

ในระหว่าง

 

ในระหว่าง

บทที่ 1

ในระหว่าง

เพื่อนแดงชมพูอยู่ไหน?

- นี่สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

-ไมร์โล เคดะ เร???

-เพื่อน มองย้อนกลับไป (ราฟี)

เมื่อมองย้อนกลับไป โอมะก็โกรธจัด เห็นแล้วน่ากลัว...

ฉันคิดว่ากับตัวเอง ฉันไม่คุยกับผู้หญิงคนไหน ฉันไม่รบกวน ทำไมเขาถึงเริ่มมาที่นี่?? ฉันพูดอย่างกล้าหาญ

- ข้าวบาราของคุณฉันให้ขี้เถ้าอะไร ????(ฉัน)

- ฉันไม่. คุณมอบขี้เถ้าให้ bara bhata เพื่อนของฉันหรือเปล่า???

-เพื่อนคนไหน??

- นี่เธออยู่ (มีผู้หญิงอีกคนอยู่ข้างๆเธอ)

- ใช่ ฉันไม่เคยเห็นเขาเลย!

- ไม่เห็น! แล้วเขาก็บอกว่าเพื่อนคนนั้นแดงชมพูเป็นยังไงบ้าง???

- ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

- ชอปป็อป

- ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันกำลังร้องเพลง

- ใช่ฉันกำลังร้องเพลง แต่ใครเห็นเพื่อนของฉันคนนี้

- ทำไมฉันต้องร้องเพลงเมื่อเห็นเขา?

- ดูชุดสีแดงชมพูของเธอสิ...

-ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

- นี่สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ชัยฏอน ฟาซิลไม่อาย... (มันพูดต่อ)

เฮ้เพื่อน คุณไม่ได้พูดอะไรเลย!

- ฉันจะว่าอย่างไรได้? จะเข้าใจได้อย่างไร?? เพื่อนของเขาสวมเสื้อสีแดงและสีชมพู

- แต่เพื่อนฉันรู้สึกประหลาดใจมาก

-ทำไม??

- ไม่ได้เอาชนะคุณ

- ตามหาสาวคนนั้นโดยไม่เอาเกลือถูแผล... และใช่ ฉันไม่สามารถมาวิทยาลัยได้เป็นเวลา 10 วัน

- ว่าจะไปที่ไหน???

- คุณรู้อะไร! แม่บอกว่าจะไปไหน

- อืมมม

- โอเค งั้นคุณก็สบายดี

- โอเค บาย

ฉันยังไม่ได้ระบุตัวตน ฉันอยู่ Shubo Intermediate ปี 2 นั่นคือทั้งหมดที่ ไม่มีอีกแล้ว

ฉันกลับมาบ้านและเห็นแม่ทำอาหาร

- แม่ปรุงมั้ย??

- ไม่มีอีกแล้ว

- อีกเพียงเล็กน้อย ทำอาหารมากมั้ย??

- ไม่มีอะไรมาก. จริงๆ แล้วใช้เวลาทำอาหารครึ่งชั่วโมง และกลับจากโรงเรียนสายแล้ว

(อ๋อ แม่ผมเป็นครูประถมครับ และผมไม่เคยเห็นพ่อเลย เพิ่งได้ยินมาว่าท่านเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งตอนผมอายุ 2 ขวบ)

- อืม ดี. คุณทำอาหาร ฉันก็อาบน้ำ

- ไปหาเขา

ระหว่างอาบน้ำ...

- เพื่อนแดงชมพูคนนั้นอยู่ไหน มานี่สิ......(คิดถึงมหาลัยอีกแล้ว ไอสัสไม่ได้ผูกเน็คไท)

อาบน้ำเสร็จแล้ว. ฉันเริ่มกิน และฉันก็ถามแม่ของฉัน

- แม่

- อืมพูด

-พรุ่งนี้เราจะไปไหน??

- บ้านของฉัน

-คุณหมายถึงบ้านของคุณ??

- ฉันหมายถึงบ้านของคุณ

- หลายบ้าน.!

- อืม. ฉันจะออกเดินทางพรุ่งนี้เช้า คุณว่าไง??

-....(พูดอะไรไม่ออก เพราะเอาแต่บอกแม่ว่าบ้านย่าอยู่ไหน?? นางบอกไม่)

ทำไมคุณไม่พูด?

- ฉันพูดไม่ได้เพราะแม่คูชิ

- ทำไม??

-คุณบอกว่าฉันไม่มีบ้านหลายหลัง ตอนนี้มันมาจากไหน??

- ฉันจะบอกคุณทุกอย่างในภายหลัง คุณกินตอนนี้ ใช่แล้ว เก็บเสื้อผ้าของคุณซะ

- ดี.

ข้าวไม่อยากลงคอ พร้อมที่จะกินอะไรและแพ็คถุง อยากรู้ว่ามีลุงกี่คน นาน่า นานี่ ยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า??? มีญาติกี่คน?

