เด็กเสี่ย
ผมพาเมียเด็กที่ดูหน้าเศร้าผิดปกติ ไม่ร่าเริงสดชื่นเหมือนเมื่อก่อนลงมายังข้างล่าง เพราะแม่นมรายงานว่ามีคนมาขอพบผมซึ่งอ้างว่าเป็นคู่หมั้นคู่หมายของเธอ ผมไม่เคยมีคู่หมายกับใครยกเว้นหนูฝันเพียงคนเดียวที่จะให้เป็นว่าที่คู่หมั้นของผมได้เท่านั้น!
ขวัญใจกับน้องพราวกำลังนั่งรอพี่ชายอยู่ก็เห็นร่างชายหญิงเดินเข้ามาพอดี ขวัญใจเห็นหน้าหนูฝันของผมเข้าถึงกับเบิกตากว้างตกใจ ส่วนเมียเด็กนั้นที่ตกใจเช่นกันที่เจอพี่สาวตัวเองอยู่ที่นี้!
"ยัยฝัน!"
"พี่ขวัญใจ!"
สองสาวพี่น้องต่างตกใจกระทันหัน ไม่คาดคิดว่าจะเจอกันในสภาพที่สองสาวพี่น้องต่างก็รักพี่ชายคนเดียวกัน ซึ่งผมกับน้องรินก็งงๆว่ามันอะไรกันแน่!
"นี่พี่ขวัญใจรูจักเธอด้วยเหรอคะ" พราวหันไปถามรุ่นพี่อย่างแปลกใจ ผมเองก็หันไปจ้องมองตาเขม็งแก่หนูฟางว่าไปรู้จักอะไรกับผู้หญิงคนนั้น
เธอมีอะไรปิดบังผมอีก!!
"รู้จักดีเลยค่ะน้องพราว ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงของคุณภูผาจะเป็นยัยฝัน น้องสาวคนเดียวของพี่"
"ว่าไงนะ! คุณฝันเป็นน้องสาวของพี่ขวัญใจ" น้องสาวเสี่ยตกใจพร้อมๆกับผม ทำไมเธอไม่บอกว่ามีพี่สาวด้วย
"ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกัน เล่ามาให้เสี่ยฟังให้หมด" แอบเสียใจลึกๆที่ถูกหลอก แต่หนูฝันบอกผมว่าหนีออกจากบ้าน ไม่ได้บอกว่าเหตุผลอะไรกัน!
"เอ่อ คือหนู...หนูขอโทษจริงๆค่ะเสี่ย" หนูฝันยกมือไหว้ต่อหน้าชายคนรักอย่างรู้สึกผิดเต็มอก ผมรู้สึกเหมือนหัวใจบีบรัดอย่างรุนแรง
"ไม่น่าเชื่อว่าจะเจอตัวน้องสาวได้ง่ายดายอยู่ที่นี้ รู้ไหมว่าพ่อแม่และพี่เป็นห่วงเรามากแค่ไหน อย่าหนีจากกันไปเลย"
"ไม่ค่ะพี่ขวัญใจ ฝันจะไม่ยอมกลับไปถูกจับตะกร้าล้างน้ำให้ไปแต่งงานล้างหนี้กับนายพีระอะไรนั่นเด็ดขาด"
"แต่งงานล้างหนี้?!" ผมพอเข้าใจความรู้สึกของหนูฝันแล้วตอนนี้ว่าทำไมเธอถึงหนีออกมาจากบ้านเพราะครอบครัวเห็นแก่ตัวนี่เอง!
