ตัวร้ายอย่างข้า จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี [ นิยายแปล ]

ตอนที่ 11

ในนิยายนี่ก็คือศิษย์คนโตของเสิ่นชิงชิว เป็นศิษย์พี่ของลั่วปิงเหอนามว่าหมิงฟาน

นี่คือลิ่วล้อพลีชีพในตำนานที่ต่ำตมที่สุด

ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ปล่อยให้ลั่วปิงเหอถูกขังอยู่ข้างนิกบ่อยๆ ในยามวิกาล จงใจให้ตำราฝึกบำเพ็ญฌานเบื่องต้นแก่เขาผิดเล่ม เรื่องพวกนี้หมิงฟานย่อมมีส่วนร่วมและออกอุบายไม่ใช่น้อย ไม่ว่ายามใดหาก้เสิ่นชิงชิวนึกอยากทรมานลั่วปิงเหอขึ้นมา ผู้ช่วยที่แข่งขันและพร้อมจะตอบสนองที่สุดก็คือคนผู้นี้นี่เอง

พอนึกถึงว่าจุดจบของคนคนนี้ในนิยายดั้งเดิมก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขาเท่าไร ในฐานะคนหัวอกเดียวกัน สิ่นชิงชิวจึงอดไม่ได้ที่จะมองเด็กคนนี้อย่างสงสาร "ไปเอาตัวปิงเหอมา"

หมิงฟานนึกประหลาดใจ เมื่อก่อนอาจารย์เรียกลั่วปิงเหอ จะเรียกว่าเจ้าเดรัจฉานน้อยบ้างล่ะ มารผจญบ้างล่ะ เจ้านั่นบ้างล่ะ เด็กเหลือขอบ้างล่ะ จะเรียกชื่อเต็มๆ เพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น แล้วไฉนจู่ๆ ถึงเรียกเสียสนิทสนมกันเช่นนี้เล่า

แต่คำสั่งของอาจารย์ หมิงฟานย่อมไม่กล้าถามมากรีบจ้ำไปห้องฟืนแล้วถีบประตูทันที

"ออกมา! ซือจุนเรียกเจ้า!"

เสิ่นชิวชิวเดินกลับไปกลับมาในห้อง สมองก็ทำการศึกษาระบบเป็นการใหญ่

[ ค่า B คือความสามารถในการวางท่าทีตีเนียน ค่า B ยิ่งสูงยิ่งมีระดับ มีรสนิยมสูงส่ง ]

ถ้าอย่างนั้นควรอัพค่า B อย่างไรล่ะ

[ 1.เปลี่ยนแปลงเนื้อเรื่องที่เขียนอย่างปัญญาอ่อน อัพเกรดไอคิวของตัวโกงและพวกตัวประกอบ ]

[ 2.หลีกเลี่ยงพล็อตห่วยๆ ป่วยๆ ]

[ 3.คอยรักษาค่าความฟินของพระเอกเอาไว้ ]

[ 4.แก้ไขปริศนาและพล็อตเรื่องที่ยังไม่คลี่คลาย ]

เสิ่นชิวชิววิเคราะห์อย่างละเอียด

สรุปแล้วเขาไม่เพียงต้องช่วยกอบกู้สถานการณ์ให้เจ้าเสิ่นชิงชิงตัวออริจินอลที่เที่ยวไปก่อนศัตรูหนี้แค้นไว้เป็นกระโปรงโกย ซ้ำยังต้องคอยระวังไม่ให้ตัวละครอื่นๆ ทำเสียเรื่องด้วย

เพียงเอาตัวเองให้รอดจะได้หรือเปล่ายังไม่รู้เลย ยังต้องคอยดูแลให้ดัชนีทองคำ ภาพลักษณ์ รวมทั้งจำนวนสาวๆ ของพระเอกไม่ให้ลดน้อยลงไปอีก

หลุมสวรรค์ที่เป็นปริศนาคาใจทั้งหลายเหล่านั้น นักเขียนยังไม่ได้กลบให้เรียบร้อยเลย เขากลับต้องเป็นคนแบกพลั่วมากลบต่อให้เรียบร้อยอีก เฮ้อ

ไอ้คุณเซี่ยงเทียนต่าเฟยจีเคยกล่าวไว้ว่า เป้าหมายของนิยายเรื่อง 'เทพมารอหังการ' ชัดเจนมาก ทุกๆ ตัวอักษรที่เขียนก็เพื่อเป้าหมายนี้ นั่นก็คือ 'ความฟิน'

โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากพระเอกเริ่มเข้าสู่ด้านมืดและมาพร้อมกับดัชนีทองคำสารพัด แล้วแสร้งทำตัวใสซื่อเป็นหมูเพื่อกินเสือ ยิ่งตอนที่กลับมาทรมานพวกสารเลวทั้งหลายยิ่งฟินสุดๆ ดังนั้นมันเลยฮิตมากยิ่งเขียนยิ่งยาว ยาวกว่าผ้าพันเท้าเสียอีก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 10

บทต่อไป

ตอนที่ 12

