ตัวร้ายอย่างข้า จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี [ นิยายแปล ]

ตอนที่ 1

วันที่เหน็บหนาวที่สุดของฤดูเหมันต์ ชาวประมงคนหนึ่งเก็บเขาขึ้นมาได้จากแม่น้ำ เขาจึงไม่แข็งตายก่อนวัยอันควรด้วยเหตุที่เขาลอยมาตามแม่น้ำลั่วจับตัวเป็นฝ้าน้ำแข็งบางๆ เขาจึงได้ชื่อนี้มา

วันเด็กเขาเร่ร่อนอยู่ข้างถนน กินไม่อิ่ม สวมใส่ไม่อุ่น มีวัยเด็กที่แสนจะรันทด ต่อมาหญิงซักผ้าของตระกูลเศรษฐีเห็นว่าเด็กคนนี้น่าสงสาร ทั้งตัวนางเองก็ไม่มีลูก จึงเก็บเขาไปเลี้ยงราวกับลูกแท้ๆ ของตัวเอง สองแม่ลูกยากจนข้นแค้น ต้องอาศัยบ้านเศรษฐีคุ้มกะลาหัวและถูกกลั่นแกล้งรังแกสารพัด

สภาพวันเด็กที่ต้องอยู่อย่างกระเสือกกระสนเป็นปมสำคัญที่ส่งผลให้ลั่วปิงเหอเมื่อเปลี่ยนเข้าสู่ด้านมืดจึงมีนิสัยบิดเบี้ยว ชอบฟื้นฝอยหาตะเข็บ นิดหน่อยเป็นต้องเอาคืน ปากสนทนายิ้มแย้ม แต่ในใจคิดสังหารไปแล้วพันตลบ

เพื่อโจ๊กเนื้อเย็นชืดหนึ่งถ้วย เขายอมรับการทุบตีของเหล่าคุณชายน้อยในบ้าน แต่สุดท้ายก็ยังสายไปเก้าหนึ่งอยู่ดี ไม่ทันเอาโจ๊กไปให้แม่บุญธรรมได้ชิมสักคำก่อนลาโลกไป

ต่อมาด้วยชะตาฟ้าลิขิต ลั่วปิงเหอจับพลับจักพลูได้รับเลือกให้เข้าสำนักชางฉยงซาน อันเป็นหนึ่งในสี่สำนักผู้ฝึกวิชาเซียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุทธภพ และเข้าเป็นศิษย์ในสังกัดเสิ่นชิงชิวเจ้าของฉายากระบี่ชิวหย่า(ธำรงไว้ซึ่งความสง่างาม)

ลั่วปิงเหหลงเข้าใจว่าจากนี้ไปชีวิตของเขาจะเข้ารูปเข้ารอยได้เสียที แต่นึกไม่ถึงว่าเสิ่นชิงชิวกลับเป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอก ต่ำช้าอย่างถึงที่สุดเสิ่นชิวชิวอิจฉาพรสวรรค์อันไร้เทียมทานของลั่วปิงเหอ ในใจนึกกริ่งเกรงลูกศิษย์ที่นับวันวิชาฝีมือจะมีแต่ก้าวหน้ารวดเร็วปานเก้ากระโดด จึงคอยหาโอกาสเหยียบย่ำทุกที่เย้ยหยันทุกทาง กระทั่งศิษย์ร่วมสำนักก็พากันดูถูกเขา

ฝึกวิชาอยู่หลายปีกล้ำกลืนความอัปยศถึงที่สุด นับเป็นชะตาชีวิตที่แสนจะโศกเศร้าเคร้าน้ำตาอีกเรื่องหนึ่ง

ลั่วปิงเหฝ่าฝันหนทางที่เต็มไปด้วยขวากหนามอย่างยากลำบากจนกระทั่งถึงวัยสิบเจ็ด ในที่สุดก็มาถึงงานชุมนุมครั้งยิ่งใหญ่

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

ตอนที่ 2