"แต่เธอต้องกลับบ้านไปพร้อมกับพี่ ไม่อย่างนั้นอาการของพ่อจะทรุดหนักลงเรื่อยๆ กลับบ้านกันไปกับพี่เถอะนะน้องฝัน
"เธอจะไปไหนกับใครไม่ได้ทั้งนั้นเพราะหนูฝันเป็นเมียของเสี่ย!" ผมจับมือบางเอาไว้กับตัว ถึงจะเป็นพี่สาวแต่ก็ไม่ควรฉุดกระชากลากถูน้องสาวอย่างนี้
"เสี่ย หนูไม่อยากกลับไปที่นั่นอีกแล้ว ช่วยหนูด้วย" เธอร้องไห้แอบหลบหลังคนตัวโตอย่างน่าสงสารจับใจ
"ขอโทษด้วยนะคะคุณภูผา แต่ขวัญใจจำเป็นต้องขอน้องสาวของมลคืนด้วย คุณคงไม่ใจร้ายใจดำพรากพี่น้องกันนะคะ" พี่สาวของเธอใช้น้ำเสียงอ่อนหวานทำให้ผมลำบากใจ
"เอ่อ คือ"
"นะคะพี่ภูผา ปล่อยให้พี่น้องเขาคุยกันเองดีกว่า เราไม่ต้องไปยุ่ง" พราวดึงแขนแกร่งของพี่ชายออกจากหนูฝัน ซึ่งผมยอมแต่โดยดี
"ขอโทษด้วยนะหนู" แต่เสี่ยจำเป็นต้องทำจริงๆ!
"เสี่ย ไม่ ฮือๆ"
"กลับบ้านเราน้องฝัน" พี่ขวัญใจได้โอกาสคว้าตัวร่างบางของน้องสาวเอาไว้กับตัวพร้อมบีบข้อมือแน่นไม่ให้ดิ้นหลุดหนีออกไปได้
"ไม่ ฝันไม่กลับ เสี่ยช่วยหนูด้วย" เธอหันไปขอความช่วยเหลือแก่ผม แต่ผมเลือกที่จะใจแข็งพลางเดินหันหลังกลับออกไป
"กลับบ้าน อย่าขัดขืน"
ขวัญใจแอบดีใจที่ได้เจอน้องสาวและดีใจเป็นสองเท่าที่จะได้กำจัดศัตรูหัวใจ เพราะยัยฝันต้องกลับไปแต่งงานกับพีระ!
.
.
.
Talk หนูฝัน
@คฤหาสน์
"ฮึก ฮือๆๆ" ร่างบางนั่งชันเข่าร้องไห้ฟูมฟายหลบอยู่ในห้องนอนของตัวเองหลังจากที่พี่มลพาฉันกลับเข้ามาบ้านแล้ว คุณพ่อคุณแม่ดีใจใหญ่ที่จะได้ล้างหนี้สักที
"เสี่ยใจร้าย ทำกับหนูได้ลงคอ หนูไม่อยากแต่งงานกับไอ้เลว ไอ้ชั่วนั่น ไอ้พีระ!"
ฉันนอนร้องไห้ขังตัวเองอยู่ในห้อง ไม่ยอมทานข้าวทานปลา เอาแต่เกลียดเสี่ยภูผาอยู่ในใจ ต่อไปนี้ฉันจะไม่เชื่อใจใครอีกแล้ว!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"ยัยฝัน ลุกขึ้นมากินข้าวได้แล้ว พ่อแม่อยากจะคุยกับน้อง" เสียงของพี่ขวัญใจเอ่ยดังขึ้นทำให้ฉันตื่นขึ้นมา
"ฝันไม่มีอะไรจะคุยกับพี่ขวัญใจและพ่อแม่ค่ะ"
"ยัยฝัน ทำไมมันดื้ออย่างนี้" ขวัญใจเปิดประตูห้องเข้ามาก็ลากตัวน้องสาวสุดแสนเศร้าเข้าไปแปลงโฉมในห้องน้ำ
"พี่ขวัญใจปล่อยฝันไปเถอะค่ะ ฝันไม่อยากอยู่ที่นี้ ฝันไม่อยากแต่งงาน"
"แต่งๆไปเถอะ เดี๋ยวคุณภูผาผัวแก พี่จะดูแลเขาให้อย่างดีเอง" ขวัญใจยิ้มย่ามใจ
"ฮือๆ"
_________
1 หนึ่งเดือนต่อมา
ฉันถูกพ่อแม่ ตระกร้าล้างน้ำเอาไว้อย่างดีและห้ามไม่ให้ออกไปไหน โดยเฉพาะโทรศัพท์ของฉันก็ถูกพี่ขวัญใจยึดเอาไว้ไม่ให้ติดต่อกับเสี่ยภูผา ไม่รู้ว่าเขาจะคิดถึงหนูบ้างไหม!
