ตัวร้ายอย่างข้า จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี [ นิยายแปล ]

ตอนที่ 3

สุดท้ายลั่วปิงเหอเทพมารแห่งยุคในตำนาน ผู้รวบรวมอาณาจักรสามภพให้เป็นหนึ่งก็ได้ครอบครองฮาเร็มที่มีสาวๆ เป็นร้อย ให้กำเนิดลูกหลานไม่มีสิ้นสุด'

"นักเขียนเฮงซวย! นิยายเฮงซวย!"

นี่คือประโยคสุดท้ายก่อนจะสิ้นลมของเสิ่นหยวน

นึกภาพชายหนุ่มดีๆ คนหนึ่งที่ยอมเสียเงินค่าสมาชิกวีดีโอเพื่ออ่านนิยายบนเว็บอย่างถูกต้องตามกฎหมายเช่นเขา พอพบว่านิยายที่มุ่งมั่นจะอ่านให้จบก่อนตาย กลับเป็นนิยายแนวฮาเร็มที่หลอกเอาเงินผู้อ่านชนิดอ่านจบแล้วโกรธจนถึงกับขนชี้ชันแทบหายใจไม่ออก แล้วจะไม่ให้เขาด่าได้ยังไงอย่างไร

ผู้เขียน 'เทพมารอหังการ' คือ เซี่ยงเทียนต่าเฟยจี (ชักว่าวขึ้นสวรรค์) แค่เห็นชื่อไอดีนี้ ก็เหมือนมีรังสีลามกกระแทกใส่หน้าแล้ว วิธีเขียนอย่างกับนักเรียนประถม พล็อตป่วยๆ เต็มไปหมด เสิ่นหยวนรู้สึกละอายด้วยซ้ำที่จัดให้นิยายซึ่งเขียนมั่วซั่ว โครงเรื่องขี้หมูขี้หมาของนักเขียนพรรค์นี้ให้อยู่ในนิยายแนวผู้ฝึกวิชาเซียน

คุณเคยเห็นผู้ฝึกวิชาเซียนที่ขี่ม้านั่งรถมันทั้งวันไหมเคยเห็นผู้ฝึกวิชาเซียนที่ฝึกวิชาถึงขั้นปี่กู่แล้วยังต้องกินต่องนอนอีกไหม คุณเคยเห็นนักเขียนคนไหนบ้างที่บางครั้งแม้แต่จู้จีกับหยวนอิงซึ่งเป็นระดับฌานก็ยังเอามาสลับกันมั่วไปหมด

เวลาอยู่ต่อหน้าตัวเอกไอคิวของตัวละครทุกตัวในเรื่องราวกับถูกรัศมีของไอ้เวรตะไลนี่เขมือบหายไปหมด โดยเฉพาะเจ้าอาจารย์ของลั่วปิงเหอ 'เสิ่นชิงชิว' ผู้นั้น เรียกได้ว่าปัญญาอ่อนชั้นหนัก เป็นหลี่เทียนอีในหมู่แดนคนความหมายในการคงอยู่ของตัวละครนี้ก็เพื่อรนหาที่ตายโดยแท้ เพียงแต่รนหาที่ตายเองไม่สำเร็จ กลับถูกพระเอกจับฆ่าทิ้งเสียก่อน

แล้วทำไมเสิ่นหยวนจะต้องอ่านนิยายแบบนี้แถมยังอ่านจนจบด้วยล่ะนี่

อย่าเข้าใจผิดนะ เสิ่นหยวนไม่ใช่พวกชอบหาทุกข์ใส่ตัว และนี่ก็เป็นสาเหตุที่เขาแสนจะเจ็บไข่เป็นที่สุด

นิยายเรื่องนี้ผูกเงื่อนปมไว้นับไม่ถ้วน ขุดหลุมทิ้งๆ ขว้างๆ มันมั่วทั้งเรื่อง ทุกอย่างล้วนเป็นปริศนายุ่งหยิงอีรุงตุงนังไปหมด แต่สุดท้ายก็หาอะไรมาครี่คลายได้สักอย่าง!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 2

บทต่อไป

ตอนที่ 4

