

เด็กเสี่ย

 

Ep.7 หลงเมียเด็ก

">///<"

เขิน บิดตัวเกลียวไม่ไหวแล้วจ้าตอนนี้ เสี่ยนี่ก็ปากหวานซะจริงๆ

"เขินอะไรเล่า เสี่ยก็ทำแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนนั่นแหล่ะ"

เพล้ง! หน้าแตกยับเยินเลยหนูฝัน อุตสาห์ว่าจะได้เป็นคนสำคัญของเสี่ยเขา แต่ถูกเขาดักพูดแบบนี้ตัดรอนความหวังฉันชัดๆ

"ลงไปทานข้าวดีกว่า เพราะเสี่ยต้องเข้าบริษัท มีหุ้นส่วนคนใหม่จะมาวันนี้"

"ถ้างั้นหนูขอไปด้วยคนนะเสี่ย อีกอาทิตย์หน้านู่นหนูถึงจะได้เข้าเรียนมหา'ลัย หนูอยู่บ้านคนเดียวมันก็เหงา ให้หนูไปด้วยนะเสี่ย" ฉันออดอ้อนขอเขา เพราะช่วงนี้ฉันติดเขา ไปไหนต้องตามติดไปด้วยกันตลอดเพราะหวง!

"อืมก็ได้ แต่หนูสัญญากับเสี่ยก่อนว่าอย่าดื้ออย่าซน อยู่ในห้องของเสี่ยห้ามออกไปเดินเพ่นพ่านที่ไหนคนเดียว เข้าใจไหม"

"สัญญาค่ะ"

"ถ้างั้นกินข้าวเสร็จแล้วก็รีบไปเตรียมตัว" เสี่ยใจอ่อนตลอดที่ได้ยินเสียงหวานออดอ้อนขอเขา

แบบนี้จะไม่ให้รักไม่ให้หลงได้ยังไงกัน!

............

Talk เสี่ยภูผา

@บริษัท

ผมพาเด็กดื้อสอยห้อยตามติดมาด้วย ดูท่าว่าหนูฝันจะหวงเสี่ยของเขามากถึงขนาดควงแขนปั๊บที่ขึ้นมาข้างในบริษัท มีพนักงานสาวมองตามด้วยความเศร้าสลดที่ท่านประธานมีเมียแล้ว!

"สวัสดีค่ะท่านประธาน เอ๊ะ นี่วันนี้ควงผู้หญิงคนใหม่มาแล้วหรือคะ ริตารู้ว่าคุณภูผาควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแต่ละวัน" เลขาสาวหน้าห้องเก็บความแค้นเคืองในใจ เสี่ยภูผาไม่ได้จริงจังกับใคร เห็นแก่ตัว!

แต่หล่อนมั่นใจว่าจะเมียเสี่ยให้ได้...

"ไม่ใช่ คนนี้ตัวจริงเสียงจริงของฉันต่างหาก เธอชื่อหนูฝัน หนูฝันนี่ริตา เลขาของเสี่ย"

"สวัสดีค่ะคุณลิตา ยินดีที่ได้รู้จักกันนะคะ" ฉันจงใจยื่นมือออกไป

"เช่นกันค่ะคุณฝัน" ลิตาแค้นเคืองผู้หญิงตรงหน้า คอยดูเถอะ ฉันจะแย่งเสี่ยมาจากหล่อนให้ได้ นังฝัน!

เลขาสาวยืนยิ้มเยือกเย็นพลางเอามือออกไปจับมือเรียวเล็ก ฉันรู้สึกเจ็บแปลบเล็กน้อยที่ลิตาใช้เล็บจิกลงไปในเนื้อ แสบๆเจ็บๆอยู่บ้างแต่ฉันชอบ

"ตารางงานวันนี้มีอะไรบ้างและหุ้นส่วนคนใหม่ที่มาวันนี้ มาหรือยัง" เสี่ยดึงตัวร่างเมียเด็กออกมาจากเลขาสาวที่มีไฟริษยาในใจ

"ตารางงานของท่านประธานเต็มทั้งวัน มีลูกค้าใหญ่ทั้งหลายคนขอพบและนัดทานข้าวด้วยและหุ้นส่วนคนใหม่จะมาในอีก1ชั่วโมงข้างหน้าค่ะท่านประธาน แต่พาคุณฝันมานี้จะทำให้ท่านทำงานลำบากนะคะ" ลิตาทำหน้าที่เลขาที่ดีต่อหน้าเขา เอาหน้าบ้าง

"เสี่ยไม่ต้องห่วง หนูไม่เป็นภาระตัวถ่วงของเสี่ยแน่นอน เพราะหนูจะช่วยเสี่ยทำงานด้วย"

"เหอะ! เด็กนักศึกษามีความรู้ความสามารถแค่ไหนกันเชียว คุณภูผาไม่กล้าฝากงานให้เด็กทำหรอก มันเสียงาน" ลิตาเหน็บแหนมเด็กสาวของเสี่ยอย่างหมั่นไส้ เขาคงไม่เอาอีนังเด็กนี้ช่วยทำงานหรอก!