"ฮือๆ เสี่ยจะคิดถึง จะตามหาหนูไหม" ร่างบางในชุดเจ้าสาวนั่งเศร้าหน้าหม่น วันนี้เป็นวันที่ถูกบังคับแต่งงานกับไอ้พีระ
"หยุดร้องไห้ได้แล้วเดี๋ยวเจ้าสาวของพี่จะไม่สวยนะรู้ไหม"
"พี่ขวัญใจ ยกเลิกงานแต่งได้ไหมคะ ฝันไม่อยากแต่งงานกับคุณพีระ ฝันไม่ได้รักเขาแต่รักเสี่ยภูผา"
"พี่เข้าใจน้องนะ แต่ท่องเอาไว้ว่าแต่งงานเพื่อครอบครัวของเรา ฝันเป็นความหวังเดียวของพวกเราเลยนะ" ขวัญใจแอบยิ้มที่จะได้คุณภูผามาครอบครองเพราะน้องสาวจะได้แต่งงานกับผู้ชายคนอื่นแล้ว
"ค่ะ ฝันเข้าใจดีว่าต้องทำเพื่อครอบครัว ฝันพร้อมแล้วค่ะ" ฉันพอจะทำใจได้แล้วว่าอีเสี่ยคงไม่ตามหาหรอก แค่นี้ก็พิสูจน์ให้เห็นว่าเสี่ยไม่ได้รักฉันจริง!
"จริงเหรอน้องรัก พี่ดีใจที่สุดเลย ขอบคุณนะที่ยอมทำเพื่อครอบครัวของเรา" พี่ขวัญใจดีใจอย่างสุดซึ้งก่อนจะกอดร่างน้องสาวเอาไว้
"ไป เราไปกันเถอะ พิธีน่าจะพร้อมแล้ว" พี่เจ้าสาวจูงมือเจ้าสาวสุดสวย
ร่างเจ้าสาวแสนสวยกำลังเดินถือช่อดอกไม้ใหญ่ เดินตรงมาอย่างสง่างามแต่ใบหน้านั้นเศร้าหม่นหมอง เจ้าบ่าวสุดหล่ออย่างพีระตกตะลึงความสวยงามเจ้าสาวของเขา แต่ทันใดนั้นเอง!
พรึ่บ!
จู่ๆไฟในงานก็ดับ ฉันที่กำลังเดินช้าๆอยู่กลับหยุดชะงักเพราะมันมองไม่เห็น มือบางถูกมือใหญ่จับคว้าเอาไว้พร้อมฉุดกระชากวิ่งออกไปจากงานโดยฉันไม่ทันตั้งตัว
"ว้าย!"
สักพักไฟในงานก็เปิดสว่างตามปกติ แต่ที่ปกติก็คือเจ้าสาวในงานหายตัวไปแล้ว!!
"ปล่อยฉันนะไอ้บ้า!" ฉันถูกโจรไอ้บ้ากามลักพาตัวออกจากหน้างานพลางจะมองมัน แต่ถูกโป๊ะยาสลบไปพาตัวขึ้นไปรถตู้คันใหญ่!
"เธอต้องเจ็บกว่าที่กูเจ็บ หนูฝัน!"
.
.
.
พราวได้ยินข่าวการลักพาตัวไปของเจ้าสาวในงานแต่งใหญ่จากรุ่นพี่ขวัญใจก็ตกใจมาก แอบคิดว่าน่าจะเป็นฝีมือของพี่ชายตนแน่ เพราะตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา พี่ภูผาของเธอดูเงียบขรึมผิดปกติ แถมพักหลังอารมณ์เกรี้ยวกราดขึ้นไม่ค่อยกลับบ้านอีก
ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดแค้นอะไรอยู่?!
