เด็กเสี่ย
@ร้านอาหาร
ที่พราวฟ้าเงียบๆลงไปไม่พูดคุยกับพี่ชายก็เพราะว่าหาทางกำจัดผู้หญิงคนนั้นที่ตามมาเกาะพี่ชายกิน โดยจะมีตัวช่วยก็คือพี่ขวัญใจที่เธอชอบมากที่สุด
"น้องพราวนัดพี่มาวันนี้มีเรื่องอะไรเหรอ" ขวัญใจเดินเข้ามาหารุ่นน้องที่สนิทสนมกันมากพลางยิ้มอารมณ์ดีที่เมื่อคืนระเริงรักกับแฟนหนุ่มจนเสร็จสมหมาย แต่พราวเครียดนัก
"พราวมีเรื่องไม่สบายใจนะคะ จะหาใครที่ปรึกษาได้ก็เท่ากับพี่ขวัญคนเดียวเท่านั้นแหล่ะค่ะ"
"เรื่องอะไรเหรอคะคุณน้อง เล่าให้พี่ขวัญฟังก็ได้นะคะ พี่ขวัญรับฟังปัญหาได้ทุกเรื่อง"
"คือ...ผู้หญิงของพี่ภูผานะพี่ขวัญ พราวไม่รู้จะจัดการผู้หญิงคนเดียวของพี่ชายยังไง พี่ขวัญช่วยพราวหน่อยได้ไหมคะ"
"ถ้าเป็นเรื่องนี้ พี่ยินดีช่วยเต็มที่ค่ะ ขอแค่น้องพราวจะให้พี่ทำยังไงบ้าง ขอแค่จัดการผู้หญิงที่น้องพราวไม่ชอบ ช่วยเต็มที่แน่นอนค่ะ" ขวัญใจยินดีช่วยน้องสาวของภูผา ช่วยจัดการศัตรูหัวใจของหล่อนแล้ว
"จริงเหรอคะ พราวคิดไม่ผิดที่เลือกปรึกษากับพี่ขวัญ พราวขอบใจพี่ขวัญนะคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะน้องริน งั้นเรามาฉลองความสำเร็จล่วงหน้ากันเลยดีไหมคะ เพราะถึงยังไงงานนี้ง่ายมาก"
"ดีค่ะพี่ขวัญ" พราวดีใจอย่างมากในรอบหนึ่งสัปดาห์
สองสาวต่างสั่งอาหารด้วยกันพลางรับประทานด้วยความสุขใจ เรื่องของผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อหนูฝันของพี่ภูผาของน้องพราว ขวัญใจมลคุ้นๆชื่อนี้แต่คงไม่ใช่คนคนเดียวกันกับพาฝัน น้องสาวที่หายตัวไปจากบ้านหรอกนะ!
.
.
.
Talk หนูพาฝัน
ฉันมาเที่ยวช็อปปิ้งกับกลุ่มเพื่อนตอนเย็นหลังเลิกเรียน วันนี้อีเสี่ยติดนัดประชุมน่าจะเลิกตอนดึกจึงให้มือขวาของเขามาคุ้มครอง ดูแลนายหญิงของเขา ซึ่งฉันไม่ว่าอะไรคงเล่นเที่ยวตามปกติ
"เฮ้ย! มึง นั่นใช่เสี่ยของมึงหรือเปล่าฝัน" ลิ้นจี่พอดีตาดีเหลือบไปเห็นร่างชายหนุ่มควงแขนกับผู้หญิง ซึ่งเขาคุ้นกับผู้ชายคนนั้นที่คุ้นๆเหมือนผัวเพื่อนชัดๆ
"ไหนเหรอลิ้นจี่?" ฉันสะดุดคำของเสี่ยที่มาเที่ยวห้างที่นี้พลางหันมองตามเพื่อนที่บอก
"เสี่ยภูผานี่น่า" ไหนว่าเขาบอกว่าติดประชุมหรือว่าติดผู้หญิงคนใหม่กันแน่!
"แบบนี้กูว่ามึงต้องไปทวงผัวมึงคืนดีกว่า นังผู้หญิงคนนั้นน่าจะคันมาก น่าตบแทนเพื่อนจริงๆ" แก้มบุ๋มรู้สึกอินเล็กน้อยเพราะเธอก็มีแฟนจอมเจ้าชู้เหมือนกัน
"ไม่ต้องหรอก บางทีเสี่ยกับผู้หญิงคนนั้นก็อาจมานัดทานข้าวเพื่อคุยเรื่องงานก็ได้ เสี่ยงานเยอะ ฉันรู้ดี อย่าไปกวนเขาดีกว่า" ฉันเลือกที่จะนิ่งเงียบเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจ ไม่กล้าเซ้าซี้เสี่ยเพราะกลัวว่าเขาจะเบื่อเราแล้วอาจเขี่ยเราทิ้งก็ได้ ใครจะไปรู้
อยู่ดีๆก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาลึกๆซะงั้น หนูฝันไม่น่าจะร้องไห้ง่ายๆเพราะความรัก!