แต่เลขาสาวกลับคิดผิด....

"เรื่องพวกนี้ฉันจะเป็นคนตัดสินเอง ส่วนเธอก็ทำงานตามที่ได้รับมอบหมายไป" เสียงดุๆไม่พอใจของท่านประธานทำให้ลิตาอ่อนลง

"ค่ะท่านประธาน"

"หนูอยากเห็นห้องทำงานของเสี่ยแล้ว เข้าไปข้างในห้องดีกว่าค่ะ อยู่ที่นี้นานๆรู้สึกเหม็นตุยๆอะไรแถวนี้" หางตาฉันเหลือบไปทางหล่อนอย่างพูดจาเหน็บใส่ เจ็บแสบถึงทรวงไหมล่ะ

"ได้จ๊ะหนูฝัน" เสี่ยภูผาสนใจแต่เมียเด็กข้างกาย โดยไม่สนใจเลขาสาวที่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง

"ฮึ่ม! เยาะเย้ยได้ก็เย้ยไปเถอะ ถึงคราวทีกูก่อนแล้วกัน กูจะเหยียบมึงให้จมดิม คอยดูเถอะ!" ลิตาคับแค้นในใจ รอวันเอาคืนยัยเด็กแสบ

แต่มันมีวิธีอยู่!

"เรื่องนี้ต้องถึงหูน้องพราว น้องสาวของคุณภูผา" ทุกคนในบริษัทต่างรู้กันดีว่าน้องสาวของท่านประธานหวงพี่ชายมากขนาดไหน ถ้าเธอไม่พอใจผู้หญิงของพี่ชาย เธอก็จะขัดขวางให้ถึงที่สุด!

Talk ภูผา

ผมรู้ว่าลิตาไม่พอใจมากที่ผมพาหนูฝันเข้ามาเปิดตัวคนที่ใช่ถึงที่บริษัท แต่มันก็เป็นสิทธิ์ส่วนตัวของผมที่จะเลือกใครมาเป็นคู่ชีวิต ซึ่งผมก็เลือกแล้วว่าต้องเป็นหนูฝัน นริศราคนนี้เท่านั้น!

"เสี่ยมั่นใจในตัวหนูหรือคะว่าจะให้หนูช่วยทำงานของเสี่ย หนูเองก็แค่พูดออกมาอย่างอดไม่ได้ ลิตาเลขาของเสี่ยน่าหมั่นไส้จริงๆนี่ค่ะ"

"เดี๋ยวเสี่ยสอนหนูทำงานก็ได้ หนูเป็นคนเรียนรู้เร็ว ฉลาดเป็นกรด สอนครั้งเดียวก็ทำงานได้อย่างมืออาชีพแล้ว"

"ขอบคุณเสี่ยมากเลยนะคะที่ไว้วางหนูทุกเรื่อง"

"แต่คืนนี้หนูต้องมีรางวัลหนักๆให้เสี่ยเลยนะ" พูดพลางทำสายตาหื่นใส่

"แหม เมื่อคืนนี้โดนหนูรีดน้ำจนหมดตัว ยังผลิตน้ำกามออกมาเยอะแยะแล้วหรือคะ หื่นจริงๆเลยอีเสี่ยกาม"

"เสี่ยจัดตอนนี้เลยก็ได้ แต่ตอนนี้หุ้นส่วนใหญ่คนใหม่กำลังจะมา หนูก็แค่นั่งรอเสี่ยอยู่ที่นี้เพื่อไปทานอาหารเที่ยงกับลูกค้าเสี่ย รอแป๊บเดียวเอง"

"ก็ได้ค่ะเสี่ย" เราสองคนส่งจุ๊บต่อกันด้วยความสุขใจก่อนที่เสี่ยจะเดินออกไปจากห้องโดยมียัยลิตา เลขาหวงก้างเดินตามหลังไป

"โอ๊ะ! ลืมถามเสี่ยเลยว่าห้องชงชาไปทางไหน เราจะได้กินกาแฟแก้ง่วงซะหน่อย" ไม่เป็นไร ออกไปเดินถามพนักงานข้างนอกก็ได้

.........

ผมกับลิตาเดินเข้าไปในห้องรับรองโดยมีหุ้นส่วนคนใหม่สองคนเข้ามารอก่อนหน้านั้นแล้ว

"ขอโทษนะครับที่ทำให้รอนาน ว่าแต่พวกคุณมาถึงนานหรือยังครับ"

พอมาถึงก็พบชายหนุ่มหน้าตาดีพอสมควรสองคนนั่งรอ น่าจะเป็นพี่น้องกัน

"พวกเราเพิ่งมาถึงเอง พี่คาเตอร์เพิ่งวางจากงานธุรกิจก็เลยพาผมที่เป็นน้องชายมาครับคุณภูผา" คนเป็นน้องชายชื่อทีระตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ต่างกับอีกคนซึ่งเป็นพี่ชายชื่อคาเตอร์ กลับทำหน้าเคร่งขรึมปกติ

