2 - ชะตานำพาเรามาพบกัน

「🔮 จากไรท์ฮะ — ขอบคุณที่มีคนเข้ามาอ่านเรื่องนี้ของไรท์นะ ตอนแรกคิดจะแต่งเล่นๆ ตอนเดียว แต่ในเมื่อมีคนอ่านแล้ว เราจะพยายามทำให้เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อและซ้ำซากน้า~ 🔮」

...แนะนำตัวละครในตอนนี้...

...คุราฮาชิ อาคิยาสุ...

...องเมียวจิที่ร่วมมือกับคาเงะมารุเพื่อผลประโยชน์ของตนเองเท่านั้น...

...****************...

...2 - ชะตานำพาเรามาพบกัน...

...****************...

"แล้วนายพาฉันมาที่นี่ทำไมหรอคาเงะมารุ?" : มิสึซากิ

"ฉันแค่เห็นเธอน่าจะมีประโยชน์กับฉัน ฉันก็เลยจับเธอมาไงล่ะ" : คาเงะมารุ

「 มือของปีศาจแมงมุงค่อยๆจับคางหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าไว้อย่างอ่อนโยน ค่อยๆมองดูใบหน้าที่อ่อนแอและเปราะบางของเธอ เขามองดูสักพักก่อนจะค่อยๆ ปล่อยคางหญิงสาว 」

(เธอน่ะ...ช่างอ่อนแอ และอ่อนโยนมากๆ เหมือนแม่เลย) : คาเงะมารุ

(เขาจับคางฉันทำไมกันนะ แล้วทำไมมันเงียบจังเลย?) : มิสึซากิ

「 ในขณะที่ทั้งสองกำลังจมอยู่กับความคิดของตนอยู่ สักพักเสียงมีคนเดินเข้ามาใกล้ห้องที่ทั้งสองอยู่และประตูก็ค่อยๆ เปิดออก เผยให้เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งใส่ชุดทหารและหมวกสีน้ำเงินเข้ม ในมือเขานั้นถือหนังสือบางอย่าง ดวงตาสีเขียวอ่อน ใส่แว่นตากลมข้างเดียว ผมสีขาวแซมดำ ชายคนนั้นมองคาเงะมารุก่อนจะถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆพูดขึ้น 」

"นี่นายไปจับตัวมนุษย์มาอีกแล้วหรอเนี่ย?" : ???

"นี่มันเรื่องของฉัน ฉันจะทำอะไรก็ได้ ส่วนนายก็จะไปไหนก็ไปอาคิยาสุ" : คาเงะมารุ

「ชายที่ถูกเรียกว่าอาคิยาสุถอนหายใจเล็กน้อยก่อนมองไปที่หญิงสาวที่นั่งอยู่ด้านหลังคาเงะมารุ เขามองมิสึซากิอยู่สักพักก่อนจะค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้เธอ สายตากวาดดูลักษณะของเธอ ดวงตาสีฟ้าที่บอดสนิท ผมสีเหลืองยาวนั่น รอยยิ้มที่ดูเป็นมิตรนั้น และเขายังสัมผัสถึงพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของเธอ ซึ่งพลังนั่นคือสิ่งที่เขากำลังต้องการมากที่สุด เขาแสยะยิ้มและดึงร่างกายของเธอเข้ามาใกล้อีกนิด คาเงะมารุที่นี่อยู่ข้างๆ ก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจนักที่อาคิยาสุมาจับมิสึซากิ แต่เขาก็ทำเพียงนั่งมองดู... 」

"นี่เธอน่ะ...เป็นใครล่ะ ไปทำยังไงถึงโดนคาเงะมารุจับมากันล่ะ" : อาคิยาสุ

"ฉันชื่อมิสึซากิ โอมี่ ส่วนตัวฉันไม่รู้หรอกว่าคาเงะมารุจับฉันมาทำไม" : มิสึซากิ

(ผู้หญิงคนนี้ช่างดูอ่อนต่อโลกมาก ทั้งท่าทาง การพูด เหมือนเด็กที่โตแต่ตัว แถมเธอยังตาบอดอีก ช่างเป็นโอกาสที่ดีที่จะจับเธอมาเป็นเครื่องสังเวยในพิธีท่านไทซันซะจริง...แต่ตอนนี้พลังของเธอยังอ่อนอยู่ ฉันต้องฝึกเธอเพื่อทำให้พลังวิญญาณในตัวเธอแข็งแกร่งขึ้น) : อาคิยาสุ

「 คาเงะมารุที่เห็นสายตาที่ดูไม่น่าไว้วางใจและท่าทางของอาคิยาสุที่สัมผัสตัวเธอ คาเงะมารุก็เริ่มรู้สึกเหมือนอาคิยาสุกำลังวางแผนบางอย่างที่จะทำอะไรบางอย่างกับมิสึซากิและสิ่งที่อาคิยาสุคิดมันต้องไม่ดีกับมิสึซากิแน่นอน เขาจึงลุกขึ้นและดึงมิสึซากิให้ห่างจากอาคิยาสุ อาคิยาสุมองคาเงะมารุก่อนจะถอนหายใจและลุกขึ้น เขารู้สึกว่าคาเงะมารุกำลังกังวลบางอย่างอยู่ เขาจึงทำแค่แสยะยิ้มและเดินออกไป หลังจากคาเงะมารุรีบขยับมาใกล้มิสึซากิและค่อยๆ จับดูว่าอาคิยาสุได้ทำอะไรกับมิสึซากิหรือเปล่า สายตาของเขาดูอ่อนโยนลงมากเมื่ออยู่ต่อหน้ามิสึซากิ 」

"เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม หมอนั่นไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับเธอใช่ไหม?" : คาเงะมารุ

"เปล่าหรอก เขาแค่จับตัวฉันนิดหน่อยเอง" : มิสึซากิ

「 มิสึซากิยิ้มให้คาเงะมารุเล็กน้อย ถึงเธอจะมองไม่เห็นเขา แต่เธอสัมผัสได้ถึงความห่วงใยเล็กๆ ที่เขามีต่อเธอได้ คาเงะมารุที่เห็นรอยยิ้มจากเธอก็รู้สึกดีใจเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ ดึงมือของเขาออกและลุกขึ้น 」

"ก็ดีแล้ว...ฉันไปล่ะ ส่วนเธอก็อยู่ในนี้ไปก่อนละกัน อย่าเดินไปทั่วล่ะ" : คาเงะมารุ

"อื้ม เข้าใจแล้วล่ะคาเงะมารุ" : มิสึซากิ

「 คาเงะมารุยิ้มให้มิสึซากิก่อนจะเดินออกไป ปล่อยให้เธอพักผ่อนสักหน่อย เขานั้นเดินออกไปด้านนอกฐานกลุ่มเซนคิ ก่อนที่จะสูบไปท์ของเขา พลาวพึมพำกับตัวเองเบาๆ 」

"ทำไมฉันต้องเป็นห่วงเป็นใยมนุษย์นั่นด้วยนะ..." : คาเงะมารุ

...****************...

^^^โปรดรอติดตามตอนต่อไป...^^^

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***