เด็กในท้อง

2 -

แสงสีขาวเริ่มถ่าโถมเข้ามาทันทีที่ราญาย์นั้นลืมตาตื่นขึ้นมา เสียงของแม่ที่เรียกชื่อของเธออยู่อย่างไม่ขาดสาย

“ แม่... ” เสียงของเธอที่เปล่งออกมานั้นแหบแห้งจนแทบไม่ได้ยิน แม่ของเธอรีบลุกขึ้นไปเทน้ำให้กับเธอทันที

“ ค่อยๆลุกน่ะลูก เห้อขวัญเอยขวัญมานะลูก ” แม่พยุงตัวของเธอขึ้นมาก่อนจะลูบหัวเพื่อปลอบประโลมเธออย่างอ่อนโยน แม่ยื่นแก้วน้ำมาให้กับเธอแต่ก่อนที่เธอจะได้กินน้ำอยู่ไปเธอก็รู้สึกเจ็บที่ท้องน้อยขึ้นมาจนแก้วน้ำในมือหล่นลงพื้นจนแตก 

“ อึก.. ”

“ หมอ! เรียกหมอที! ” เสียงแม่ของเธอพูดขึ้นด้วยท่าทีตกใจ ไม่นานหมอก็วิ่งเข้ามาดูอาการของเธอ 

“ ..... ” คนเป็นหมอพอตรวจเสร็จก็เงียบไปทันที หน้าตาที่เลิกลักของคุณหมอทำให้เธอกับแม่เริ่มกังวลใจว่าจะเกิดเรื่องร้ายๆกับเธอรึป่าว

“ คุณหมอค่ะ ผลตรวจเป็นไงบ้าง ” คนเป็นแม่ได้แต่เอ่ยถามอย่างกังวลใจ คนเป็นหมอก็ไม่แพ้กันเขาได้แต่พยักหน้าให้กับหมอและพยาบาลคนอื่นๆที่เข้ามาตรวจด้วย

“ คือว่าอาการที่เจ็บตรงท้องน้อยมันเกินจากการกระแทกอย่างรุนแรงทำให้เด็กในท้องของคุณได้รับแรงกระแทกจนมีการตกเลือดในบางส่วนครับ ”

พูดจบทั่งเธอแม่และพ่อที่ตอนนี้เดินมาได้ยินพอดีหลังจากที่ไปซื้อของมา เธอเองก็ช็อคไม่แพ้กันหลังได้ยินคำว่าเด็กในท้อง เธอรู้สึกชาไปทั้งตัว ส่วนแม่ของเธอถึงกับยืนไม่อยู่เลยทีเดียว

“ ดะ..เด็กอย่างงั้นหรอคะ? ” เธอเริ่มตั้งคำถามกับคุณหมอที่อยู่ตรงหน้าอย่างตื่นตระหนกทันที คุณหมอก็ได้แต่พยักหน้ารับก่อนจะยื่นผลตรวจมาให้กับเธอดู

“ 2 เดือน นี้ฉันท้องตั้งสองเดือนแล้วงั้นหรอทำไมมั้นไม่เห็นมีอาการว่าจะท้องเลยละ.. ”

“ เออคือว่าหมอขอพูดตรงส่วนนี้หน่อยนะครับ การที่คุณนั้นตั้งท้องได้สองเดือนแถมยังไม่แสดงอาการใดๆให้รับรู้มันสามารถเกิดขึ้นได้ครับ บางคนเวลาท้องก็ไม่มีอาการแพ้ท้องเลยซักนิดก็มีครับ ” 

คุณหมอยื่นอธิบายยาวเยียดจนเธอได้แต่ทำหน้าอึ้งๆ ตอนนี้หัวสมองของเธอมันเริ่มคิดกันไปมาว่าจะทำอย่างไรดี ตอนนี้เธอท้องได้สองเดือน แต่ผู้หญิงอีกคนที่สามีเธอได้แอบไปมีชู้กับท้องได้ราวๆ6เดือน 

“ อ่า...นี้มัน..บ้าที่สุดเลย ” เธอได้แต่สบดออกมาด้วยความหนักใจ ว่าตัวเธอเองนั้นจะกลับไปบอกสามีเธอว่าท้อง หรือเธอจะไม่บอกแล้วเก็บเงียบไว้ดี แต่สุดท้ายเธอนั้นก็คิดว่าจะไม่บอกแล้วเก็บเรื่องนี้ไว้ไม่ให้อดีตสามีที่นอกใจเธอรู้เด็ดขาด

“ แม่ค่ะพ่อค่ะ หนูขออะไรอย่างได้มั้ยค่ะ ”

“ อะไรละลูกแค่ลูกพูดมาพ่อกะแม่ก็พร้อมจะให้ลูกทุกๆอย่างเลยน่ะ ”