_________
@คฤหาสน์
ฉันกลับบ้านใหญ่โดยการเจษพามาส่งตามคำสั่งของนายใหญ่ พลางถามเขาว่าเสี่ยจะกลับบ้านตอนไหนซึงนายเจษตอบว่า
"เสี่ยจะกลับมาตอนสามทุ่ม-สี่ทุ่ม นายหญิงไม่ต้องรอนายใหญ่ก็ได้นะครับ ถ้าง่วงก็ขึ้นไปนอนได้เลยครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะคุณเจษ ฝันรอเสี่ยได้จนกว่าเขาจะกลับมา" ฉันยิ้มอ่อนแก่มือขวาของเขา ทั้งที่ลึกๆภายในใจมันพังจนไม่เหลือชิ้นดี
"แต่ว่า...."
"เธออยากรอพี่ชายฉันก็รอไปเถอะนายเจษ ผู้หญิงคนนี้หน้าด้านหน้าทน ไล่เท่าไหร่ก็ไม่ยอมกลับจากซ่องเดิมที่มา!" คุณพราวเพิ่งกลับมาถึงบ้านพอดีก็ตรงเข้ามาหาฉันอย่างหยิ่งทะนง
"คุณพราวกลับมาแล้วเหรอคะ" ฉันเลือกที่จะทักทายน้องสาวเสี่ยที่ปากคอเราะร้าย ไม่อยากทะเลาะกับคุณพราวเพราะเกรงใจเสี่ย แต่เธอก็ไม่ยอม
"ไม่น่าถาม ฉันก็กลับมาเพื่อมาสมน้ำหน้าคนรอพี่ชายฉันแถวๆนี้แล้วมันก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ" ตอนนั้นนายเจษขอหลีกตัวปล่อยให้สองสาวปะทะคารมอย่างดุเดือด
"หนูแค่ทำหน้าที่เมียเพื่อรอผัวของตัวเองเท่านั้น เชิญคุณพราวเข้าไปพักผ่อนให้สบายใจเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วง"
"ฉันเข้าไปนอนสบายใจแน่ แต่ฉันอยากบอกเธอนะว่าเก็บกระเป๋ารอเอาไว้เลยเพราะคืนนี้พี่ชายฉันไม่กลับมาแน่นอน!"
"หมายความว่ายังไงคะคุณพราว" ฉันทำหน้าแปลกใจที่น้องสาวเสี่ยเหมือนมั่นใจมากว่าสิ่งที่พูดมันจะกลายเป็นจริง
"ก็หมายความว่าพี่ภูผามีคู่หมายคู่หมั้นเอาไว้อยู่อีก ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็เป็นรุ่นพี่ของฉันที่สนิทสนมดี ชื่อของเธอก็คือขวัญใจหรือพี่ขวัญนั่นเอง"
"ขวัญใจ!" ทำไมชื่อนี้ฉันถึงคุ้นๆยังไงชอบกล มันเป็นชื่อพี่สาวฉัน ไม่คงไม่โลกกลมขนาดนั้นเพราะพี่ขวัญคบหากับคุณคาเตอร์อยู่
"ตกใจล่ะสิ เตรียมตกอับกระป๋องได้เลย" พราวยิ้มเยาะเย้ยแก่เมียราคะของพี่ชาย(ที่เกลียดชังน้ำหน้า)ก่อนจะเดินเชิดเข้าไปข้างในบ้าน
"เสี่ย ฮึก!" ไม่รู้น้ำตามันมาจากไหน เริ่มเต็มคลอเบ้าตาแล้ว ทำไมช่วงนี้อ่อนไหวง่ายจัง
ร่างบางแอบกลั้นน้ำตาเอาไว้ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนห้องนอนของเราสองคนพลางล็อคประตูปิดเอาไว้แน่นก่อนปล่อยโฮออกมาอย่างเต็มที่
"ฮือๆๆ เสี่ยใจร้าย ทำไมต้องมาหลอกหนูด้วย ฮือๆๆ" ถ้าเป็นสิ่งที่ฉันคิด ขวัญใจคู่หมายคู่หมั้นอาจเป็นพี่ขวัญของฝันก็ได้
พราวเข้ามาในห้องนอนของตัวเองพร้อมสะใจมากที่ปั่นหัวนังผู้หญิงคนสำคัญของพี่ชายได้ หนูฝันนี่หูเบา ช่างหลอกง่ายซะจริงๆ!
