Ep.10 จับพิรุธพี่ชาย

เด็กเสี่ย

  Talk หนูฝัน

 "ก็หนูคิดถึงผัวของหนูนี่น่า" ฉันเข้าไปอ้อนเสี่ยที่กลับมาหาสักที รู้ไหมว่าตื่นขึ้นมาแล้วอยู่คนเดียวมันอ้างว้างมากแค่ไหน

 "เสี่ยก็คิดถึงหนูเหมือนกัน มาเหนื่อยๆอยากมีคนมานวดให้จัง" มาไม่ทันไรก็อ่อยเมียเลยหรือคะเนี่ย เสี่ยจอมหื่นกามพลางถอดเสื้อโชว์ฉันที่ยืนอยู่ตรงหน้า

โอ้มายก๊อต ซิกแพ็คแน่นลำกว่าเดิมอีก...

 "😋"

 "หนูๆ น้ำลายหกออกมาแล้วรีบเช็ดออกเร็ว" เสี่ยตั้งสติของคนตัวเล็กเกือบไม่อยู่ ฉันรีบเช็ดน้ำลายออก ช่างน่าอายต่อหน้าเขาจริงๆ

 "อุ๊ย ขอโทษค่ะเสี่ย หนูเก็บอาการมันไม่อยู่"

 "เสี่ยเข้าใจเพราะเสี่ยก็เคยเป็น เพราะเคยเห็นหนูแก้เสื้อผ้าในห้องน้ำ น้ำลายหกออกมาเพราะเห็นนมของเมียเสี่ย" เสี่ยนี้เปิดเผยความลับออกมาแล้ว ที่แท้ก็เป็นเสี่ยจอมหื่นกาม

 "เสี่ย!" ฉันตีต้นแขนแกร่งของคนตัวโตอย่างโมโหนิดๆ นี่เขาหื่นได้ใจ เกิดมาไม่เคยเห็นพบคนจัญไรอย่างเขาแบบนี้มาก่อน อีเสี่ยเป็นคนแรก

 "อย่าโมโหสิจ๊ะที่รัก หนูต้องบริการเสี่ยก่อนนะ" เสี่ยพาเมียเด็กสุดแสบเดินตรงไปที่เตียงนอนกว้างพร้อมสายตาวาบวับเป็นประกาย

รู้นะว่ากำลังคิดอะไรอยู่....

 "มานวดตรงไหล่ให้หน่อยเร็ว เร็วๆหน่อยสิหนู" เขาทำท่าเหมือนปวดเมื่อยไหล่คอ แต่ก็ปวดจริงเพราะว่าเขาทำงานหนักมาตลอด ไม่มีคนรู้ใจมานวดให้หายเมื่อย

 "แหม แค่ปวดไหล่ถึงกับต้องถอดเสื้อเลยหรือคะ"

 "ก็...ก็เสี่ยเป็นคนร้อนง่ายนี่น่า ถึงจะเปิดแอร์แต่ก็ร้อนอยู่ดีก็เลยถอดเสื้อผ้าออก ไม่เห็นจะต้องเป็นไร" เสี่ยพูดออกมาอย่างไม่อายปาก คนอะไรหน้าหนาหน้าทนจริงๆ

 "พูดอะไรไม่เห็นจะเชื่อเลยสักอย่าง แอร์ร้อน เข้าใจคิดนะเสี่ย" ฉันยอมเข้าไปหมอนวด(จำเป็น)ให้เขาก็ได้ แต่คิดเหรอว่าคนเจ้าเล่ห์จะยอมจบที่นวดไหล่ นวดคอแล้ว

 "อ๊ะ ตรงนั้นแหล่ะเสี่ยปวดมากเลยหนู อย่ากดแรงสิ โอ๊ย" ฉันอิจฉาเสี่ยก็เลยออกแรงบีบนวดลงลึกหนักกว่านี้ ผลที่ได้ก็คือเสียงของเขาเอ่ย

อยากนวดหนักไม่ใช่เหรอ หนูจัดให้!