"พี่ขวัญใจ เกิดอะไรขึ้นคะ" พราวรีบขับรถตรงมายังสถานที่จัดงานแต่งก็ตรงปรี่เข้าไปหาพี่ขวัญใจของเธอ
"พี่ก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น รู้แต่ว่าก่อนเกิดเหตุ ไฟในงานก็ดับโดยไม่ทราบสาเหตุ พอไฟเปิดมาก็พบว่าน้องฝันหายตัวไปแล้ว พี่เป็นห่วง ฮือๆ" ขวัญใจทำทีว่าร้องไห้ เป็นห่วงน้องสาวแต่ในความจริงแอบขัดใจที่งานแต่งล่ม!
"ทำไมมันเป็นแบบนี้ไปได้ หรือว่าการหายตัวไปของเธอจะเกี่ยวข้องกับพี่ชายพราว
"น้องพราวคิดว่าอย่างนั้นหรือจ๊ะ" เธอเองก็เพิ่งนึกคิดได้ว่าก่อนงานจะเริ่ม เขาเอ่ยกับเธอว่าขอตัวเข้าห้องน้ำ ซึ่งเธอก็ไม่เอะใจอะไรแต่พอมาคิดๆดูแล้ว ไม่น่าใช่เหตุบังเอิญ
"แล้วตอนนี้พี่ภูผายังอยู่ในงานนี้หรือเปล่าคะ" น้องสาวไม่อยากให้พี่ชายทำแบบนั้นเลย มันผิด!
"ไม่เลย ตอนนี้คุณพีระก็สั่งลูกน้องออกตามหาเจ้าสาวของเขาอยู่ น่าจะพาตัวไปได้ไม่ไกล" ขวัญใจเจ็บใจนักที่งานแต่งล่ม ไม่อย่างนั้นเธอก็จะได้หมดคู่แข่งไปเสียเลย
"พี่ภูผานะพี่ภูผา ไม่น่าทำตัวแบบนี้ น้องบอกแล้วก็ไม่ฟัง!" พราวโกรธพี่ชายตัวเองที่บังอาจบุ่มบ่ามลักพาตัวเจ้าสาวคนอื่น (ทั้งที่เป็นเมียของเขา)
"อย่าโกรธคุณภูผาเลยน้องพราว ตอนนี้เราต้องรู้ให้ได้ว่าเขาเป็นคนทำเรื่องนี้ หรือว่ายัยฝันมีผู้ชายคนไหนหรือเปล่า!"
_____________
"เอาตัวผู้หญิงคนนี้ขังเอาไว้ที่ห้องของกู แล้วอย่าแตะต้องเธอเด็ดขาด ไม่งั้นกูจะบั่นคอพวกมึง!" น้ำเสียงเข้มเอ่ยสั่งลูกน้องบนที่แสนอันไกลโพ้นของซีกโลกใต้
เขาตั้งใจจับเธอมาที่นี้เพื่อทรมานเธอ!
"ครับนาย" เหล่าลูกน้องมาเฟียเอ่ยรับคำสั่งเจ้านายขาโหดก่อนจะแบกร่างบางในชุดเจ้าสาวที่หมดสติเข้าไปในห้องหรูส่วนตัวของมาเฟียหนุ่มสุดเกรี้ยวกราด
"นายครับ นายแน่ใจแล้วเหรอว่าจะทำอย่างนี้ ผมเห็นใจนายหญิงนะครับ" เจษไม่เห็นด้วยกับที่นายใหญ่กระทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆ มันไม่ยุติธรรม
"เธอหลอกลวงกูให้รัก ทั้งๆที่เธอก็มีคู่หมั้นที่จะกลับไปแต่งงานอยู่แล้ว กูไม่ยอมให้เธอเอาลูกกูหนีจากกูไปเด็ดขาด!"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 40
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
พรทิพย์ เสาวดาน
น้องถูกบังคับให้แต่งงานค่ะ
2024-09-23
0