วันที่ 2 ว้าวุ่นแบบวุ้นเส้นเลย(1)

 เข้าสู่วันที่ 2 ขอผมอธิบายกิจกรรมต่างๆสักประเดี๋ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวันก่อนและขอแนะนำตัวใหม่อีกครั้ง ผม บิว อายุ 79 ปี น่าจะหมดลมหายใจไปที่โรงพยาบาลหลังจากคุยกับเหลน แล้วได้เกิดใหม่มาอยู่ในร่างชายคนนึงที่ชื่อบิวเหมือนกัน กำลังเดินทางเข้าสู่เกาะสวรรค์ วันแรกที่ผมเข้าสู่เกาะสวรรค์นั้นเป็นวันอังคาร ที่ 1 ของเดือนฤดูร้อนพอดีเลย จากนั้นได้เจอกับคุณเทศมนตรี เขาพาผมเยี่ยมชมในเมืองนี้เล็กๆน้อยๆก่อนพามาสู่บ้านหลังใหม่ที่.....โทรมก็โทรมแหละ แต่พออยู่ได้ จูดี้กับไบรอันเป็นคนสร้างไว้ให้รอต้อนรับผมเลย เทศมนตรีก็พูดอะไรนิดๆหน่อยๆเกี่ยวกับที่ไร่ก่อนจะแยกย้ายกันไป

 ส่วนผมในเวลาว่างวันนั้นเองก็....จู่ๆรู้สึกหมดแรงแปลกๆ เลยรีบเก็บข้าวของเข้าบ้านปิดประตูล็อคแล้วนอนบนเตียงแบบหมดสภาพในทันทีเลย ไม่ได้ทำอะไรต่อเลยสักกะอย่าง

 บิว : หาว...เผลอหลับนานเอาเรื่องแหะ...เกือบจะ 9 โมงแล้ว

 เวลานี้ถือว่าตื่นสายสุดๆเลย ผมลุกขึ้นด้วยความงัวเงียออกจากเตียงแข็งๆเพื่อไปจัดการกิจวัตรประจำวัน อาบน้ำล้างตัว แต่ก็มีปัญหาเกิดขึ้นระหว่างอาบน้ำนั้นเอง

 บิว : .......น้ำไม่ไหล

 ผมถอดเสื้อผ้าอะไรเรียบร้อยและเปิดฝักบัวอาบน้ำ แต่สิ่งที่ออกมานั้นคือความว่างเปล่าและเงียบกริบจากฝักบัว ไม่มีน้ำออกมาสักหยด ผมจึงจำใจแค่ใส่กางเกงตัวเดียวเดินออกมาจากบ้าน ยังดีนะที่ข้างบ้านทางขวาไม่ไกลนักแระมาณ 50 เมตรมีแม่น้ำลำธารอยู่แต่ประเด็นต่อไปคือ....จะให้ยกถังเบอเร่อไปกลับก็น่าจะหลังหักกันพอดี ผมเลยจำใจนั่งคิดหาวิธีในการขนย้ายถังน้ำไปมาอย่างรวดเร็วและไม่ลำบากมาก

 บิว : ไปตึกหลักเลยดีไหมนะ...ไม่สิ ไม่ดี ปัญหาแค่นี้เอง แต่เราจะทำยังไง...

 บิว : อ่ะ จริงด้วย บ้านหลังนี้คือบ้านหลังเดียวกับในเกม ถ้างั้นเราก็น่าจะทำแบบนี้ได้

 ผมนึกแบบลมๆแล้งๆขึ้นมาได้เพราะที่นี้เองมันคือเกมที่ผมเคยเล่นเมื่อ 60 ปีก่อน เลยลองคิดดูว่าถ้าเราทำแบบในเกมนั้นจะได้รึเปล่า ผมทำการเผ่เพ่งสมาธิลองจินตนาการหรือวิธีต่างๆในจิตใจที่พอคิดได้ให้เหมือนกับมีหน้าต่างเกมลอยมาอยู่ตรงหน้าคือ....

 บิว : ไม่มี-่าอะไรเลยเว้ย

 ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาสักกะอย่าง จึงโยนความคิดโง่ๆทิ้งไปพร้อมกับสมองแบกถังน้ำไปตักน้ำตรงแม่น้ำลำธารนี้แหละ อาจลำบากนิดหน่อยแต่ก็เพื่อการอาบน้ำของเช้าที่สดใส

 บิว :แล้วที่นี่...เราจะตัดน้ำใส่ถังไงหว่า

 ปัญหาต่อมาคือการตัดน้ำใส่ถัง ที่บ้านก็ไม่มีกาละมังอะไรซะด้วยสิ จะใช้มือคงทั้งวันแหงๆเลย ถ้าใช้อีกวิธีคือเอาถังจุ่มลงไปในน้ำเลยก็ไม่ไหว กระแสน้ำในลำธารก็เชี่ยวเอามากๆ

 บิว : เอาไงดีๆๆ

 แต่แล้วระหว่างนั้นเองที่ผมกำลังครุ่นคิดวิธีตักเอาน้ำขึ้นมาใส่ถัง ผมก็รู้สึกหนักๆที่มือขวาจนต้องก้มหน้าลงไปมองแล้วเห็นว่ามีฝักบัวรดน้ำอยู่ในมือ

 ไอเทม Lv.1 ฝักบัวรดน้ำ ปริมาณน้ำ 100/100

 บิว : เอ๋???

