8 ไม่มีอะไรที่ต้องเสียอีกต่อไปแล้ว

...****************...

...8 - ไม่มีอะไรที่ต้องเสียอีกต่อไปแล้ว...

...****************...

...แนะนำตัวละครในตอนนี้...

...อาวะการิ...

เพื่อนมิสึซากิสมัยเด็ก แต่ตอนนี้ไม่ค่อยได้พบกันแล้วเพราะแม่เลี้ยงกีดกันไม่ให้เจอด้วยเพราะเหตุผลบางอย่าง

...???...

คนรู้จักของแม่เลี้ยง ไม่เปิดเผยชื่อและใบหน้าได้ในตอนนี้

...----------------...

「 หลังจากวันนั้นมา...คุณอาแปลกหน้าที่มักจะมาที่บ้านก็มาบ่อยขึ้นและมักจะมาคุยกับแม่เลี้ยงบ่อยขึ้น ฉันได้แต่นั่งฟังเงียบๆ และไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเรื่องนี้ และอาวะการิก็พยายามจะมาคุยกับฉันบางเรื่องตลอด แต่มักจะโดนแม่เลี้ยงไล่ออกไปทุกครั้ง ถึงฉันจะไม่เข้าใจว่าแม่จะทำแบบนั้นกับอาวะการิทำไม ทั้งที่เขาเป็นเพื่อนสนิทกับฉันตั้งแต่เด็ก เขาถึงจะดูเหมือนคนน่ากลัวและลึกลับไปหน่อย แต่เขานั้นใจดีมาก คอยสอนเธอทุกอย่างให้ ทุกอย่างที่เขารู้เขาก็จะสอนเธอ บางครั้งอาจจะผิดใจกันบ้างในบางครั้ง แต่พวกเราก็กลับมาคืนดีกันทุกอย่าง จนมีครั้งหนึ่งที่แม่เลี้ยงด่าอาวะการิจนเขาน่าจะเสรยใจจนร้องไห้หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจนัก แต่ฉันได้ยินเสียงเขาสะอึ้น ถึงในตอนนั้นฉันจะพยายามวิ่งตามอาวะการิไปเพราะอยากตามไปปลอบใจเขา แต่ก็คุณอาแปลกหน้าคนนั้นกลับอุ้มฉันหนีเขาจนฉันไม่ได้ยินเสียงสะอึ้นของเขาอีก แม้จะรู้สึกเหมือนถูกเข็มแทงอยู่ในใจลึกๆ ที่เข้าไปปลอบใจเขาเหมือนทุกครั้งไม่ได้ ขนาดตอนหลังจากฉันโดนแทงจนตาบอดเขาก็มักจะแอบมาหาตอนแม่เลี้ยงไม่อยู่และปลอบใจฉันว่าอย่าท้อและสู้ต่อไปแม้จะมองไม่เห็นอะไร ยังจำวันที่ฉันเอาแต่เป็นเด็กขี้แงที่เอาแต่กอดอาวะการิไม่ให้ไปได้อยู่เลย...ในตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่ฉันอ่อนแอที่สุดในชีวิต ทั้งตาบอดและยังมีโรคประจำตัวติดมาอีก แต่อายะการิก็ยังคอยอยู่ข้างๆ และไม่เคยคิดจะทิ้งฉันจนได้ข่าวว่าเจาถูดส่งไปโรงเรียนประจำและหลังจากนั้นพวกเราก็ขาดการติดต่อไป จนตอนนี้ฉันยังไม่รู้เลยว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่หวังว่าเขาคงจะสบายดีนะ... 」

「 ส่วนคุณอาแปลกหน้าที่เข้ามาตีสนิทกับแม่เลี้ยงนั้นเขาเคยแนะนำตัวว่าเป็นคนสนิทห่างๆ ของพ่อฉัน แต่ฉันว่าเขาเข้ามาเพื่อผลประโยชน์บางอย่างมากกว่า แม้เขามักจะชอบซื้อของและพาฉันออกไปด้านนอกบ้างในบางครั้ง แต่ทำไมเขาต้องปรากฏใกล้วันก่อนที่จะมีคนบุกเข้ามาทำให้ฉันตาบอดด้วย? และยังพยายามยัดเยียดให้ฉันกินน้ำแปลกๆ ด้วย 」

นี่มิสึซากิตัวน้อยของอา ดื่มน้ำนี่สิคนดี : ???

