ทว่าสีหน้าของเยว่ชิงในยามนี้กลับฉายแววครุ่นคิด เธอกำลังนึกถึงแขกที่สวมหน้ากากลายพยัฆคนนั้นเยว่ชิงสงสัยมาตลอดว่าแขกผู้ทรงเกียรติของหอ วิหารโลหิตเป็นผู้ใด จนกระทั่งในวันนี้เห็นได้ชัดว่าคนผู้นั้นรู้ข้อมูลเกี่ยวกับองค์รัชทายาท และมีความต้องการที่จะกำจัดเขา ดูเหมือนว่าแขกท่านนี้จะต้องเป็นคนข้าง กายองค์รัชทายาทอย่างแน่นอนแต่จะเป็นใครกัน
ระหว่างที่เธอนิ่งเงียบ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของม้าจำนวน หนึ่งเคลื่อนมาทางนี้ เยว่ชิงใช้สมาธิจดจ่อที่เป้าหมาย รุ่นน้องที่เหลือก็สัมผัสได้แล้วเช่นกันมือข้างหนึ่งของพวกเขาเลื่อนไปจับกระบี่สีดำข้างกายอย่าง เงียบเชียบพร้อมกัน
เยว่ชิงกำชับแผนลงมือทั้งหมดแก่พวกเขาอย่างรวดเร็ว เสร็จแล้วเธอก็มุ่งหน้ากลับเข้าไปในส่วนลึกของป่าทางด้านหลัง บรรดาลูกน้องของเธอที่เห็นดังนั้น ต่างมีสีหน้างุนงง ทว่าไม่ ได้ถามไถ่อันใด
ผ่านไปไม่นานเยว่ชิงที่เข้ามาส่วนกลางของป่าก็ได้ยินเสียงต่อสู้ดังแว่วมาจากข้างนอก เสียงกระบี่กระทบกันและเสียงต่อสู้ของไอพลังวิญญาณนั้น ทำให้ใจของเธอเต้นแรง
ครู่ใหญ่เธอก็สัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวตรงมาทิศทางที่เธออยู่ ทันใดริมฝีปากก็ยกยิ้ม
ต้องเป็นเขาอย่างแน่นอนเธอรู้อยู่แล้วว่าทหารองครักษ์พวกนั้นต้องเปิดทาง ให้องค์รัชทายาทหลบหนีออกมา และเธอก็ได้จัดวางรูป แบบปิดล้อมเป็นสองทางเอาไว้แล้ว และมีเพียง ป่าดิบนี้เท่านั้นที่มีช่องโหว่ปล่อยให้เขาหลบหนีออกมาได้
ทันทีที่รู้สึกว่าเขาใกล้เข้ามา เยว่ชิงก็เผยตัวออกมาทำให้องค์รัชทายาทหนุดใีเท้าลงและจ้องมอง สตรีใน ชุดมือสังหารสีดำรัดรูป ผมของเธอถูกเกล้าขึ้นด้วยแพรเส้น สีแดง ใบหน้ามีผ้าบางปกปิดไว้ ทว่าดวงตาที่ดึงดูดเป็นเอกลักษณ์นั้น ทำให้เขาละสายตาไม่ได้
ทั้งคู่จ้องมองและยืนเผชิญหน้ากันตรงๆ บรรยากาศรอบข้างกดดันขึ้นเล็กน้อย แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของพลังวิญญาณในร่สงของทั้งสอง
เสียงกระจ่างใสดุจวารีพิสุทธิ์ที่กระเพื่อมร่ายรำบนกลีบบุผาดังขึ้นระหว่างคนทั้งสอง "องค์รัชทายาท..
" เสียงนุ่มลึกใสกังวาล แม้จะเป็นการ พบกันครั้งแรกทว่าในใจของรัขทายาทกลับรู้สึกคุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ได้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments