เยวี่ยชิงหยวนชะงัก มองเขาอย่างแปลกใจ
เสิ่นชิงชิงทำหน้านิ่ง แต่แอบดีใจไม่หยุด หรือว่าเวลาไม่ถูกต้องพระเอกยังไม่ได้เข้ามาเป็นศิษย์สำนักชางฉยงซาน?
เยวี่ยชิงหยวนตอบว่า "ศิษย์น้อง เจ้าอย่าโมโหไปเลย"
เสิ่นชิงชิวสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้ยมาทันที
เยวี่ยชิงหยวนถอนใจ "ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ชอบเขา แต่เด็กคนนั้นก็พยายามเต็มที่แล้วและยังไม่ได้ก่อความผิดพลาดใหญ่หลวงอะไร เจ้าอย่าลงโทษเขาอีกเลย"
เสิ่นชิงชิวได้ฟังแล้วปอดคอแห้ง เขาเลียริมฝีปาก " ท่านบอกมาเลยเถอะ เขาอยู่ที่ใด"
เยวี่ยชิงหยวนเงียบไปครู่หนึ่ง ตอบว่า "หลังจากเจ้าจับเขาแขวนโบยปกติแล้วแล้วไม่ใช่ส่งเขาไปนอนห้องเก็บฟืนหรือ"
เสิ่นชิงชิวหน้ามืด
. . . . . .
ชาติที่แล้วเสิ่นหยวนเกิดในครอบครัวผู้มีอันจะกินจะมากจะน้อยก็เป็นเศรษฐีรุ่นสองคนหนึ่ง เขามีพี่ชายสองคนวันที่น่าจะต้องสืบทอดกิจการครอบครัวและน้องสาวอีกหนึ่งคนที่เขาแสนจะรักเอ็นดู คนในครอบครัวรักผูกกันแน่นแฟ้น
เสิ่นหยวนทราบดีมานานแล้วว่า ต่อให้นั่งกินนอนกินไปทั้งชีวิตก็ไม่มีทางอดตาย บางทีคงเป็นเพราะแต่เล็กจนโตเขาอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สุขสบาย ไม่มีความกดดันมี่ต้องแข่งขันกับผู้อื่น จึงคิดมาแต่ไหนแต่ไรว่าหากมีความแข่งขันกันเกินสิบคนขึ้นไป แล้วติดเพียงหนึ่งในสิบก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว
ด้วยเหตุนี้เขาจึงไม่เข้าใจว่าทำไมเสิ่นชิงชิวผู้ร้ายเศษสวะของถึงต้องรนหาที่ตายขนาดนี้ด้วย
เสิ่นชิงชิวในนิยายนั้น พลังฝึกปรือก็มี ความสามารถและประสบการณ์ก็พรั่งพร้อม ความภูมิฐานสง่างามอันเกิดจากการแก๊จนติดเป็นนิสัยไม่ขาดฐานะชื่อเสียงไม่บกพร่อง มีผู้หนุนหลังเป็นสำนักอันดับหนึ่งในใต้หล้า เงินทองไม่เคยขาดมือ แต่ทำไมกลิ่นอายแห่งความเป็นผู้นำบำเพ็ญพรตบำเพ็ญเซียนถึงไม่เข้ากระดูกสักนิด ทำตัวเยี่ยงอันอนุขี้หึงสมัยก่อนที่อยู่ในบ้านว่างๆ ไม่มีอะไรทำก็หาเรื่องทะเลาะกันอย่างไรอย่างนั้น เสิ่นชิงชิวคนนี้วันทั้งวันดีแต่หาเรื่องรังแกพระเอกที่เป็นชนชั้นล่าง ในหัวมีแต่แผนการร้ายต่อพระเอก ทั้งยังคอยสั่งให้คนทุบตีพระเอกอย่างเนืองๆ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 59
Comments
เบบี้แครอท
สงสารน้อง
2024-04-04
1