 "อื้ม ดีขึ้นไหมเสี่ย หนูไม่เคยนวดที่ไหน นวดให้เสี่ยคนแรกและคนเดียวเท่านั้น"

 "ดีขึ้นมากเลย" บอกตามตรงว่าเสี่ยติดอกติดใจลีลาการนวดของเมียเด็ก ช่างนุ่มนวลและดุดันในคราวเดียวกันแต่เขาชอบมาก

 "โอ๊ะ เสี่ย หนูปวดมือไปหมด พอแค่นี้ก่อนเพราะหนูนวดไม่ไหว" ฉันนวดให้เสี่ยตั้งนานเลยนะไม่ใช่แค่แป๊บเดียว ตอนนี้ปวดมือไปหมดเป็นเพราะเสี่ยคนเดียว!

 "เสี่ยก็หายปวดแล้วพอดี หายปวดตรงนี้แล้วแต่ยังมีอีกจุดหนึ่งที่ปวดหนึบมาก มากจนทนไม่ไหว"

 "ตรงนั้นอีกล่ะ?!" ฉันเริ่มไม่ปลอดภัยกับหอยตัวเอง ดูจากสายตาเขาก็รู้ว่าต้องการอะไร

 "ตรงนี้" มือหนาจับมือบางเล็กเข้ามากุมตรงเป้าตุงกางเกงของเสี่ย

 >///< หน้าแดงระเรื่อหมดแล้ว อีเสี่ยบ้า!

 "นี่มันยังกลางวันเลยนะคะเสี่ย จะหื่นกามไปไหน หอยหนูยังเจ็บระบมอยู่เลย"

 "แค่รอบเดียวนะๆหนู เสี่ยสัญญาว่าจะทำเบาๆกับหนู"

 "สัญญาแบบนี้ไม่เห็นจะทำได้จริงเลย ว้าย!" ฉันเกือบวืดขึ้นไปเมื่อเขาช้อนอุ้มร่างบาง

 "เราไปอาบน้ำดีกว่า หนูถูหลังให้เสี่ยและต้องขัดลำของเสี่ยด้วย"

อีเสี่ยเอาแต่ใจสุดๆ ตั้งแต่ที่อยู่กับเขา หอยฉันก็ไม่ได้พักสักวันเลยค้า....จนลืมถามเรื่องของน้องสาวเสี่ยเลยว่าเป็นยังไงบ้าง!

 END TALK หนูฝัน

.

.

.

  @คฤหาสน์

พราวได้พักผ่อนเต็มที่แล้วพลางมองดูเวลาก็บ่งบอกว่าห้าโมงกว่า หญิงสาวลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวใหม่ให้สดชื่นก่อนจะลงไปข้างล่าง

 "ป้านวล" พอไม่เห็นใครจึงเรียกแม่บ้านใหญ่

 "คะคุณหนู" ป้านวลเพิ่งพักจากการทำงานบ้านกำลังเตรียมทำอาหารเย็นก็ต้องรีบออกมารับใช้คุณหนูของเธอ

 "พี่ภูไปไหน ป้านวลรู้ไหม ปกติวันนี้วันหยุดของพี่ภูไม่ใช่เหรอ"

 "เอ่อ....นายใหญ่มีนัดกับลูกค้าคนสำคัญอาจจกลับดึกหน่อย คุณหนูไม่ต้องตาม ไม่ต้องรอทานข้าว เข้านอนไปก่อนเลย ป้าพูดตามที่นายใหญสั่งป้าทุกประการ คุณรินอย่าโกรธป้าเลยนะคะ"

 "พราวไม่โกรธป้านวลหรอกค่ะ แค่โกรธนายใหญ่ของป้าเท่านั้น ป้านวลมีอะไรทำก็ไปทำเถอะค่ะ"

 "ว่าแต่คุณพราวจะทานอาหารเย็นที่บ้านไหมคะ ป้าจะได้จัดเตรียมเอาไว้"

 "ไม่ค่ะ พราวจะไปทานข้าวนอกบ้านกับพี่ขวัญ"

 "ค่ะคุณหนู" ป้านวลขอตัวเดินออกไปจากตรงนี้ปล่อยให้นายสาวสงสัย

 "พี่ภูหายไปไหนของเขา?"

.

.

.

 Talk เสี่ยภูผา

 "เสี่ยรักหนูคนเดียวนะ" ริมฝีปากหนาเลื่อนจูบตรงหน้าผากมนอย่างรักใคร่สุดหัวใจ

สายตาคมมองใบหน้าหวานที่นอนหลับตาพริ้มอย่างชื่นหัวใจแกร่ง เธอคงเหนื่อยมากที่ยอมตามใจบริการผัวหื่นคนนี้ครึ่งค่อนวัน แปลกกับร่างกายของตัวเอง ปกติถ้าเสพสุขกับผู้หญิงคนอื่นจะไม่มีความต้องการอะไรอีก แต่กลับกันเธอคนนี้ ยิ่งเสพสุขร่วมรักกับเธอมากเท่าไหร่

ความต้องการของผมยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ!