ไม่เอาคะคุณอา หนูไม่อยากดื่มน้ำนั่น...มันมีกลิ่นแปลกๆ : มิสึซากิ

「 ถึงจะพยายามขัดมากเพียงใด แม่เลี้ยงก็มักจะตามใจเขาตลอด ได้แค่ยืนดูทุกสิ่งที่เกิดขึ้น เหมือนกับทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ ถึงคุณอาแปลกหน้าคนนี้จะทำตัวมาตีสนิทกับแม่เลี้ยงแล้ว...ยังชอบแอบเข้ามาในบ้านหลายครั้งจนฉันเริ่มระแวงเขา หรือเขาจะเป็นคนที่ทำให้ฉันตาบอดกันแน่?... 」

ชีวิตฉันมันมีแต่เรื่องทำให้ปวดหัวจังเลยนะ...เมื่อไรจะมีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นบ้างนะ : มิสึซากิ

「 มิสึซากิถอนหายใจก่อนจะนอนลงและหลับตาเพื่อพยายามจะไม่คิดถึงเรื่องราวที่ทำให้เธอยิ้งปวดหัวหนักกว่าเดิม แต่ในขณะที่เธอนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่คนเดียว ก็ยังมีคนคนหนึ่งที่คอยนั่งฟังและมองดูเธอตลอดเวลา นั่นคือคาเงะมารุคนเดิม เขานั่งอยู่ตรงนั้น...รอจนเธอหลับสนิทก่อนจะค่อยๆ เปิดประตูเข้ามาและยืนมองดูมิสึซากิที่หลับไปอย่างสงบและสั่นเล็กน้อย เขาไม่คิดที่จะแตะตัวเธอแม้แต่น้อยก่อนจะเดินออกไปจากห้อง หลังจากที่คาเงะมารุเดินออกไปได้สักพัก ก็มีใครบางคนแอบเข้ามาทางหน้าต่างและมานั่งข้างๆ เตียงมิสึซากิ 」

ทำไมเธอถึงดูแย่ลงขนาดนี้กันมิสึซากิ... : ???

「 คนแปลกหน้าคนนั้นค่อยๆ ปัดปอยผมที่บังหน้ามิสึซากิออกเบาๆ ด้วยปลายนิ้ว ก่อนที่จะค่อยๆ กอดเธอไว้แน่นแต่ไม่ทำให้เธอรู้สึกตัว แม้เขาจะอยากช่วยเธอให้หายดีแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะตอนนี้โรคร้ายมันทำลายอวัยวะในร่างกายเธอไปเยอะจนไม่สามารถช่วยอะไรนอกจากรอ...รอวันที่เธอจากไป คนแปลกหน้าคนนั้นค่อยๆ ร้องไห้ออกมาขณะที่ยังคงกอดมิสึซากิไว้ในอ้อมแขนก่อนจะค่อยๆ ปล่อยและจูบหน้าผากเธอเบาๆ พร้อมหันไปมองเธอเป็นครั้งสุดท้าย นี่อาจจะเป็นการพบกันครั้งสุดท้ายของทั้งสองก็เป็นได้ คนคนนั้นยิ้มก่อนจะบอกลาเธอ... 」

ไว้พบกันใหม่นะ...มิสึซากิ เพื่อนรัก : ???

...----------------...

🔮 จากไรท์นะฮับ : ตอนนี้ก็ใกล้จะถึงตอนจบของเรื่องนี้เต็มทีแล้ว ไรท์อยากรู้ว่าขอบกันรึเปล่า ถ้าชอบก็ช่วยบอกไรท์ด้วย หรืออยากให้ไรท์แก้อะไรหรือไม่ชอบตรงไหนก็บอกไรท์ได้ ไรท์จะได้เอาไปปรับปรุงเพิ่มให้ดีกว่าเดิม ขอเพิ่มเติมอีกสักนิดนึง...ถ้าถึงตอนจบแล้วก็อาจจะมีตอนเสริมให้ได้อ่านด้วยนะ รอตามอ่านได้เลย! 🔮

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***