ตอนที่ 19

เท่านั้นที่ลั่วปิงเหอมักอดกลั้นไม่อยู่

ในฐานะผู้สังเกตการณ์ เสิ่นชิงชิงอยากเข้าไปอัดหมิงฟานสักตั้ง แล้วชิงหยกพกคืนให้ลั่วปิงเหอเสียจริง หากเป็นเช่นนี้ ไม่แน่ว่าหมิงฟาน คงไม่หาทางไปล่วงเกินลั่วปิงเหออย่างถึงที่สุด วันหน้าอาจยังสามารถรักษาชีวิตน้อยๆ ของเขาเอาไว้ได้อีกด้วย

ระบบ [ ooc ]

เสิ่นชิวชิว "ขอบใจ หุบปากไปเลย"

หมิงฟานเอาหยกพกในมือหนิงอิงอิงมาหมุนเล่น กล่าวด้วยท่าทางรังเกียจ "คืนให้เจ้าก็คืนให้เจ้าสิ ไม่รู้ว่าเป็นของกะหลั่วๆ ที่ซื้อจากแผงข้างทางที่ใดมา เอามะม่วงให้เสร็จน้องยังเกรงว่าจะทำให้มือของนางต้องมัวหมองด้วยซ้ำ" ปากกล่าวเช่นนี้ แต่กลับหาได้มีความตั้งใจจะคืนสักนิดไม่

ลั่วปิงเหอสีหน้ากระด้าง ปล่อยหมัดคู่ออกไปทันที โจมตีศิษย์สองสามคนคนที่เข้ามายื้อยุดเขาไว้

ยามถูกยั่วโมโหคนเรามักถีบต่อยเปะปะไร้ทิศทาง เพียงอาศัยเพลิงโทสะในใจต่อยตีออกไปอุตลุด ตอนแรกยังพอขู่ขวัญศิษย์ชั้นต่ำสองสามคนนั่นได้อยู่ แต่แล้วพวกเขาก็พบอย่างรวดเร็วว่าศิษย์น้องคนนี้กระจอกกว่ามากนัก มีดีแค่ท่าทางที่ทำให้ผู้คนตกใจกลัวเท่านั้น ซ้ำหมิงฟานยังคอยสั่งการอยู่ด้านข้างอีก "ยังมัวเหม่อหาอะไร บังอาจมาลงมือกับศิษย์พี่อย่างนั่นหรือแบบนี้ต้องสั่งสอนเสียบ้าง จะได้รู้จักผู้ใหญ่น้อย" กำลังขวัญของเหล่าศิษย์นั้นพลันกลับมาทันที จึงเข้ากลุ่มไปรุมลั่วปิงเหอกันพัลวัน

หนิงอิงอิงตะลึงลานไปแล้ว ปริมาณความจุสมองอันน่าสงสารของเธอไม่อาจสรุปได้ว่าเป็นเพราะอะไรสถานการณ์จึงพลิกผันเป็นเช่นนี้ไปได้นางตะโกนลั่น "ศิษย์พี่ ท่านทำเช่นนี้ได้อย่างไร! รีบสั่งให้พวกเขาหยุดเดี๋ยวนี้นะ ไม่อย่างนั้น...ไม่อย่างนั้นข้าจะไม่สนใจท่านอีกต่อไป!"

หมิงฟานลนลาน "ศิษย์น้องหญิง อย่าโกรธสิ เดี๋ยวข้าสั่งให้พวกเขาหยุดตีเจ้าเด็กนี่แล้วกัน..." พูดยังไม่ทันขาดคำ เผลอหน่อยเดียวลั่วปิงเหอก็ดิ้นหลุดจากมือและเท้าที่กระหน่ำเข้ามา ก่อนพุ่งพรวดเข้าไปต่อยจมูกของหมิงฟานทันที

"โอ้ย" หมิงฟานร้องลั่น เลือดกำดาวสองสายไหลออกมาทางจมูกของหมิงฟานทันใด

หนิงอิงอิงเดิมทีน้ำตาคลอเจียนจะทะลัก แต่พอเห็นภาพนี้เข้าก็หัวเราะพรืดอย่างกลั่นไม่อยู่

เสิ่นชิงชิวนึกในใจ น้องสาว นี่ตกลงเธอชอบลั่วปิงเหอ หรืออยากทำร้ายเขากันแน่

ความจริงหมิงฟานยังพอจะปล่อยลั่วปิงเหอไปได้ แต่เมื่อเสียท่าต่อหน้านางในดวงใจ ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจปล่อยผ่าน

ทั้งสองเข้าตะลุมบอนกันจนแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร ลั่วปิงเหอถึงจะมีพรสวรรค์ล้ำเลิศแค่ไหน ถึงอย่างไรก็เป็นเด็ก ทั้งไม่เคยฝึกวิชาจากคัมภีร์ของจริง ส่วนใหญ่จึงเป็นคนทุกข์ต่ออยู่ข้างเดียว เธอว่ายังกัดฟันไม่ส่งเสียงร้องเลยสักแอะ เสิ่นชิวชิวคิดลงมือช่วยโดยสัญชาตญาณ แต่ระบบกลับกระหน่ำเสียงเตือนรัวๆ ชนิดเอาเป็นเอาตาย

[ ooc ขั้นรุนแรง! ooc ขั้นรุนแรง! ooc ขั้นรุนแรง! เรื่องสำคัญต้องพูดสามรอบ! 'เสิ่นชิงชิว' ภายใต้สถานการณ์นี้ควรยืนยิ้มเฉย นิ่งดูดายหรือไม่ก็ร่วมวงด้วยอีกคน! ]

ให้ยืนเก๊กมองเด็กถูกทารุณก็ไร้มนุษยธรรมเกินไปแล้ว...แต่เสิ่นชิงชิวก็ไม่อาจทะเลิ่อทะล่าเข้าไปแบกรับความเสี่ยง ขณะกำลังนึกร้อนใจ เขาก็ฉุดคิดวิธีแบบพบกันครึ่งทางได้

สำนักงานฉยงซานนั้นมีวิชาคาถาเล็กๆ คาถาหนึ่งชื่อ 'ปลิดใบไม้ปลิวบุปผา' ดูเหมือนเป็นวิชาที่ไม่มีประโยชน์มากนัก เพียงแค่สวยงามชวนมองเท่านั้น ในนิยายดั้งเดิมได้บรรยายไว้ว่าลั่วปิงเหอได้หัวใจสาวที่ N มาอย่างง่ายดายด้วยวิชานี้นี่เเหละ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***