สิ่งหนึ่งที่ควรทำ

ในโลกปัจจุบัน การใช้ชีวิตในฐานะ ' ฮันเตอร์ ' ถือเป็นสิ่งปกติที่ผู้คนมักจะเลือกทำกัน

ทั้งล่าสัตว์ประหลาด ปราบมอนสเตอร์ในเกต ก็ต่างเป็นหน้าที่ของฮันเตอร์ด้วยกันทั้งสิ้น

โซล ชายหนุ่มอายุ 18 ที่พึ่งบรรลุนิติภาวะผู้นี้เองก็ทำอาชีพเช่นนั้น มันเป็นเพียงการหาเงินเพื่อเอาชีวิตรอดจากสังคมที่เงินเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง

การใช้ชีวิตแต่ละวันเป็นเพียงความน่าเบื่อและซ้ำซาก เดจาวูไม่จบสิ้น

แม้จะเป็นแรงค์สูงที่สุด แต่ระดับ S ก็ยังคงเป็นมนุษย์ที่ต้องการชีวิตที่สงบและสะดวกสบายโดยไม่ต้องทำอะไร นั่งเหม่อและใช้ชีวิตล่องลอยโดยไม่ต้องกังวลเรื่องเงินหรือการเอาชีวิตรอด

โซลไม่สนใจด้วยซ้ำกับอำนาจที่เขามี มันเป็นเพียงเครื่องประดับบังหน้าเพียงเท่านั้น ที่แท้จริงมันเป็นเพียงโซ่ที่ล่ามไม่ให้เขาออกไปจากวงวารอันไม่สิ้นสุดนี้ พวกสมาคมต่างก็อยากได้ไปครอบครอง และท้ายที่สุด พวกมันก็จะใช้เขาราวกับสิ่งของที่ใช้แลกเปลี่ยนหรือเครื่องจักรที่ไร้ชีวิต

มันเหนื่อย เขาอยากตายไปให้จบๆซะด้วยซ้ำ แต่ทำยังไงได้เล่า?

ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป การตายของแรงค์ S เพียงคนเดียวก็เสมือนว่าประเทศสูญเสียหลักไปมาก ประชาชนจะเดือดร้อนจากการกระทำอันขี้ขลาดนี้ เขาไม่อยากให้มันเป็นเช่นนั้น ดังนั้น การอดทนจึงเป็นทางเลือกสำหรับบุคคลเช่นเขา

เขารู้ ตัวเลือกนอกเหนือจากนี้ก็มีมากมาย จะเลือกเห็นแก่ตัวและหนีไปสุดขอบโลกก็ได้

แต่...สุดท้ายเขาก็ไม่ทำ ชั่งน่าสมเพชสิ้นดี

“ เห้อ ” เสียงถอนหายใจดังก้องไปทั่วห้องพักที่เงียบสงบ

มันเป็นเพียงความคิดที่เขาคิดย้อนกลับไปและถามตนเองหลายต่อหลายครา

เหนื่อย มันเหนื่อยจริงๆ

“ ครืดด ” เสียงบางสิ่งดังขึ้น

เขามองนิ่งไปยังต้นเหตุของเสียง ที่แสนจะน่ารำคาญและน่าเหนื่อยหน่ายที่ต้องเจอตลอดชีวิตนี้

ท้ายที่สุด มันคือโทรศัพท์ จอฉายแสงจากหมายเลขที่คุ้นเคย

‘ สมาคม ’

“ สวัสดี...? ” เขารับสายด้วยเสียงที่รื่นเริงมากกว่าการกระทำเมื่อชั่วครู่ที่ผ่านมา

“ สวัสดี ฮันเตอร์โซล ขณะนี้มีเกตสีแดงเกิดขึ้นภายในเมือง ขณะนี้พวกเรากำลังยับยั้งและพาประชาชนอพยพ- ” เสียงปลายสายดังขึ้นดูรีบร้อน

เขาฟังรายละเอียดเพียงชั่วครู่ เมื่อได้พิกัดจึงได้เริ่มเดินทางไปยังสถานที่นั้นทันที

“ ตกลง ” ในขณะที่เดินทางไปเขาก็ไม่ลืมที่จะวางสาย

กริ๊ก

“ หืม? ” เขาสงสัยเกี่ยวกับเสียงที่จู่ๆก็ดังขึ้นแต่ไม่มีเวลาคิดอะไรมากดังนั้นจึงได้เมินเสียงนั้นไป

มันไม่ใช่ว่าอยากเมิน แต่หน้าที่ในตอนนี้ไม่ใช่การคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น แต่เป็นเกตสีแดง เกตที่มีความอันตรายระดับสูงสุดที่บันทึกไว้ได้ มีเพียงแรงค์ S ที่สามารถจัดการมันลงได้

‘ มันเป็นหน้าที่ ’

ทันทีที่มาถึง เขารีบตรวจสอบสถานที่และเข้าไปในเกตตามที่ตกลงกับสมาคมไว้อย่างรวดเร็ว

แต่...สิ่งที่เห็นไม่ใช่มอนเตอร์ตามที่เขาคิดไว้ มันเป็นเพียงซากปรักหักพังของบางสิ่งบางอย่างที่ดูเหมือนสถานที่ ที่เคยรุ่งโรจน์ เศษทองกระจัดกระจายไปทั่ว

มันดูเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ราวกับว่าสถานที่นี้ถูกทำลายด้วยความแข็งแกร่งที่ไม่น่าเชื่อ ไอสีขาว-ดำ ฟุ้งไปทั่วทางเดิน

นัยต์ตาสีฟ้าสว่างเริ่มมองหาผู้เข้าร่วมนอกจากตน แต่มันเงียบสงบ ไม่มีใครอยู่

ในฐานะที่เคยเข้าเกตมามากมาย การรวบรวมข้อมูลก็เป็นสิ่งที่มักจะทำเป็นอันดับแรกเมื่อเจอสิ่งที่ไม่เคยพบเขาจึงสงบ

แต่... “ แค่ก! ” ไม่มีเวลาแม้แต่จะเตรียมตัวสำหรับอาการไม่พึงประสงค์ และสำหรับความคิดถัดไป

“ แค่ก! แค่ก! คึก... ” เขาไอไม่หยุดเมื่อไอสีดำปลิวผ่านบาเรียที่เขาร่าย จนในที่สุด เลือดก็เริ่มไหลรินออกมาจากปาก

กริ๊ก

เสียงที่เคยได้ยินดังขึ้นอีกครั้ง มันเริ่มแปลกประหลาดมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อแม้แต่เลือดของเขาก็ยังกลายเป็นไอสีขาว มือเรียวพยายามปิดปากตัวเอง ลมหายใจเริ่มสั่นคลอน

เมื่อนั้นความคิดต่างๆก็เริ่มไหลเข้ามาเกี่ยวกับสิ่งที่คิดแต่แรกเมื่อเข้าเกต

‘ ผู้คนหายไป ’

‘ เลือดที่ละลายหายไป ’

‘ ไอที่สามารถทะลุบาเรียระดับสูงได้ ’

เมื่อรวมทั้งหมดนี้เข้าด้วยกัน มันก็เป็นความสิ้นหวังสำหรับเขาในทันที นัยต์ตาที่เคยสงบเริ่มสั่นสะท้าน

‘ เกต - ดันเจี้ยนหลายพันธุ์!!!! ’

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***