 จู่ๆก็มีหน้าต่างปรากฏออกมาตรงหน้าของผมเฉยเลยทั้งที่ก่อนหน้านั้นพยายามคิดจินตนาการแบบหลุดโลกแทบตาย ไม่มีอะไรออกมาสักนิด แต่เอาเหอะ ผมทำการลองรดน้ำจากฝักบัวลงใส่ถังดู ซึ่งสิ่งที่ออกมาต่อคือ..

 ฝักบัวรดน้ำ ปริมาณน้ำ 0/100

 ถังไม้ขนาดกลาง ปริมาณน้ำ 10/50

 ผมเกิดคำถามอยู่ภายในใจว่านี้ระบบมันเป็นยังไง น้ำในฝักบัว 100 แต่ไหนถึงเติมในถังได้แค่ 10 เอง อาจจะเป็น 1000 มิลลิลิตรในฝักบัวต่อ 1 ลิตรในถังมั้ง(สมมุติน่ะๆสมมุติ) ถึงจะเคยเล่นมา 60 ปีก่อนก็เถอะ แต่มันก็ไม่ได้เหมือนของเก่าซะทีเดียว สรุปเลยคือผมต้องตักน้ำขึ้นๆลงๆอีก 4 ครั้งจนเต็มถัง แล้วก็ปิดฝา

 บิว : เอาหล่ะ...ต่อไป แบกกลับ

 ผมย่อตัวลงนั่งยอง ใช้แขนหนาทั้งสองข้างโอบถังเอาไว้ จับแบบแน่นๆพร้อมเกร็งเกือบทั้งตัวก่อนออกแรงยก!!

 บิว : ย๊าาาาากกก! เฮ้ออออ.....แฮ่ก..แฮ่ก...!

 ถังน้ำไม่ขยับแม้แต่น้อย ผมนี้ไปยืนหอบพักหายใจก่อนสักหน่อย ออกแรงมากสุดแรงเหมือนพลังงานจะหมดยังไงยังงั้น

 ยูริ : บิว? มาทำอะไรตรงนี้หน่ะ?

 บิว : อะจ๊าก?!!

 ยูริ : กรี๊ดดด!!?

 ผมตกใจ คนทักก็ตกใจ แต่ล่ะคนไปยืนพักหายใจตั้งสติสักแป๊บหนึ่ง พอตั้งสติได้ผมก็หันมองคนๆนั้นที่มาทัก เป็นคุณหมอยูรินั้นเอง......เอ๊ะ คุณหมอมาเจอผมในสภาพใส่แค่กางเกงตัวเดียวกับถังน้ำอย่างงี้หาข้อแก้ต่างยังไงดีเพื่อไม่ให้เข้าใจผิดเป็นอย่าง แต่คงไม่มีใครเข้าใจผิดอะไรง่ายๆหรอก มั้ง

 บิว : อ..เออ.....ขอโทษนะครับที่เมื่อกี้ทำให้ตกใจ

 ยูริ : ฮะฮ่าฮ่าฮ่า ไม่เป็นไร ทางนี้ก็ต้องขอโทษด้วยที่จู่ๆทักใกล้ๆแบบนั้น และไม่ต้องสุภาพกันหรอกนะบิว เป็นกันเองดีกว่า

 บิว : อะอ่า โอเคครับ

 ยูริ : บอกว่าเป็นกันเองไง

 บิว : อ่ะ-

 ยูริ : เฮ้อ.....ช่างเถอะ นายเนี่ยก็ตลกแบบมึนๆดีนะ แล้วจะตอบได้รึยังว่ามาทำอะไรตรงนี้เหรอ? เอาน้ำจากลำธารไปทำอะไร?

 บิว : พอดีว่าน้ำที่บ้านผมไม่ไหลหน่ะ แฮะๆ จะให้ลงไปอาบน้ำในลำธารก็....