เมื่อคืนฉันนอนคิดแล้วก็หลับไป.....

ตอนเช้า...

- สวัสดีตอนเช้า

- ไม่ครับคุณป้า นอนต่ออีกหน่อยเถอะ

- ป้าของคุณมาจากไหน?? ลุกขึ้น

- เฮ้แม่คุณอยู่ที่นี่

- ใช่แล้ว. แต่ป้าของคุณบอกใคร?

-จริงๆแล้วฉันกำลังดูทุกคนในบ้านของนาน่าขณะนอนหลับ..ฮิฮิฮิฮิ

- อย่าตื่นตอนนี้ ฝึกซ้อมตอน 10.00 น

- ไหนบอกว่าจะไปรถไฟ??

- ใช่ รีบกินและเตรียมตัวให้พร้อม

-ตกลง. ฟังฟัง

- อะไรอีก??

- บ้านนานาอยู่ที่ไหน??

- ราชชาฮี

- ราชชาฮี!

- อืมมม (แม่จากไป)

กาซิปูร์ถึงราชชาฮี! ว้าววว ไกลจังเลย แม่แต่งงานไกลขนาดนี้ได้ยังไง?? ไม่มันไม่มีประโยชน์ที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่พร้อมเร็วๆ นี้

- ฉันเตรียมตัวและขึ้นรถไฟ รถไฟขบวนแรกรักครั้งแรก ฉันจะพูดอะไรได้ล่ะ? รถไฟขบวนแรกบ้านนานา

ผมมีความสุขมาก. แต่แม่ของฉันมีอารมณ์เสียเล็กน้อย อาจจะไม่มีพ่อ

ดูทุกอย่างได้ที่สถานี Rajshahi เวลา 16.00 น. และบ้านต่างๆ ระหว่างเวลา 16.30 น.

- โอ้แม่เจ้า นี่มันบ้านหรือวัง! แม่คะ นี่บ้านใคร??

- ปู่ของคุณ

- คุณพูดอะไรบ้า? แล้วทำไมเราถึงอยู่ในที่แบบนั้นล่ะ??

- คุณไม่เข้าใจ. อย่าพูดมากเกินไป มาแบบเงียบๆ.....

- ดี...

จู่ๆ ก็มีคนขอให้เราหยุด ผู้ชายจะอายุประมาณ 40 ปี…

- คุณเป็นยังไงบ้าง??? (ผู้ชาย)

- อืม สบายดี สบายดีไหม?? (แม่)

- อืม ดี.

- จู่ๆ ผ่านไปนาน ฉันจำคำพูดของเราได้...!

- อืม

- เข้ามา เข้ามา...

-โอมะ เขาคือใคร???

- ฟังนะ คุณมีลุง 4 คน และไม่มีป้าเลย

- อืม ฉันเข้าใจว่าคุณไม่มีน้องสาว

-ทำไมพูดมาก?? ฟังสิ่งที่ฉันพูด

- บอกว่าใช่

- ฉันตามล่าคุณลุง 3 คนของคุณ

-คุณไม่จำเป็นต้องบอกว่าเป็นน้องชายของคุณ ฉันหมายถึงลุงของฉัน

- อืมมาอย่างเงียบ ๆ ตอนนี้

- ฉันเงียบ แต่สิ่งหนึ่งที่คุณลุงตัวน้อยนั้นเซลฟี่

- ทำไม??

- เขาไม่พูดอะไรเลยเมื่อเห็นฉัน

- คุณไม่เข้าใจ. เงียบๆ. และมากับฉัน...

เราเข้าไปในบ้าน

โอ้พ่อ บ้านหลังใหญ่จริงๆ ข้างในก็เหมือนพระราชวัง ลุงตัวน้อยเรียกชื่อทุกคน ไม่นานคนมากมายก็มารวมตัวกัน มีคนอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้มากมาย! ใครๆ ก็มองเรากับแม่...เหมือนเราเป็นมนุษย์ต่างดาว....สักพักก็มีหญิงชราเข้ามา.....มองแม่ฝ่ายเดียว....จู่ๆ แม่ก็กอดหญิงชรา.. ..

- คุณเป็นอย่างไรบ้าง (หญิงชรา)

- ไม่ดีเลยแม่ (แม่)

- อ่านมานานก็นึกถึงแม่เลย (แปลว่า หญิงชราคือแม่ของแม่ แปลว่า ย่า)

- อืมมม พ่ออยู่ไหน???

- ไม่ มันเป็นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว

-แม่กับนานี่ร้องไห้ทั้งคู่...

- เจ้าบ่าวของคุณอยู่ที่ไหน ??? (นานี่)

- เสียชีวิตหลังคลอดได้ 2 ปี.. (แม่)

- แล้วเด็กที่ยืนอยู่คือน้องชายของฉันเหรอ?

- อืม. มานี่หน่อย โชคดีนะ

- อืม เป็นยังไงบ้าง นานู??

- ใช่ดี.