"หึ! สะใจพราวจริงๆ อีกไม่นานนังผู้หญิงคนนั้นต้องกระเด็นออกจากบ้านหลังนี้ ออกจากชีวิตของพี่ชายฉัน นังหนูฝัน ฉันเกลียดแก!"
.
.
.
[ 22 : 30น.]
Talk ภูผา
ผมเพิ่งกลับมาทำงานของตัวเองเสร็จก็กลับมาถึงบ้านใหญ่ ไม่รู้ว่าป่านนี้เมียตัวเล็กจะกลับมาหรือยัง หนูฝัรสุดที่รักของเสี่ย
"หนูฝันน่าจะนอนแล้วนะดึกขนาดนี้แล้ว" ผมยกข้อมือเพื่อดูเวลาในขณะนี้ก่อนจะเดินตรงเข้าไปข้างในบ้านใหญ่
"เอ๊ะ ทำไมประตูมันเปิดไม่ออกหรือว่าหนูฝันล็อคประตู?" เธอจะล็อคประตูห้องเอาไว้ทำไม ในเมื่อก็รู้ดีว่าผัวจะกลับมาบ้านอยู่
โชคดีที่ผมมีกุญแจห้องตัวเองสำรองเอาไว้อยู่จึงไขเปิดประตูห้องเข้ามาได้ ไฟในห้องดับแล้วแสดงว่าเธอนอนหลับ
ร่างแกร่งในชุดสูทเดินย่องเบาขึ้นมาในเตียงนอนกว้างใหญ่ก็มีร่างบางนอนขดตัวในผ้าห่มอย่างหลับสบาย มือหนายื่นมือออกมาวางบนเส้นผมแพรสลวยอย่างเบามือ
"นอนแล้วเหรอเมียตัวเล็กของเสี่ย" พลางโน้มใบหน้าหอมแก้มเบาๆ ระวังไม่ให้เธอตื่นพร้อมเดินออกไปจากตรงนี้เพื่อจัดการทำธุระส่วนตัวต่อที่ห้องน้ำ
หนูฝันลืมตาตื่นขึ้นมาในใบหน้านวลอาบคราบน้ำตา โชคดีที่มันมืดปกปิดเขาเอาไว้ว่าเธอกำลังร้องไห้ เสียน้ำตาเพราะเขา....
.
.
.
[เช้าวันต่อมา]
"อื้ม" คนตัวเล็กบิดร่างกายเล็กน้อยก่อนจะตกใจเมื่อตัวเองตกอยู่ในอ้อมกอดของเสี่ย (เสี่ยภูผาใจร้ายของเธอ)
"เสี่ย!"
"อรุณสวัสดิ์จ๊ะที่รัก" ผมตื่นก่อนเมียรักด้วยซ้ำก่อนนั่งมองหน้าเมียตอนหลับตลอดจนตื่นด้วยความสุขใจ
"นี่ตื่นมาตอนไหนคะเนี่ยเสี่ย แล้วกลับมาตอนไหน ทำไมหนูไม่รู้เลย"
"เสี่ยมาตอนที่หนูหลับพอดีนะ เสี่ยเพิ่งทำงานเสร็จก็รีบกลับมาไง ว่าแต่หนูเป็นอะไร ไม่สบายหรือเปล่า" ผมเพิ่งสังเกตเห็นเธอดูเศร้าๆ ไม่สดใสเหมือนก่อน ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้ไปได้!
"ปะ เปล่าค่ะ หนูสบายดี" เมียตัวเล็กก้มหน้างุด ผมจับพิรุธเธอได้
"เสี่ยไม่เชื่อว่าหนูไม่เป็นอะไร บอกเสี่ยมาตามตรงใครทำให้หนูร้องไห้หรือไม่สบายใจ เสี่ยจะไปจัดการให้"
"เอ่อ....คือว่าหนู" เมียตัวเล็กสุดแสนดีใสซื่อกำลังจะบอกเรื่องเมื่อคืนแต่ทว่า......
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"นายใหญ่ตื่นหรือยังคะ มีผู้หญิงคนที่ชื่อขวัญใจมาขอพบคู่หมั้นคู่หมายของตัวเองค่ะ"
คู่หมั้นคู่หมาย?! อะไรกัน.....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 40
Comments