 ผมกล่าวถามคำถามด้วยน้ำเสียงแห้งๆพร้อมกับหันไปมองบ้านหลังหนึ่งที่อยู่ติดกับลำธารเลยแหละ เพราะแบบนี้ผมถึงไม่ลงอาบน้ำในลำธารให้จบๆไป ต้องแบกถังน้ำไปอาบที่บ้าน

 ยูริ : อ้อ งี้นี่เอง แต่อาบน้ำจากในลำธารไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่น่ะ- งั้นเอาแบบนี้ไหม?

 บิว : แบบไหนหรอครับ?

 ยูริ : อาบน้ำที่บ้านฉัน

 บิว : .............. (⁠・⁠_⁠・)

 คุณหมอยูริพูดออกมาพร้อมกับชี้ไปที่บ้านติดกับลำธาร ก็บ้านหลังนั้นแหละบ้านของคุณหมอเองเลย นี้ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ผมไม่อยากอาบน้ำตรงนี้

 ยูริ : ฮัลโหล บิว?

 บิว : ค-คะคือว-ว่า ผ-ผะผมขอผะผ่านด-ดีกว่า

 STAMINA +100

 ผมตอบอย่างตะกุกตะกักแล้วแบกยกถังน้ำขึ้นมาแบบดื้อๆด้วยอาการแก้มแดงขึ้นมาเล็กน้อย จู่ๆแรงกายแรงใจมันก็เพิ่มพูนขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ(หรือมีกันนะ)

 บิว : ขอตัวกลับก่อนนะครับ

 ยูริ : เดี๋- ไปซะล่ะ

 ไม่ทันได้ฟังคำตอบผมก็วิ่งแจ้นไปด้วยความเร็วพร้อมกับถังน้ำถังใหญ่นั้นเลย

 ยูริ : ยังพอจำกันได้...รึเปล่านะ?

 ยูริพูดกับตัวเองเบาๆพร้อมด้วยรอยยิ้มบางๆมองบิวที่วิ่งออกไปอย่างทะมัดทะแมงพร้อมกับถังน้ำใบใหญ่ของเขา พอบิวหายลับสายตา นางก็เดินไปยังคลีนิคที่ทำงานประจำของนางต่อ

 บิว : แฮ่ก.....แฮ่ก....แฮ่ก.......หนักชิบห-ยเลย...ไหนคนแก่ต้องมาแบกอะไรแบบนี้ด้วย-...เดี๋ยวสิ ตอนนี้เรากลับมาหนุ่ม

 ผมยืนใช้แขนยันเข่าทั้งสองข้าง ก้มหน้าลงหอบหายใจเหนื่อยเอาสุดๆพร้อมกับบ่นกับตัวเองอยู่หน้าบ้านร้ายๆ แต่ที่น่าแปลกกว่านั้นคือมีข้อมูลหน้าต่างสเตตัสขึ้นมาอยู่ตรงหน้า

 ∆ ข้อมูลพื้นฐาน

 ชื่อ : บิว

 อายุ : 25 ปี

 น้ำหนัก/ส่วนสูง : 75 กก./180 ซม.

 HP : 100/100

 STAMINA : 200/200

 ก่อนหน้านั้นมีการบวกเพิ่มของ STAMINA ปรากฏออกมาด้วย ตอนนี้ก็เท่ากับว่าพลังงานของผมเพิ่มมาอีก 100 แบบงงๆ มาได้ไงกัน แต่ช่างมันก่อน! เพราะตอนนี้จะได้อาบน้ำแล้ว!

 ไบรอัน : โย่ว บิว! ขอโทษที่ถือวิสาสะเข้าบ้านโดยพละการน่ะ มันจำเป็นต้องเร่งรีบทำให้เสร็จ น้ำที่บ้านใช้ได้ปกติแล้วนะ

 บิว : ................(ฟวย)

 ไบรอัน : แล้วนายไปไหนมาหล่ะนั้น? ถังน้ำเอามาทำอะไร? เตรียมปลูกพืชผลเหรอ?

 บิว : เปล่า ไม่มีอะไร แค่ไปออกกำลังกายเล่นๆโดยการแบกถังน้ำหน่ะครับ ขอไปอาบน้ำก่อนนะครับ

 ไบรอัน : ออกกำลังกายเวลานี้...? เอาเถอะ คนเราเวลาไม่เหมือนกันนิหน่า

 ผมไม่รอช้าเดินผ่านไบรอันไปเพื่อจะเข้าบ้านด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม ಠ⁠_⁠ಠ หน้าไม่ปลื้มแหละ

 ไบรอัน : เหะ???

 ไม่มีการพูดจาใดๆ ปิดประตูแล้วล็อคไปในทันที วันนี้ก็เท่ากับว่าเหนื่อยฟรีกับการแลกน้ำกลับมา เราทำไปเพื่ออะไร สงสัยหลังอาบน้ำเสร็จต้องหาประโยชน์จากถังน้ำนั้นแล้วล่ะ

[ จบตอนที่ 3(1) ]

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***