น้ำเสียงที่อ่อนโยนของพ่อทำเธอที่กำลังกลุ้มใจถึงกับต้องยิ้มออกมา แม้ว่าพ่อของเธอจะพูดแบบนั้นก็ยังกังวลว่าพ่อคงจะไม่ให้ในสิ่งที่เธอขอครั้งนี้แน่ 

“ พ่อกับแม่ช่วยเก็บเรื่องนี้หนูท้องไว้เป็นความลับกับพี่เบสต์ได้มั้ยคะ ” 

“ อะไรน่ะ!! ไม่ได้! พ่อไม่ยอมเด็ดขาดลูกตัวเองท้องทั้งคนจะไม่ให้บอกคนที่มันทำลูกพ่อท้องได้ไง! มันต้องรับผิดชอบในสิ่งที่มันทำ! ”

“ แต่ว่าพ่- ”

“ ไม่ก็คือไม่! พ่อจะบอกเรื่องที่ลูกท้องกับมันเพราะมันต้องรับผิดชอบ! ”  

เธอกะไว้แล้วว่าพ่อของเธอคงจะไม่ยินยอมเรื่องที่เธอจะขอให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับอยู่แล้ว ก็อย่างว่าลูกตัวเองท้องทั้งคนส่วนคนที่ทำลูกตัวเองท้องกับแอบไปมีชู้แล้วชู้ก็ดันท้องสะงั้น

“ พ่อค่ะถือว่าหนูขอนะ หนูไม่อยากให้คนอย่างเขาต้องมารู้ว่าหนูท้องแถมลูกในท้องก็ยังเป็นของเขา ถ้าเลือกที่จะให้หนูบอกเรื่องนี้กับคนอย่างเขาหนูยอมตายยังดีซะกว่าอีก ”

“ แต่ว่า!! ”

“ น่ะค่ะพ่อ ” เธอพยายามพูดเพื่อให้พ่อของเธอนั้นใจอ่อนเพราะเธอเองก็คงไม่อยากให้คนเลวๆอย่างเขาต้องมารู้ว่าเธอนั้นท้อง พ่อของเธอก็ได้แต่สายหัวไปมาเพราะทนความดื้อรั้นและคำขอร้องของเธอไม่ไหว

“ ก็ได้! ชิ ” สุดท้ายคนเป็นพ่อก็ต้องแพ้พ้ายให้กับคนเป็นลูกอย่างเธออีกเช่นเคย พ่อของเธอตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจนัก เธอก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆออกมา 

“ ขอบคุณค่ะพ่อ อ๋อแล้วก็หนูมีเรื่องตะขออีกอย่างนึงค่ะ ”

“ อะไรอีกละทีนี้ ” คนเป็นพ่อเริ่มทำหน้าเจื่อนว่าลูกของเธอนั้นคงไม่ขออะไรเกี่ยวกับอดีตสามีเธออีกใช่มั้ย แต่สิ่งที่เธอจะพูดต่อไปนี้ก็ทำให้คนเป็นพ่อที่รักการสร้างและต่อเติมบ้านยิ้มออกมาอย่างพอใจ

“ หนูอยากย้ายไปอยู่ที่บ้านเกิดของเราค่ะ หนูจะคลอดลูกที่นั้นและก็จะอยู่กับลูกนั้นด้วยค่ะ แต่ว่าที่บ้านเกิดมันมีส่วนที่พูดพังอยู่เยอะเลยอยากให้พ่อช่วยซ่อมมันให้หน่อยน่ะค่ะ และก็ฝากเติมหน้าต่างกับระเบียงให้ด้วยน่ะค่ะ ” 

“ เรื่องแค่นี้พ่อทำได้อยู่แล้ว ใช่มั้ยแม่ ” คนเป็นพ่อพูดโอ้อวดทันทีก่อนจะหันไปชักช่วนแม่ด้วยอีกคน แม่ก็ได้แต่ยิ้มและพยักหน้าตอบกลับพ่อด้วยความท้อใจที่พ่อของเธอนั้นชอบทำตัวอวดเก่งต่อหน้าลูกสาว

ไม่นานเธอก็ได้ออกจากโรงพยาบาลก่อนออกก็ได้ทำการตรวจเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเธอผลก็ออกมาว่าเด็กในท้องแข็งแรงดี เธอก็ได้แต่ยิ้มด้วยความดีใจที่ลูกของเธอนั้นยังปลอดภัยดีอยู่ 

ไม่นานรถก็ขี่มาจอดที่หน้าบ้านของเธอก่อนที่จะลงรถแล้วเดินเข้าบ้าน แต่ก่อนจะถึงตัวบ้านแม่ของเธอก็สักเกตุเห็นว่ามีซองจดหมายมาเสียบอยูที่ตู้ไปรษณีย์ แม่ของเธอหยิบจดหมายนั้นออกมาและเห็นว่าหน้าซองจดหมายนั้นมีชื่อของเบสต์ที่เป็นคนส่งจดหมายมาอยู่

“ ญาย์ลูกหนูจะอ่านรึป่าว ”

