ตัวร้ายอย่างข้า จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี [ นิยายแปล ]

ตอนที่ 12

เสื่นชิงชิวคิด แค่ภารกิจจำเป็นต้องจำพล็อตเรื่องหลักๆให้ได้ แรงกดดันนี้ก็ใหญ่หลวงแล้ว พล็อตอุบาทว์ๆ ไร้รสนิยมอยู่เกลื่อนเรื่อง แล้วจะแน่ใจได้อย่างไรว่ามีปัญหาหลบหลีกได้หมด!

เสิ่นชิงชิวถามระบบ "แล้วพล็อตแบบไหนถึงจะเรียกว่าไม่ปัญญาอ่อน"

[ ไม่มีมาตรฐานที่ตายตัว อยู่ที่ความรู้สึกของผู้อ่านเป็นหลักว่าชอบไม่ชอบ ]

"งั้นตกลงต้องสะสมแต้มให้ถึงเท่าไหร่ ถึงจะเริ่มทำภารกิจขั้นต้นได้"

[ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ เมื่อถึงเวลาที่กำหนดจะมีการแจ้งจากระบบเอง ]

ตรรกะที่ว่า ปัญญาหาซึ่งต่างกัน ย่อมมีหลักการวิเคราะห์ที่แตกต่างกันนี้ ใช้ได้ครอบจักรวาลเหมือนยาหม่องตราเสือจริงๆ เสิ่นชิงชิวหัวเราะฝืดครั้นได้ยินเสียงเคาะประตู เขาก็หันหน้ามาเห็นเด็กหนุ่มคนนึงค่อยๆ เดินเข้ามาในห้อง

แม้เดินกระย่องกระแย่ง แต่เขายังพยายามยืนตัวตรง ส่งเสียงเรียกอย่างนอบน้อมว่า "ซือจุน"

ปากของเสิ่นชิวชิวที่กำลังยิ้มค้างอยู่สามส่วนพลันแข็งชื่อทันที

ตูตายแน่!

ทุกที่ทำร้ายโฉมหน้าพระเอกได้ชื่อว่าเป็นแมรี่ซู เพศชาย ที่ในอนาคตจะเป็นที่คลั่งไคล้ของยายแก่อายุ แปดสิบยันทารกแบบเบาะเสียจนมีสภาพเช่นนี้ ตูตายสถานเดียวแน่นอน! แต่ต่อให้ใบหน้าถูกทารุณมาอย่างเต็มที่จนฟกช้ำดำเขียวไปหมด พระเอกก็ยังสมกับเป็นพระเอก!

ดวงตาคู่นั้นของลั่วปิงเหอยังคงสุกใสราวกับดวงดารา เป็นหนุ่มน้อยวัยละอ่อนผิวใสเนียนที่มีเค้าว่าจะหล่อมากคนหนึ่ง

สีหน้าโดดเดี่ยวทว่านอบน้อม ให้ความรู้สึกถึงความสูงส่ง บริสุทธิ์และไม่ย่อท้อต่ออะไรทั้งสิ้น

รูปร่างและลำตัวเหยียดตรงแสดงถึงความทระนงองอาจซึ่งไม่อาจคลอนแคลน

สารพัดคำเปรียบเปรย อุปมา อุปลักษณ์ และพรรณาโวหารพรั่งพรูในใจเสิ่นชิงชิวจนเจียนหลุดปากออกมา

ยังดีที่ยั้งม้าได้ที่หน้าผาได้ทัน เขากู่ร้องในใจว่า เกือบไปแล้วไหมล่ะรัศมีของพระเอกช่างทรงพลังจริงๆ เกือบไปแล้ว...

พอเห็นลั่วปิงเหอเย็นกระโผลกกะเผลกเข้ามา ทั้งพยายามจะคุกเข่า

เสิ่นชิงชิวก็มุมปากกระตุก คิดในใจว่า ข้าน้อยรับการคารวะของท่านไม่ได้หรอกขอรับ วันนี้ท่านคารวะข้าน้อย วันหน้ากระดูกสะบ้าข้าน้อยคงได้ทุกท่านควักออกมาแน่ จึงรีบห้ามไว้ทันควัน "ไม่ต้องแล้ว"

เขาโบกมือ โยนขวดเล็กๆ ออกไปใบนึง "นี่ยา" สุดท้ายยังใช้น้ำเสียงกระแทกแดกดันกล่าวว่า "อย่าให้ผู้อื่นเห็นแล้วคิดว่าชิงจิ้งเฟินของข้าทารุณศิษย์"

เสิ่นชิวชิวเข้าถึงบทบาทอย่างรวดเร็ว เขาทำขวัญกล้ามมอบยาให้ด้วยท่าทางที่ดูชั่วร้ายหน่อยๆ ซึ่งถือว่ายังคงคาแรคเตอร์เดิมในนิยายของเสิ่นชิวชิว ทั้งยังคงความสุภาพบุรุษจอมปลอมที่กล้าทำชั่ว ทว่าก็หวาดเกรงผู้อื่นจะล่วงรู้เช่นกัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 11

บทต่อไป

ตอนที่ 13