ผมต้องรีบกลับไป ไม่อย่างนั้นน้องไม่เจอผมโวยวายเป็นเรื่องใหญ่แน่! ร่างหนาค่อยๆหยัดตัวลุกขึ้นไม่ให้เธอตื่นมาตอนนี้

...........

 @ร้านอาหารหรู

 "พี่ไม่รู้เลยว่าน้องพราวจะกลับมาวันนี้ ไม่อย่างนั้นพี่คงออกไปรับน้องพราวด้วยตัวเอง"

 "น่าเสียดายจังเลย ถ้าพี่ขวัญมารอรับ พี่ขวัญก็อาจจะได้เจอพี่ชายของพราวก็ได้นะคะ"

สองสาวเข้ามาทานอาหารค่ำคืนที่นี้ซึ่งติดกับร้านอาหารริมแม่น้ำเจ้าพระยา พี่ขวัญใจเป็นรุ่นพี่แถมเป็นพี่รหัสในช่วงเรียนมัธยม ทั้งสองเลยสนิทสนมกันมาจนถึงทุกวันนี้

 "พี่ภูผาที่น้องพราวพูดถึงบ่อยๆนั่นน่ะเหรอ พี่ก็อยากเจอตัวจริงของเขานะ แต่เห็นข่าวลือบอกว่าพี่ชายพราวเสือตัวพ่อ ผู้หญิงคนนั้นเขาก็ควงวันเดียว เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า จริงหรือเปล่าน้องพราว

 "มันก็เป็นธรรมดาตามประสาผู้ชายโสดนะ แต่ไม่เป็นห่วง พี่ภูแค่ควงทิ้งเล่นแต่ถ้าคนนั้นเป็นตัวจริง พี่ภูจะรักและทะนุถนอมราวกับผู้ชายที่ดีเลยค่ะพี่มล พี่ขวัญสนใจไหมคะ"

 "พี่เองก็มีคุณคาเตอร์อยู่แล้วน่ะสิ ไม่รู้ว่าน้องจะโกรธพี่หรือเปล่า" ขวัญรู้ว่าระรินอยากได้เธอมาเป็นพี่สะใภ้ของหล่อน แต่ตอนนี้เธอต้องคบกับคาเตอร์เพื่อล้างหนี้ครอบครัว ไม่อย่างนั้นพ่อแม่คงโกรธเธอมาก พราวแอบทำหน้าผิดหวังเล็กน้อย

 "เหรอคะ ถ้างั้นก็เป็นเพื่อนกันก็ได้ค่ะ วันหลังพราวจะชวนพี่ภูผามาให้รู้จักพี่นะคะ" น้ำเสียงอ่อนหวานใช้เฉพาะคนที่สนิทสนมกันดี ถ้าคนแปลกหน้าหรือผู้หญิงที่เธอไม่ชอบ ก็จะพูดไม่ดีใส่แถมอคติใส่ร้ายอีกต่างหาก

 "ยินดีเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะน้องพราว" สองสาวต่างพูดคุยกันถูกคอพลางรับประทานอาหารด้วยกัน

  _________

 @ผับบาร์

 "ที่นี้คือผับของพี่ภูเองค่ะ" หลังจากทานอาหารกันเสร็จ พราวก็พาพี่มลของเธอมาเที่ยวที่นี้เพื่อได้เจอเจ้าของผับบาร์บ้าง ขวัญดีใจจนเนื้อเต้น

 "เหรอคะ สวยมาก ดูสิมีคนเข้าไปเที่ยวเต็มเลย"

 "เดี๋ยวพราวไปถามเจษ ลูกน้องคนสนิทของพี่ภูก่อนว่าพี่ชายรินอยู่ที่นี้ไหม" ระรินเข้าไปถามลูกน้องคนสนิทโดยทิ้งเสือสาว(ขวัญใจ)ทิ้งอยู่เพียงตามลำพัง

ผมเดินตรวจตราความปลอดภัยของผับแห่งนี้ในชั้นล่างกำลังจะเดินขึ้นไปตรวจที่ชั้นสองแต่กลับมีผู้หญิงสาวสวยพุ่งตรงเข้ามาจนแทบรับไหวไม่อยู่

 "อุ๊ย!"