“ อ่านค่ะ ” เธอตอบตกลงทันทีเพราะเธอเองก็สงสัยว่าข้างในนั้นมันเขียนว่าอะไร ทันทีที่เปิดจดหมายออกมากลิ่นหอมที่คุ้นเคยก็รอยมาติดจมูกทันที เธอจำกลิ่นนี้ได้มันเป็นกลิ่นน้ำตอบกุหลาบขาวที่เธอชอบ เธอกัดฟันแน่ด้วยความโกรธว่าทำไมต้องฉีดกลิ่นนี้มาด้วยเพราะมันจะทำให้เธอหวนนึกถึงอดีตของเธอและเขา

“ น่าโมโหชะมัด ”

“ งั้นลูกอ่านไปเถอะแม่กับพ่อยกของเข้าบ้านก่อนน่ะ ” เธอพยักหน้าตอบก่อนจะหันมาดึงกระดาษออกมาพอเปิดออกมาเธอกลับพบว่าที่จริงแล้วจดหมายนั้นคนที่ส่งมาไม่ใช่เบสต์แต่เป็นผู้หญิงที่เขาพามาถล่มงานแต่งในวันนั้น เธอถึงกับเลือดขึ้นหน้าที่ชู้อย่างนางกลับกล้าที่จะส่งจดหมายมาหาเธอ มันเหมือนเป็นสิ่งที่รนอย่างผู้หญิงคนนั้นส่งมาหยามเธอ

“ เหอะ! กล้าดียังไงเป็นแค่เมียน้อยที่แย่งสามีคนอื่นไป แต่กลับกล้าที่จะส่งจดหมายมาหยามกัน! ” 

เธอตะหวาดเสียงดังด้วยความขนาดแค่เห็นคำเขียนเล็กๆที่อยู่หน้าซองจดหมายแม้ยังไม่ได้เปิดอ่านเธอก็โกรธถึงขีดสุดแล้ว เธอพยายามข่มความโกรธของตัวเองเอาไว้ก่อนที่จะเปิดหน้ากระดาษขึ้นมาอ่าน

ส่งถึงคุณราญาย์อดีตภรรยาของคุณเบสต์ 

ดิฉัน พรฐิติญาร์ เป็นคนส่งจดหมายนี้มาเพื่อเรียนให้อดีตภรรยาอย่างคุณทราบ ว่าดิฉันไม่ได้มีเจตนาที่จะแย่งสามีของคุณแต่อย่างใดสามีคุณเองต่างหากที่เป็นฝ่ายมาหาดิฉันก่อน แม่ดิฉันจะรู้อยู่แล้วว่าคุณเบสต์นั้นมีภรรยาอยู่แล้ว แล้วว่าลึกๆแล้วฉันเองก็แอบมีใจให้กับคุณเบสต์เช่นกัน ส่วนคุณเบสต์เองเขาก็รักฉันเพราะฉะนั้นฉันก็จะไม่มีคำขอโทษแต่อย่างใดเพราะว่าเราสองคนนั้นรักกัน แถมยังมีลูกผู้ชายที่ตอนนี้ตั้งครรภ์แล้วอีก6เดือน เขาเป็นคนบอกกับฉันเองด้วยซ้ำว่าเขานั้นไม่ได้รักคุณ แต่เขากลับบอกว่ารักฉันมากกว่าคุณซะอีก เพราะฉะนั้นถึงแม้ว่าคุณจะโกรธเคืองยังไงดิฉันก็ไม่ขอโทษหรอกค่ะ เพราะงั้นห้ามแม้แต่จะคิดมาตามตื้นอดีตสามีคุณที่ตอนนี้เป็นสามีของฉันเด็ดขาด หวังว่าคุณจะเข้าใจค่ะ 

ขอบคุณที่อ่านคะ  

จาก พรฐิติญาร์

“ ..... ” หลังอ่านจบเธอถึงกับโมโหจนอยากจะฉีกหน้าของผู้หญิงคนนั้นเป็นชิ้นๆ ถึงแม้หน้าตาของผู้หญิงคนนั้นจะดูใสซื่อ แต่แท้จริงแล้วกลับเป็นนางมารร้ายที่รู้แล้วว่าเบสต์นั้นมีเธออยู่ทั้งคนแต่ก็ยังคิดที่จะแย่งไป คำอ่านในจดหมายที่ส่งมาเหมือนจะเป็นคำขอโทษแต่กลับกันมันกลับเป็นเหมือนคำเยาะเย้ยคำขู่ ไม่มีแต่จะขอโทษใด้ๆแถมยังมาดูถูกเธออีก 

“ ได้! คนอย่างฉันไม่มีวันกลับไปกินของเน่าของเก่าอยู่แล้ว! ” เธอพูดด้วยความโกรธก่อนจะฉีกกระดาษนั้นเป็นชิ้นๆแล้วเดินสะบัดผมเข้าบ้านไปด้วยความขุ่นเคือง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***