"ท่าทางธุรกิจของพวกคุณจะงานเยอะนะคะ" ลิตาหันไปส่งตาหวานแก่พีระเพราะเข้าถึงคนได้ง่ายตามสไตล์จอมเจ้าชู้

"พี่คาเตอร์ต้องบริหารงานทั้งหมดนะครับคุณเลขาคนสวย แต่ก็ยังเสียสละมาขอร่วมหุ้นส่วนกับบริษัทคุณภูผา พ่อพวกเราก็เคยเป็นหุ้นส่วนบริษัทของคุณพ่อของคุณด้วยนะครับ"

"งั้นเหรอครับ" ผมยักไม่รู้ว่าคุณพ่อเข้าไปร่วมหุ้นกับบริษัทครอบครัวของพวกเขาด้วย คุณพ่อไม่เห็นพูดอะไรให้ผมฟังเลยจนกระทั่งเสียชีวิตลง

"เอาเป็นว่าเรามาเริ่มคุยสัญญาการตกลงและเงื่อนไขของที่นี้ดีกว่า แล้วพวกเราจะได้ตัดสินใจร่วมหุ้นกับคุณราชันย์ได้ง่ายขึ้น" คาเตอร์เอ่ยขึ้นมาหลังจากที่นั่งเงียบมาสักพัก

"ครับคุณคาเตอร์" ผมรู้สึกไม่ถูกชะตานายคาเตอร์ยังไงชอบกล!

หรือว่าผมคิดไปเอง.....

Talk หนูพาฝัน

ฉันเข้าไปตรงครัวชงเครื่องดื่มตามที่ถามพนักงานแถวนั้นว่าอยู่ที่ไหน ปรากฏว่าอยู่ไกลจากห้องทำงานของเสี่ยพอสมควร

"หื้ม กลิ่นกาแฟเนี่ยหอมกรุ่น ชงเองก็น่าจะอร่อย ฝีมือหนูฝันซะอย่าง" ฉันยิ้มแย้มมีความสุขสุดๆก่อนจะยกกาแฟสองถ้วย อีกถ้วยตั้งใจจะชงให้เสี่ยเพื่อเอาใจ

ร่างบางถือถ้วยกาแฟร้อนๆทั้งสองถ้วยใส่ถาดรองพลางจะเดินออกไปจากห้องครัวประจำตึกใหญ่ แต่พลันสายตาเหลือบมองตรงอีกฝั่งหนึ่งที่มีกระจกใสๆกั้นเอาไว้อยู่ ฉันเห็นใบหน้าผู้ชายสองคนนั้นที่อยู่ด้วยกันกับเสี่ยก็ตกใจมาก

สองพี่น้องสารเลวนั่นมาทำอะไรที่นี้?!...

"ไอ้คาเตอร์ ไอ้พีระ!" สองพี่น้อง...อย่าบอกนะว่าหุ้นส่วนคนใหม่ที่เสี่ยบอกก็คือสองคนนั้น!

ตายแล้ว ถ้าสองคนนั้นเห็นเรา คงรู้ถึงหูพ่อแม่และพี่แน่ ฉันรีบเดินเร็วๆออกไปจากนี้เข้าไปหลบห้องทำงานของเสี่ย สักพักก็ได้ยินเสียงจากข้างนอกดังขึ้น

"นี่คือห้องทำงานของคุณภูผาหรือ ผมอยากรู้จังว่าภายในมันจะสวยงามขนาดไหน" เสียงของคาเตอร์ พวกนายอย่าเข้ามานะ

เสี่ย...

"คงจะไม่ได้เพราะมันเป็นห้องส่วนตัวของผม ใครที่จะเข้าไปต้องเป็นคนที่ผมอนุญาตเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้" เสียงเสี่ยภูผานี่น่า เสี่ยปกป้องหนูจริงๆด้วย

"ถ้างั้นผมกับพี่คาเตอร์ขอตัวก่อน พอดีว่ามีงานด่วนเข้ามานะครับ" เสียงคู่หมายของฉัน ไอ้พีระ ไอ้เลว!

"ครับ ลิตาช่วยส่งพวกคุณสองคนถึงหน้าตึกเลย"

"ค่ะท่านประธาน"

"เฮ้อ! รอดตัวไป ไอ้พีระ ไอ้เลว" เป็นตายร้ายดียังไงฉันก็ไม่ยอมแต่งงานกับมันเด็ดขาดเพราะมันเกือบจะข่มขืนฉัน โชคดีที่เอาตัวรอดมาได้อย่างหวุดหวิด

แอด🚪

"เป็นอะไร ทำไมหนูถึงไปนั่งหลบมุมมืดๆอยู่ตรงนั้น" เสี่ยภูผาเข้ามาในห้องก็เห็นเมียเด็กทำหน้าตาหวาดกลัวแถมตัวสั่นขนาดนั้น