 "โอ๊ะ! นี่เธอ"

 "ขอโทษด้วยนะคะคือพอดีว่าขวัญหาเพื่อน ว่าแต่สุดหล่อมาคนเดียวหรือคะ" ขวัญรู้ว่าชายตรงหน้าคือภูผา พี่ชายของพราวใส แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้เพื่อเอาใจน้องสาวเขา

 "อ้อ ใช่ ฉันมาคนเดียว ขอตัวก่อนแล้วกัน"

 "ดะ เดี๋ยวค่ะ มาเที่ยวเหรอคะ มลเองก็มาเที่ยวเหมือนกันมาคน...."

 "พี่ภู มาอยู่นี้นี่เอง พราวตามหาซะแทบแย่" พอดีเสียงใสหวานของพราวเข้ามาควงแขนของพี่ชาย คำพูดของขวัญหยุดชะงักพลางลอบยิ้มย่ามใจ

 "อ้าว น้องพราว ขวัญแสร้งทำเป็นตกใจ

 "นี่มันอะไรกัน?!" ผมงงงวยไปหมดกับน้องสาวและผู้หญิงตรงหน้า แถมเธอยังส่งสายตายั่วยวนอีก

ผมมีเมียแล้วไม่หวั่นไหวต่อผู้หญิงคนไหน!

 "อ้อ พี่ภู นี่พี่ขวัญใจเป็นพี่รหัสสมัยมัธยมของรินเองค่ะ พี่ขวัญ นี่พี่ภูผาเป็นพี่ชายพราวนเอง" น้องสาวผมเหมือนกับว่าจะเป็นแม่สื่อให้พี่ชาย แต่ไม่ได้ผล!

 "เรียกขวะญเฉยๆก็ได้ค่ะคุณภูผา ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ" ขวัญใจเห็นว่าพี่ชายหน้าตาหล่อมาก ตรงตามสเปกเธอ พอมาเจอใกล้ๆยิ่งหวั่นไหว เธอต้องเอาเขามาเป็นของเธอให้ได้!

 "เช่นกันครับคุณขวัญ ผมส่งยิ้มให้ตามมารยาท ทั้งที่ในใจคิดถึงเมียตัวน้อยที่อยู่ในคอนโดจะแย่ แต่เกรงใจน้องสาวสุดขี้หวง

 "ไหนๆก็เจอกันแล้ว พราวว่าเราเที่ยวผับบาร์ของพี่ภูผาดีกว่า อยู่กับน้องและพี่ขวัญนะคะ"

 "เอ่อ ก็ได้ แต่อย่าดึกมากนักล่ะ" ผมเองก็ปฏิเสธน้องสาวไม่ได้ ไม่อย่างนั้นรินอาจไม่พอใจ

 "โอเคค่ะพี่ภู" สองสาวพาชายหนุ่มเจ้าของผับขึ้นไปห้องVIP ในชั้นสอง ผมก็ทำเป็นนั่งนิ่งๆมองดูน้องพราวกับคุณขวัฐเต้นร่วมจังหวะกับเสียงเพลงมันส์

ในใจคิดถึงหนูฝันว่าเธอจะทำอะไรอยู่!

 "คุณภูผา ไม่เห็นคุณดื่มบ้างเลย หรือว่าไม่สนุกหรือคะ" ผู้หญิงที่ชื่อขวัญใจถือไวน์แดงเข้ามานั่งใกล้ชิดเสือตัวพ่อที่ไม่หวั่นไหวผู้หญิงคนไหน ดูสิว่าเขาจะทำยังไง

 "ก็สนุกครับคุณขวัญ เอ่อ ช่วยเขยิบห่างจากผมได้ไหม ผมอึดอัด"

ขวัญใจหน้าแตกที่ถูกหนุ่มหล่อทรงเสน่ห์ปฏิเสธและทำท่ารังเกียจเธอ...คอยดูเถอะ คืนนี้ภูผาต้องเป็นของเธอเพราะดูแล้วอะไรๆก็ง่าย น้องพราวก็เต็มใจช่วยขนาดนี้ เขาจะไปไหนรอด!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***