ่ยถามขนมปังที่อยู่ๆก็ทำหน้าเศร้าใจขึ้นมาพร้อมจ้องมองอะไรก็ไม่รู้อยู่ได้
'ไอ้รัน..' ดรีมเอ่ยขึ้นเบาๆเมื่อเห็นเพื่อนสนิทกำลังเดินตรงเข้ามาทางที่พวกเขาอยู่พอดี แต่มันกลับไม่ได้เดินมาคนเดียวเนี่ยสิ
'ไอ้รันมากับสาวที่ไหนวะ?' เจฟพูดขึ้น
'น่าจะเป็นน้องฟ้าใสคณะนิเทศวะ' เจย์ว่า พร้อมเหลือบมองยัยตัวเตี้ยที่ยืนแข็งทื่อเหมือนโดนแช่แข็งอยู่
'แล้วมันไปคุยอะไรกับสาวนิเทศวะ' เจฟถามขึ้นด้วยความสงสัย
'ไม่แน่ ไอ้รันอาจจะเปลี่ยนสเป๊คที่ชอบแล้วก็ได้' เจย์เอ่ยขึ้น แต่การพูดของเขากลับทำให้ขนมปังที่ยืนแข็งทื่อพร้อมจ้องมองไปที่รันเวย์และสาวคณะนิเทศอย่างไม่วางตาถึงกับแอบเสียใจไม่น้อยกับสิ่งที่เจย์เอ่ย
ตุบ!
'โอ้ย! สัสดรีม ตบกูทำไมวะ' เจย์ร้องขึ้นเสียงดังเพราะอยู่ๆไอ้เพื่อนสนิทของเขาอย่างดรีมก็ตบหัวเขาอีกแล้ว 'ใครบอกให้มึงพูดแซะคนอื่นไอ้ห่า' ตัวดรีมนั้นไม่พูดป่าวพร้อมยกมือตบหัวเพื่อนสนิทอย่างเจย์ไปอีกหนึ่งรอบ ดัง ตุบ! 'โอ้ยวเจ็บไอ้สัส~'
'อย่าไปสนใจคำพูดไอ้เชี่ยเจย์เลยนะน้องขนมปัง' ดรีมเอ่ยขึ้น
'ไม่มีอะไรหรอกตัวเล็ก ไอ้รันมันรักเธอจะตาย ไม่มีวันนอกใจหรอก เชื่อพี่' ฟ้าครามเอ่ยเสริม
'ค่ะ..หนูขอตัวก่อนนะ' ขนมปังพูดจบก็เดินออกไป
ในใจของขนมปังตอนนี้มันรู้สึกเจ็บแบบจี๊ดๆแบบแปลกๆ เธองอนเขา เขาก็ไม่สนใจ เธอละอยากจะร้องไห้เป็นภาษาอังกฤษจริงๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 11
Comments